Come to Daddy (2019)


 English Here Korte Inhoud 
Norval ontvangt een cryptische boodschap van zijn vervreemde vader. Hij reist naar diens afgelegen huis aan de kust in de hoop zich met hem te verzoenen. Hij is echter niet op de hoogte van de duistere waarheid over zijn vader. 

Genre : Komedie/Horror/Mysterie
Land : Ierland/Canada/Nieuw Zeeland/VS

Cast

Elijah Wood : Norval Greenwood
Stephen McHattie : Gordon
Martin Donovan : Brian


Regisseur
Ant Timpson


Mijn mening

I once accidentally kicked a guy’s ear off.
I didn’t mean to, but the fucker flew off.
I could see right into his skull.

Die Elijah Wood zorgt toch altijd voor aangename verrassingen. Qua filmkeuze kan men moeilijk zeggen dat hij op veilig speelt. Zijn keuzes zijn toch altijd redelijk eigenzinnig te noemen. Ik vergelijk hem een beetje met Daniel Radcliffe. Ook zo’n acteur die niet wil teren op het wereldwijde succes dat hij verworven heeft dankzij het spelen van één welbekend personage het grootste deel van zijn leven. Zo ook Elijah Wood die voor eeuwig en altijd zal geassocieerd worden met Frodo. Ze hebben blijkbaar ook een gemeenschappelijke interesse, namelijk dat van overleden personen. Waar Radcliffe in “Swiss Army Man” de rol van een lijk voor zijn rekening nam, zit Wood in deze film opgescheept met het gebalsemde lichaam. In ieder geval, “Come to Daddy” is een macabere, duistere en licht-humoristische film.


Toen ik naar de filmposter keek, moest ik onmiddellijk denken aan “Happy birthday to Me”. Niet dat deze “Come to Daddy” een rasechte slasher werd. Maar het huishoudgerei dat Norval Greenwood (Elijah Wood) op de cover vasthoudt, gebruikt hij wel op een vernuftige en ook pijnlijke wijze. Norval is een excentrieke, hippe DJ met zelfs Elton John in zijn kennissenkring. Stijlvol, hedendaags gekleed met artistiek verantwoorde en strategische geplaatste tatoeages. Een gemillimeterd Freddie Mercury snorretje. En een kapsel alsof het met een soepterrine werd gestyled. Alles wijst erop dat deze figuur gewend is aan een mondaine leventje en dat de tocht doorheen het woud met een bonkende reiskoffer op wieltjes achter hem, daar niet in thuishoort. Als hij tenslotte aankomt bij het strandhuis (dat volgens hem op een vliegende schotel lijkt uit de jaren 60) en kennismaakt met zijn vader Brian die hij al jarenlang niet meer heeft gezien, blijkt dat deze laatste compleet het tegenovergestelde karakter is. Grofgebekt, redelijk brutaal, slordig uiterlijk en aanhoudend een glas bijvullend met sterke drank of wijn. Niet bepaald een lachertje voor Norval die onlangs alcohol afgezworen heeft. En voordat hij het beseft zinkt zijn smartphone (een beperkte editie in goud ontworpen door Lorde) naar de bodem van de oceaan tijdens het maken van een selfie. De toon is gezet.


Come to Daddy” is een moeilijk te plaatsen film. Enerzijds tracht men hier en daar een humoristische noot toe te voegen. Weliswaar subtiele zwarte humor die niet door iedereen gesmaakt zal worden. Anderzijds is er wel degelijk een horror-sfeertje aanwezig waarbij het er nogal bloederig aan toegaat. Nogmaals, ik ben niet echt zo’n fervent fan van deze combinatie omdat meestal beide genres incompleet aanvoelen. En om eerlijk te zijn, hier ook. Het humoristische was niet echt grappig te noemen (met enkel een zeldzame grinnik). En het horror-gedeelte vond ik ook nogal lichtvoetig. Dat het over een hoog thriller gehalte beschikt, staat buiten kijf. En het is zeker en vast geen rechttoe rechtaan verhaal. Je zou zelfs kunnen beweren dat men een beetje te overdadig was met het aantal plotwendingen. Maar de absurditeit in het verhaal (zoals een motel dat volgeboekt is met bezoekers aan een swingers conventie. Wie verzint zoiets?) kent geen grenzen. Het krankzinnig en intimiderend gedrag dat langzaamaan evolueert naar een soort “Cape Fear” agressie. De dienstdoende agent en zijn oprisping demonstratie. De lijkschouwer en het feit dat Norval door plaatsgebrek in het mortuarium ineens met een overleden persoon in huis zit. De nachtelijke angstaanjagende geluiden. Norval’s ontdekking en onthulling van het gehele mysterie. Het motelgebeuren. Het blijft maar doorgaan. Waar ik dan gelukkig wel van hou.


Elijah Wood is gewoonweg schitterend als de extraverte en redelijk arrogante Norval. Iemand die niet beseft in wat voor een penibele situatie hij terechtkomt. En ook niet weet dat zijn gehele levensverhaal danig dooreen geschud zal worden. Zo voelt het ook voor de toeschouwer. Het eerste gedeelte vraag je je af welke richting het verhaal zal opgaan. Maar eens het plot zich onthult en het verhaal een versnelling hoger gaat, zowel wat tempo als hectische actie betreft, kan je je best schrap zetten. De wilde achtbaanrit is de moeite waard. “Come to Daddy” is een eigenzinnige, ietwat vreemde thriller met uitgesproken agressieve scènes en vol krankzinnigheid. Te veel onthullen is af te raden. Best om onwetend aan deze film te beginnen zodanig dat de ervaring uitgesproken verrassend zal zijn. Aanradertje.







Het Verdict 6/10
Links :
IMDB , Moviemeter

Come to Daddy (2019) on IMDb

Geen opmerkingen

Mogelijk gemaakt door Blogger.