Marrowbone (2017)

Korte Inhoud
Nadat hun moeder overlijdt zonderen Jack en zijn broers Billy en Sam zich met hun zus Jane af van de buitenwereld uit angst dat ze anders van elkaar zullen worden gescheiden. Ze verbergen zich in de geheimzinnige en verlaten boerderij Marrowbone die een duister geheim herbergt.

Genre : Drama/Thriller
Land : Spanje

Cast :
George MacKay : Jack
Anya Taylor-Joy : Allie
Matthew Stagg : Sam

Regisseur :
Sergio G. Sanchez

Mijn mening

“Once you cross that line, there'll be no memories.
Our story begins here.”

Hou je wel eens van een degelijk spookverhaal? En is het onderwerp over een traumatiserende ervaring die effect heeft op de menselijke psyché van een individu iets dat je nieuwsgierigheid prikkelt? Dan is “Marrowbone” zeker een gepaste film voor je. Laat je echter niet afschrikken door het label horror, want dat is het zeker niet. Er was welgeteld één moment waarbij ik eventjes opschrok. De rest van de film is een geslaagd portret over emotionele pijn, het verwerkingsproces na het verlies van dierbaren en een zwaar verleden vol misbruik en schaamte. En dit immens leed wordt dan verzacht door een prille verliefdheid. En uiteindelijk vraag je je af welke geestverschijning de jonge Jack het leven zuur maakt.

Ik ga bewust niet meer uitweiden over deze film, daar ik zonder twijfel de suspense en uiteindelijke ontknoping op één of andere manier zal verklappen. Neen, ik stel voor deze film een kans te geven en zelf een oordeel te vellen of het al dan niet een geslaagde film is. Waar deze film echt in uitblinkt, is de wijze waarop belangrijke feiten mondjesmaat onthult worden. Het blijft allemaal mysterieus tot aan het einde. En meermaals zit je als kijker te gissen wat er nu uiteindelijk echt aan de hand is. Ben je wel wat horror gewend en heb je al gelijkaardige films gezien, dan zal je al snel kunnen raden hoe de vork aan de steel zit. Misschien dat voor sommigen het tempo wel enerverend laag ligt. Ik daarentegen vind zo’n rustige opbouw schitterend.

Wat ook opviel was de prachtige omkadering van de film op zich. Het vervallen huis waar de familie zich in teruggetrokken heeft, na het bekend raken van de vreselijke feiten over hun vader, wordt schitterend in beeld gebracht. Een oud, bouwvallig huis vol duistere, stoffige plekken en onheilspellende, enge geluiden. Een echt spookhuis als het ware. Niet zo schitterend en majestueus als het imposante landhuis in “Crimson Peak”, maar het voelt hetzelfde aan. Ook de buitenopnames zien er prachtig en idyllisch uit.

De vertolkingen zijn bewonderenswaardig. Allereerst mag het acteerwerk van Matthew Stagg indrukwekkend genoemd worden (ook al beperkt het zich tot het uitbeelden van kinderlijke verwondering en angst). George “How I live now” MacKay toont op een overtuigende manier hoe hij als oudste de verantwoordelijkheid op zich neemt en tegelijkertijd zien we het lijden van een gekwelde en getormenteerde ziel. Tot het moment dat hij zich in het gezelschap bevind van het bescheiden buurmeisje Allie (Anya Taylor-Joy) die van meet af aan gecharmeerd is door dit jeugdige gezinshoofd. Anya Taylor-Joy is een en al mystiek en geheimzinnigheid. Die grote starende ogen zouden mij ook in verwarring brengen. En blijkbaar houdt deze actrice van films (zoals “Split”, “Morgan” en in mindere mate “The VVitch”) waarin de spanning te snijden is.

Simplistisch kan je deze film niet echt noemen. Telkens als je denkt te weten waar het om draait, is er weer een wending en lijkt alles weer anders. Dit in combinatie met de trage opbouw, zou wel eens te veel kunnen zijn voor velen. En wie de trailer heeft gezien, zal ook met andere verwachtingen gezeten hebben. Ik vond het echter een fascinerende film met enkele spannende momenten (bij de afgedekte spiegels hoopte ik op een soort “Oculus” moment) en gedompeld in een unheimische sfeer. Het is zeker geen baanbrekende film maar toch de moeite waard om eens te kijken.