Charlie Says (2018)

Korte Inhoud
Drie jonge vrouwen worden ter dood veroordeeld in de beruchte 'Manson'-moordzaak. Nadat de doodstraf wordt opgeheven krijgen ze een levenslange gevangenisstraf opgelegd. Een afgestudeerde studente wordt vervolgens gestuurd om hen te onderwijzen en vanuit haar oogpunt zien we de transformatie die plaatsvindt bij de vrouwen, terwijl ze worden geconfronteerd met de realiteit van hun gruwelijke misdaden.

Genre : Biografie/Misdaad/Drama
Land : VS

Cast

Matt Smith : Charles Manson
Hannah Murray : Leslie 'Lulu' Van Houten
Sosie Bacon : Patricia 'Katie' Krenwinkel
Marianne Rendón : Susan 'Sadie' Atkins

Regisseur
Mary Harron

Mijn mening

When I first met Charlie,
I just knew.
Hopped on a bus and I never looked back.

Charles Manson lijkt wel een hot topic dit jaar. Niet alleen is er dit jaar de Tarantino film “Once upon a time … in Hollywood” waar de Manson family een voorname rol in speelt, maar ook deze “Charlie Says” focust op deze cultleider uit de jaren 60. Het is eerder een docu-drama waarin de persoon Manson zelf niet echt centraal staat. Het zijn eerder de vrouwelijke leden van de Manson-family waar de meeste aandacht naar gaat. Een allegaartje van kwetsbare, ietwat naïeve jonge meisjes die waarschijnlijk door de overdaad aan softdrugs en het verorberen van niet zo koosjere paddenstoelen duidelijk niet beseffen dat de preken die Manson afsteekt pure onzin zijn. Waanbeelden voorgebracht door een verwarde geest. Een despotisch persoon en een vat vol tegenstrijdigheden.

De actrices Hannah “Game of Thrones” Murray, Sosie Bacon en Marianne Rendon, die respectievelijk de personages Leslie van Houten, Patricia Krenwinkel en Susan Atkins speelden, vond ik over het algemeen wel overtuigend acteren. De manier waarop deze jonge dames hun lot aanvaarden terwijl ze in naast elkaar gelegen cellen zitten te wachten op hun doodstraf, is niet alleen angstaanjagend maar toont ook aan hoe gehersenspoeld ze zijn door de machiavellistische Manson. Hun empathische houding tegenover de gruwelijke feiten laat zien hoe overtuigd ze ervan zijn dat ze niets crimineels hebben gepleegd. In hun ogen was het een noodzakelijk iets. Maar vooral omdat “Charlie het had gezegd”. Vandaar de titel van deze film.

Grootste tegenvaller is Charles Manson zelf, gespeeld door Matt Smith. Het personage miste charisma. Buiten zijn soms excentrieke redeneringen en woedeaanvallen, kreeg ik niet het idee hier te maken te hebben met een psychopathisch, manisch persoon. Eerder een zonderlinge hippie met een nepbaard die liefst van al ligt te tokkelen op een gitaar en die geniet van hoe de jonge meiden vol adoratie naar hem liggen te gapen. Verder ben ik niet zo’n fan van flashbacks. En laat dat nu net de basis zijn van deze film. Verwacht je dus maar aan enorm veel heen en weer gespring in de tijd. Ben je echter niet bekend met het fenomeen Manson en wat deze kierewiete sekteleider op zijn kerfstok heeft, dan is “Charlie Says” een uitstekend startpunt om het te ontdekken. Misschien dat de film qua originaliteit hogere ogen scoort door het geheel vanuit het gezichtspunt van de vrouwelijke sekteleden te tonen. Maar toch raad ik aan om de films “Helter Skelter” uit 1976 en “The Manson family” uit 2003 te bekijken.