The Ides of March (2011)

Korte Inhoud
Stephen is een ambitieuze persvoorlichter die onder campagneleider Paul Zara  meewerkt aan de campagne van de democratische presidentskandidaat gouverneur Morris . Al snel valt hij ten prooi aan achterkamerpolitiek, verraderlijke manipulatie en wordt hij verleid door een jonge stagiaire. Hij probeert zich staande te houden, terwijl een journalist en de campagneleider van de andere grote kandidaat hem tegenwerken. En vervolgens stuit hij op een schandaal binnen de partij zelf ....

Genre : Drama
Land : USA

Cast :
Ryan Gosling : Stephen Meyers
George Clooney : Mike Morris
Philip Seymour Hoffman : Paul Zara

Regisseur :
George Clooney

Mijn mening

"The Ides of March" is een goed in beeld gebrachte documentaire over de wedloop naar een presidentschap in de VS. Persoonlijk vind ik dat deze film ver van het begrip thriller afstaat. Het laat gewoon zien dat een president alleen maar een charismatische, intellectuele, breedsprakige met een brede-colgate-smile voorziene vent moet zijn, die een goed geoliede entourage achter zich moet hebben staan. Deze PR afdeling houdt zich bezig met het bespelen van de pers, het manipuleren van belangrijke personen en het zoeken naar smerige gegevens van de tegenstander. En dat is het zowat wat hier tentoongespreid wordt !

Ze hebben wel een verrekt sterke cast bijeen gesprokkeld met Ryan Gossling als centrale figuur. Hij speelt zijn rol als gehaaide campagnemedewerker voor Mike Morris (George Clooney). Een man die de Elfstedentocht nooit zal uitrijden wegens te scheve schaatsen. Evan Rachel Wood zorgt dan weer voor het idyllische romantisch gedeelte langs de ene kant en zorgt dan weer voor het schandaaltje langs de andere kant. Goh, wie had dat kunnen denken. 

Persoonlijk vond ik eigenlijk Philip Seymour Hoffman en Paul Giamatti de meest overtuigende acteurs in deze film. Ryan Gossling is ook zo'n persoon die zijn gezicht in stijfsel drenkt voor hij de scene opstapt. Of die gast nu achter een stuur zit, een gangster speelt of een serieuze politieke medewerker speelt : hij zet altijd zo'n pokerface op waaraan je niet kan zien of hij nu een Royal Flush heeft of bluft. Hoffman en Giamatti hebben dat kameleonachtige in zich waardoor ze zich telkens weer in een andere gedaante transformeren. Ze spelen beiden zo naturel !

George Clooney speelt op automatische piloot en heeft eigenlijk een beperkte inbreng in deze film , tot op het einde natuurlijk. Voor de rest ziet hij er weer als de ideale schoonzoon/echtgenoot uit met zijn gelikt uiterlijk, zijn ontwapenende glimlach en zijn eeuwigdurende charme. En uiteindelijk is het toch weer een oplichter en bedrieger. Dit keer is niet een casino het slachtoffer maar wel zijn echtgenote.

Politiek vind ik in het echte leven al sowieso een bron van ergernis waarvan ik doorgaans de chronische slingerschijt krijg. Laat staan dat dit gegeven ook nog in een film wordt gebruikt. M.a.w. 't is niet bepaald mijn favoriet type film. Maar ik moet toegeven dat deze prent me toch aangenaam heeft wakker gehouden. En ik heb geen Aspro bruistabletten moeten innemen naderhand.

Het verdict : 5 / 10
Links : IMDB , Moviemeter