I Origins (2014)
Korte Inhoud
Moleculair bioloog Ian Gray is geobsedeerd door het menselijk oog. Zijn fascinatie leidt tot een grote persoonlijke tragedie, maar zet hem ook op het spoor van een revolutionair wetenschappelijk inzicht. Ian, die zijn scepsis over het metafysische nooit onder stoelen of banken heeft gestoken, zal er gaandeweg achter komen dat wetenschap en wonder elkaar niet principieel hoeven uit te sluiten. Zijn queeste naar de waarheid voert hem uiteindelijk naar India, waar hem een hartverscheurende climax wacht.
Genre : Drama
Land : USA
Cast :
Michael Pitt : Ian
Brit Marling : Karen
Astrid Bergès-Frisbey : Sofi
Regisseur : Mike Cahill
Er zijn zo van die films die je overdonderen en waarover je blijft
napeinzen. Niet vanwege de excellent computer-gemanipuleerde beelden, of
het briljante acteerwerk van één van de hoofdpersonages of het
ingenieus opgezette verhaal vol rare wendingen en verrassende
onthullingen, maar door het concept en de diepere betekenis die achter
het verhaal zit. Zo ook hier bij “I origins” waarbij de flinterdunne
scheidingsgrens tussen het wetenschappelijke en het religieuze in vraag
wordt gesteld. Naderhand bekeken vind ik de titel van deze film
uitzonderlijk knap gevonden. Als je het rechtlijnig vertaalt betekent
het niet meer dan “ik oorsprong”, wat het eerste luik van het hele
verhaal dan omvat. Waar kom ik vandaan ? Hoe ben ik als individu
ontstaan ? Daartegenover staat dan als je de “I” uitspreekt, dit klinkt
zoals “eye”, wat dan weer betrekking heeft op het tweede luik van deze
film, namelijk het oog. Nu kan je dit ook weer dubbelzinnig
interpreteren. Vooreerst het wetenschappelijk onderzoek dat Ian uitvoert
met betrekking tot de ontwikkeling van het oog in al zijn aspecten. En
anderzijds is er de zegswijze dat onze ogen de vensters zijn van de
ziel. Qua zintuig is het één van de belangrijkste die de mens bezit. De
gave van het zicht om alles wat ons omringt te observeren, ons te laten
betoveren door de pracht van het dagelijkse leven en waardoor we in
staat zijn alles te registreren en kennis te vergaren. Het zijn als het
ware ook vensters op de wereld. En het belangrijkste kenmerk is dat elke
persoon op onze aarde een uniek paar ogen bezit.
Samen met de eerstejaarsstudent Karen (Brit Marling), die zich overenthousiast stort op een parallelle denkpiste over het creëren van zicht bij een door de evolutie blind gebleven worm, levert hij een baanbrekende ontdekking. Ondertussen heeft Ian op een halloweenparty de mysterieuze Sofi (Astrid Bergès-Frisbey) leren kennen die beschikt over een stel uitgesproken wondermooie ogen. Dit mysterieus personage wordt Ian’s tweede obsessie en zit vol vreemde en uitgesproken redeneringen. Heb je al ooit iemand ontmoet die je terstond het verhaal van de Phasianidae vertelt ? In zijn vrije tijd fotografeert Ian de ogen van bepaalde personen. Zo ook van Sofi, die dezelfde avond plots weer uit zijn leven verdwijnt. Hij beseft dan nog niet dat deze persoon zijn heel geloofssysteem aan het wankelen zal brengen waarbij het begrip reïncarnatie centraal komt te staan.
De lengte van een review is bij mij een maatstaf hoe ik een film heb
ervaren. Een korte tekst wijst meestal op een nietszeggende, dus
vergeet-die-maar-snel film. Een aanzienlijk volume wil zeggen dat het me
raakte en dat ik getuige was van iets fenomenaal. Het opsommen van film
technische aspecten die perfect overkwamen of de beknopte maar
tegelijkertijd perfect passende acteerprestaties zijn van bijkomend
belang, als de diepere betekenis en boodschap overheerst. De hele film
is doorweven met prachtige symbolische momenten. De manier waarop Ian in
zijn zoektocht slaagt doordat hetzelfde cijfer telkens weer opdook, om
daarna weer geconfronteerd te worden met die prachtige starende ogen op
een reclamebord. De conversaties tussen hem en Sofi, die overduidelijk
een andere perceptie heeft over religie. De schitterende vergelijking
die Ian maakt over hun mislukte huwelijkspoging en de big bang die 13.7
biljoen jaren geleden plaatsvond, waarbij hun atomen toen waarschijnlijk
al samen botsten. En de ontknoping die plaats vind te Delhi in India :
het episch centrum als het over astrale energie en spirituele
gewaarwordingen gaat. Niet voor niets dat in de hippie periode er
massaal veel jongeren naar dit land trokken om nieuwe indrukken op te
doen en voor hun innerlijke ontplooiing (dat geestverruimende middelen
meer aan de basis van deze zelfontplooiing lag, is naast de kwestie
waarschijnlijk). Dit alles samengesmolten vormde een voor mij
onovertrefbaar resultaat met een ontroerend einde dat me zelfs
achterliet met een brok in de keel (perfect ondersteund door de sound
van Radiohead).
Eindconclusie : Een briljante film. Een aanrader van jewelste. Sowieso eentje dat in mijn top lijst terechtkomt ! Zie je een kans om dit pareltje ergens te aanschouwen, laat dan die kans niet liggen.
Het Verdict 9/10
Links : IMDB, Moviemeter
Moleculair bioloog Ian Gray is geobsedeerd door het menselijk oog. Zijn fascinatie leidt tot een grote persoonlijke tragedie, maar zet hem ook op het spoor van een revolutionair wetenschappelijk inzicht. Ian, die zijn scepsis over het metafysische nooit onder stoelen of banken heeft gestoken, zal er gaandeweg achter komen dat wetenschap en wonder elkaar niet principieel hoeven uit te sluiten. Zijn queeste naar de waarheid voert hem uiteindelijk naar India, waar hem een hartverscheurende climax wacht.
Genre : Drama
Land : USA
Cast :
Michael Pitt : Ian
Brit Marling : Karen
Astrid Bergès-Frisbey : Sofi
Regisseur : Mike Cahill
Mijn mening
“You ever feel like when you met someone, they fill this hole inside of you,
and then when they're gone... you feel that space painfully vacant?”
“You ever feel like when you met someone, they fill this hole inside of you,
and then when they're gone... you feel that space painfully vacant?”
Ian (Michael Pitt) is een moleculair bioloog die onherroepelijk
geobsedeerd is door het menselijke oog. De hele opzet van zijn onderzoek
is om een bewijs te leveren dat het oog wel degelijk door de eeuwen
heen geëvolueerd is. Iets wat creationisten tegenspreken en die zich
vasthouden aan de religieus geïnspireerde overtuiging dat het universum
in totaliteit ontstaan is door een bijzondere goddelijke scheppingsdaad.
The eye is the one sticking point that religious people use to discredit evolution.
They use it as proof of an … intelligent designer.
Intelligent designer…?
God.
Samen met de eerstejaarsstudent Karen (Brit Marling), die zich overenthousiast stort op een parallelle denkpiste over het creëren van zicht bij een door de evolutie blind gebleven worm, levert hij een baanbrekende ontdekking. Ondertussen heeft Ian op een halloweenparty de mysterieuze Sofi (Astrid Bergès-Frisbey) leren kennen die beschikt over een stel uitgesproken wondermooie ogen. Dit mysterieus personage wordt Ian’s tweede obsessie en zit vol vreemde en uitgesproken redeneringen. Heb je al ooit iemand ontmoet die je terstond het verhaal van de Phasianidae vertelt ? In zijn vrije tijd fotografeert Ian de ogen van bepaalde personen. Zo ook van Sofi, die dezelfde avond plots weer uit zijn leven verdwijnt. Hij beseft dan nog niet dat deze persoon zijn heel geloofssysteem aan het wankelen zal brengen waarbij het begrip reïncarnatie centraal komt te staan.
Meer onthullen over deze schitterende film, zou doodzonde zijn. De beste
manier om deze film te ervaren en te laten inwerken op je gemoed, is
door er zo weinig mogelijk over te weten, zoals ik. Ik garandeer je dat
het voor sommigen wel een indrukwekkende ervaring zal zijn en dat het
geheel je tot nadenken zet over wie je bent, je oorsprong en of er wel
spirituele krachten bestaan die een invloed hebben op ons menselijk
bestaan. Juist zoals Ian ben ik iemand die alleen geloof hecht aan
tastbare en bewijsbare argumenten. Ik kan mezelf niet ertoe bewegen om
geloof te hechten aan observaties door mensen die dit naderhand hebben
genoteerd duizenden jaren geleden. Zoals Ian het zelf zegt : “Deze
overtuigingen kunnen niet worden gewijzigd of gestaafd aan hedendaagse
feiten. Ze staan onwrikbaar vast”. Als die Alwetende en grootse hogere
macht zou bestaan, die alles schiep, naar zijn hand heeft gezet en
daartegenover ook oneindige liefde toont en zijn schepselen dolgraag
onder zijn hoede neemt, dan kan ik alleen concluderen, als ik de huidige
wereld in ogenschouw neem, dat hij overgestapt is naar een parttime
job.
Maar ondanks mijn rotsvaste overtuiging kon “I origins” mij aan het
peinzen zetten over het al dan niet existeren van een ons overkoepelende
macht die zonder dat we het beseffen een ingrijpende invloed heeft op
ons nietig bestaan. Zoals Sofi het zo mooi verwoorde en argumenteerde
als ze besefte wat Ian feitelijk trachtte te bereiken in zijn labo met
de blinde wormen. Deze creaturen zijn zich niet, zoals wij, bewust van
het fenomeen licht. En door een mutatie zouden ze het begrip licht wel
kunnen begrijpen en waarnemen. De theorie die Sofi naar voren brengt is
naderhand bekeken redelijk logisch als je er verder over nadenkt. Zou
het mogelijk zijn dat er individuen bestaan die op dusdanige manier
gemuteerd zijn dat ze in staat zijn die spirituele wereld waar te nemen
die op ons rust. Een waarneming zoals het licht dat de wormen omringt.
Eerlijk gezegd ben ik er wel van overtuigd dat er iets is dat ons
verstand te boven gaat. Als je een bijna-dood ervaring hebt meegemaakt
die je bestaan op dusdanige manier drastisch heeft gewijzigd, dan kom je
op een punt dat elke logische verklaring of wetenschappelijk gefundeerd
pleidooi je niet meer helpt. Ik moest toen ook toegeven dat er meer is
dan het pure fysieke leven alleen.
Eindconclusie : Een briljante film. Een aanrader van jewelste. Sowieso eentje dat in mijn top lijst terechtkomt ! Zie je een kans om dit pareltje ergens te aanschouwen, laat dan die kans niet liggen.
Het Verdict 9/10
Links : IMDB, Moviemeter
Post a Comment