Korte Inhoud Eenfotograaf, die achtervolgd wordt door hetstedelijk gewelden vervalom hem heen, trekt zich terug ineen innerlijke wereldvan donkerefantasieën. Die gevaarlijkevisieskomen tot werkelijkheid metdodelijke gevolgenwanneer zijnbedwelmendenieuwe relatie meteen mooie jonge vrouwde mist in gaat. Genre : Drama/Misdaad Land : USA Cast : Josh Lawson : Aiden Emma Lung : Virginia Ron Perlman : Pete Regisseur : Charles de Lauzirika
Mijn mening "No, Aiden. This is real"
"Crave" is een redelijk donkere en naargeestige film. Het is een
precieze karakterschets van de fotograaf Aiden (Josh Lawson) die als
hobby of als inkomen (is niet helemaal duidelijk voor mij) foto's maakt
van slachtoffers van een misdaad. Naarmate de film verloopt wordt het
overduidelijk dat hij een vorm van gespleten persoonlijkheid heeft en
zichzelf meermaals inbeeld dat hij de reddende engel is in een
maatschappij die troosteloos, gewelddadig en meedogenloos is. In zijn
fantasie ziet hij zichzelf als bv. de
beschermer van een meisje op de metro die lastig gevallen wordt door
twee macho's of diegene die één persoon van een storend pratend koppel
tijdens een AA meeting , en die dan ook nog eens juist voor hem gaan
zitten in een voor de rest lege zaal, met een sloophamer de kop inslaat.
Eigenlijk zijn het allemaal situaties die iedereen wel eens meemaakt en
waar men dan naderhand over nadenkt hoe het zou zijn als men op de
gepaste manier zou reageren. En als Aiden op een bepaald moment zijn
mening durft uit te spreken tegen een opdringerige vrouw in een
supermarkt, rijdt hij glimlachend voldaan naar huis.
Hij komt steeds dezelfde detective Pete (Ron Perlman)
tegen op een misdaadplek of bij een AA meeting. Beide zijn het
alcoholisten die de nuchtere weg ingeslagen zijn. Perlman speelt dit
personage sober en ingetogen., niet onbevreesd om Aiden telkens te
overladen met raad en levenswijsheden.
Aiden leert zijn buurmeisje Virginia (Emma Lung) kennen, die een nogal
ingewikkelde relatie heeft met Ravi (Edward Furlong). Deze laatste heeft
nog steeds het jeugdige uiterlijk sinds "Terminator 2". Aiden en
Virginia hebben een turbulente, maar door Virginia nogal afstandelijke
relatie, die uitdooft nadat de twee een voorstelling van een abstracte
toneelstuk bijwonen waar Aiden het niet kan nalaten om een denigrerende
opmerking te maken (Een opmerking die ikzelf ook wel eens zou willen
spuien in zo'n situatie.) . En vanaf dan gaat het duidelijk de verkeerde
kant op voor hem. De revolver die hij heeft meegenomen nadat een
overvaller deze heeft achtergelaten, blijkt uiteindelijk een dodelijk
wapen in zijn handen.
Josh Lawson speelt zijn rol schitterend. Hij zet een intriest personage
neer die soms wel eens grappig uit de hoek kan komen maar tegelijkertijd
een melancholisch en depressieve indruk nalaat. De would-be held is
uiteindelijk een broekschijter die als het er op aankomt, geld voor zijn
eieren kiest. Charles de Lauzerika slaagt er in om een duistere film te
maken. Tot op het uiteinde hing die sfeer over het geheel, tot op het
moment dat Furlong verrijst uit zijn boody-bag en een thumbs-up gebaar geeft.
Dat veranderde de hele sfeer van de film en gaf het op dat moment een
absurd lugubere wending. Een meesterlijk fragment is het moment dat
Aiden eindelijk Virginia weet te veroveren en met haar in bed
terechtkomt. Op het moment dat we het beeld krijgen waar het allemaal
begon, en we veronderstellen dat het weer een fantasie was, richt hij
zich naar de camera en zegt : "No, Aiden. This is real". Verdomd verrassend en grappig !
Velen zullen dit een saaie trage actieloze prent vinden. Ik vond het een
sterke poging om het verloop te tonen van iemand wiens fantasiewereld
langzaam realiteit wordt. Was de wending op het uiteinde er niet, en het te gemakkelijke open
einde, dan zou ik het hoger waarderen. Tot slot nog vermelden dat ik
nooit verwacht had in zo'n filmgenre getrakteerd te worden op een
kettingzaagfragment.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten