Torn (2013)

Korte Inhoud
De levens van Maryam, een Pakistaanse immigrant, en Lea kruisen elkaar wanneer hun zonen zijn gedood in een ongelukkige explosie van de gasleiding in een lokaal winkelcentrum. Maar wanneer tijdens het onderzoek naar het incident blijkt dat de zoon van Maryam mogelijk een bom had geplaatst, wordt haar wereld op zijn kop gezet.

Genre : Drama
Land : Pakistan/VS

Cast :
Mahnoor Baloch : Maryam
Faran Tahir : Ali
Dendrie Taylor : Lea

Regisseur : Jeremiah Birnbaum

Mijn mening

“I have a bomb and a Pakistani kid, so I’m sure you can appreciate where we’ll have to go with this”

“Torn” kan nog net het “TV-Film”-label van zich afschudden en dit dankzij de prachtige vertolkingen van de twee vrouwelijke hoofdrolspelers Mahnoor Baloch (Maryam) en Dendrie Taylor (Lea), twee moeders die langzaam naar elkaar toegroeien en steun vinden in hun verdriet om het verlies van hun beide zonen Walter en Eddie. Beide tienerjongens zijn omgekomen in een ontploffing die plaats vond in een winkelcentrum. In de eerste plaats wordt de oorzaak gezocht in een gaslek. Naderhand beginnen de beschuldigingen alle kanten uit te gaan, wat voor wrevel, woede en verwijten zorgt bij beide moeders. De filmtitel kan je interpreteren op verschillende manieren. Gaat het over de verscheurende gevoelens van verdriet, de per toeval ontstane vriendschap die verbroken wordt of zijn het de verscheurde lichamen van de slachtoffers na de bomaanslag ?

Hun vriendschap wordt op proef gesteld door het feit dat de vermeende gaslek blijkbaar niet de oorzaak is van de explosie. Er is een FBI onderzoek opgestart omdat er aanwijzingen zijn dat het een terroristische aanslag zou zijn. In de eerste plaats zou Walter de dader zijn. Zijn Moslim-Pakistaanse afkomst enerzijds en een incident waarbij hij op de vuist ging met andere studenten nadat deze zich bezondigden aan racistische uitspraken anderzijds, zorgen ervoor dat hij op het lijstje van verdachten komt te staan. Het feit dat zijn vader, Ali (Faran Tahir), verdacht werd als medeplichtige bij de aanslagen op de Twin Towers (naderhand werd dit weerlegd) is nog een bijkomende factor. Ook Eddie blijkt een verdacht te zijn nadat hij doodsbedreigingen heeft geuit ten opzichte van medeleerlingen die hem altijd pesten. Na de bomaanslag is het groepje pesters danig gedecimeerd waardoor Eddie in het vizier komt van de FBI.

“Torn” is niet een spektakelfilm. Verwacht je dus niet aan spectaculaire actiemomenten waarbij allesvernietigende explosies in beeld worden gebracht met rondvliegende slachtoffers en afgerukte ledematen tot gevolg. Het is het eerder de explosieve interactie tussen twee culturen en het subtiel in beelden brengen van het racisme en de daarmee gepaard gaande vooroordelen. “Torn” slaagt erin om de geladen onderwerpen, pesten onder jongeren, racisme en terrorisme, in één enkele film te proppen zonder gebruik te maken van visuele hoogstandjes. Maar ondanks dat dit achterwege gelaten werd, blijft deze 80 minuten durende korte film boeiend en fascinerend om naar te kijken. Tevens laat het zien hoe de media op een ongenuanceerde manier conclusies trekt en de daaruit volgende publicaties de oorzaak zijn dat het persoonlijke leven van individuen geruïneerd worden.

Zoals gezegd wordt de hoofdmoot van de vertolkingen in beslag genomen door de twee vrouwelijke actrices. Mahnoor Balach is een Pakistaanse schoonheid die met haar innemende persoonlijkheid het scherm inpalmt. Een zachtaardig iemand met een vertederend Engels met dat bekende Pakistaanse accent. Dendrie Taylor was bij mij niet echt bekend. Maar toch had ik haar recent al twee keer gezien in een andere film zonder het te weten. Ze was Degroat’s afspraakje in “Out of the furnace” en Lilliane Disney in “Saving Mr. Banks”. In deze laatste film had ik haar echt niet herkend. In deze film moet ze gewoon haar met emoties geladen aangezicht tonen. Dit spreekt boekdelen. Het gelaat van een alleenstaande vrouw die met behulp van een waarschijnlijk slecht betaald baantje als schoonmaakster moet zorgen voor de opvoeding van haar tienerzoon. Een hardwerkende vrouw die ogenschijnlijk niet op goede voet staat met haar ex die zich niet de moeite troost om ook mee te zorgen voor hun zoon.

De focus ligt dus op de relatie tussen deze twee vrouwen en de manier waarop ze omgaan met hun verdriet en het verlies, de vertrouwensbreuk die ontstaat en het weer naar elkaar toegroeien uiteindelijk. Het heeft overigens een wondermooie afsluiting die korte metten maakt met het fenomeen “vooroordelen” en die nogmaals aantoont dat niet alles is zoals het lijkt. Een film die perfect aansluit bij “The Citizen” die dezelfde problematiek aankaart. Een film met twee pracht vertolkingen met een intens emotioneel onderwerp zonder te vervallen in een melige tranentrekker.