VANish (2015)

Korte Inhoud
De dochter van de leider van een kartel wordt ontvoerd uit wraak. De situatie verandert echter al snel wanneer blijkt dat het meisje een vechter is in plaats van een slachtoffer. Als er steeds meer slachtoffers vallen wordt de motieven en de loyaliteit van de ontvoerders danig op de proef gesteld.

Genre : Actie/Misdaad/Horror
Land : VS

Cast :
Maiara Walsh : Emma
Danny Trejo : Carlos
Austin Abke : Jack

Regisseur : Bryan Bockbrader

Mijn mening

“Max, hide the beers.
I mean, who gives a shit, man. The whole fucking van smells like pot and alcohol.”

Bij het zien van de titel moest ik onvermijdelijk denken aan het legendarische poetsproduct dat gebruikt wordt om vlekken te verwijderen. Ik moet eerlijk toegeven dat naarmate de film vordert en vooral bij de ruige en gore climax op het einde, men gerust een hele lading van dit product had mogen laten aanrukken om de ontstane vlekken (bloedvlekken in dit geval) te verwijderen. Uiteindelijk zal de initiële bedoeling van de filmtitel wel een verwijzing zijn naar het feit dat de gehele film zich bijna louter en alleen afspeelt in een busje (van). “VANish” mag je gerust een low-budget film noemen dat op een onwezenlijk korte periode is gemaakt. In 13 dagen tijd hebben ze het hele geval ingeblikt en dat is er lichtjes aan te zien.

Ondanks het geringe budget, ziet de film er toch verrassend fris en professioneel uit. Qua beeld dan toch. De zwoele en warme woestijnachtige omgeving waar zich alles afspeelt, zindert van het scherm. Alles is dan ook gedrenkt in warme kleuren. En ondanks het simpele verhaal dat op gedreven manier werd verfilmd, zijn er toch enkele tekortkomingen te bespeuren in deze film. Ik kan dan wel een fan zijn van het low-budget genre en na al die miljoenendollar blockbusters die de revue passeerden, is het wel eens een verademing om zo’n minimalistische creatie te bekijken. Het is de puurheid van zulke films die me intrigeren en niet de duizelingwekkende speciale effecten of de exuberant betaalde supersterren die erin meespelen. Dat deze film geen Oscar-nominatie te beurt zal vallen, is natuurlijk vanzelfsprekend, maar meestal is er toch een revelatie te ontdekken in zo’n creatief product. In “VANish” is dit zonder twijfel de actrice Maiara Walsh die op een schitterende manier Emma speelt : een dapper juffertje die, ondanks dat ze zich in een hachelijke situatie bevindt, de drie ontvoerders blijft provoceren en kleineren. Een grappige vertolking die garant staat voor soms wel hilarische conversaties .

Een ander hoogtepunt in deze film is het korte verschijnen van Tony Todd, die me altijd zal bijblijven als de imposante en angstaanjagende “Candyman” uit de gelijknamige film. Een intermezzo centraal in de film, zo absurd dat het me onmiddellijk deed denken aan “Pulp Fiction” en waarbij het personage van Todd tegelijkertijd intimiderend als lachwekkend overkwam . Ik denk dat Tarantino dit fragment wel zou kunnen appreciëren. Trouwens mag je gerust “VANish” vergelijken met “From dusk till Dawn” (behalve dat deze laatste toch qua afwerking en look op een hoger niveau staat). Op het eerste zicht zou je denken dat dit weeral het zoveelste Danny Trejo maaksel is. Ben je een Trejo hardcore-fan dan zal je diep ontgoocheld zijn, want de genoemde verschijnt hier maar voor enkele minuten (waar ik dan weer geen probleem mee had). Hij is dan wel een cruciaal onderdeel van het door Jack (Austin Abke) opgezette plan, maar uiteindelijk ligt de nadruk toch op de interactie tussen de vier protagonisten en de geheime agenda van Jack.

De grootste teleurstelling voor mij was de ontknoping. In navolging van de slasher films uit de jaren 90 eindigt deze film in een overdreven bloedbad en neemt het geweld buitensporige proporties aan. Maar uiteindelijk waren deze geweldsscènes niet echt vernieuwend en zagen ze er nog net zo ouderwets uit als die uit de goede oude tijd. Je verwacht toch wel dat het er wat realistischer en geloofwaardiger zou uitzien met de hedendaagse technologie. Het leek wel alsof medewerkers de betreffende scenes overgoten met emmers nepbloed (En hoe iemand zo’n kogelregen kan overleven, is ook voor mij een raadsel). Tevens waren de drie ontvoerders Jack,Max en Shane op een bepaald moment wel echt tot vervelens toe irritant. Toegegeven, Shane (Adam Guthrie) en Max (Bryan Bockbrader, regisseur ) waren niet echt bij hun volle verstand (drugs,alcohol en PTSD zullen er wel iets mee te maken hebben), maar werden met de tijd meer schizofreen en hallucinant waanzinnig. Daartegenover is Jack een toonbeeld van zelfbeheersing. Niet voor niets dat een bezoek aan zijn pisnijdige vriendin, die hem de laan uitstuurt, tijdens de ontvoering een vanzelfsprekendheid is (Dit was echter in mijn ogen ook een beetje overdreven).

Misschien is het grootste pluspunt van deze film de eenvoud van het verhaal : twee doodnormale weirdo’s (een soort “Dumb and Dumber” – types) ontvoeren de dochter van een drugsbaron voor losgeld, de trip naar de ontmoetingsplaats verloopt redelijk chaotisch, één van de ontvoerders heeft een iet of wat andere motivatie, de ontknoping verloopt nogal bloederig. En dat is dan misschien ook wel het minpunt van de film. Een te simplistisch verhaal. Men had beter de periode van 13 dagen een beetje verlengd om het verhaal een beetje te verfraaien en de gore, bloederige scenes te verbeteren. Geen al te slechte film, alleen een beetje te rap afgehaspeld.