The old man & the Gun (2018)

Korte Inhoud

Forrest Tucker is een professionele bankovervaller die meermaals uit de gevangenis wist te ontsnappen. Op 70-jarige leeftijd deed hij zelfs nog een gewaagde ontsnapping uit de gevangenis San Quentin. Voordat hij naar een rusthuis moet vertrekken, beraamt hij nog een laatste overval.

Genre : Biografie/Misdaad
Land : VS

Cast

Robert Redford : Forrest Tucker
Sissy Spacek : Jewel
Casey Affleck : John Hunt

Regisseur
David Lowery

Mijn mening

Well, what do you do then?
Well, that's a secret.

Met “The Old Man and the Gun” nemen we waarschijnlijk afscheid van een echte filmlegende. Volgens sommige bronnen wil Robert Redford met deze film stijlvol een punt zetten achter zijn rijkgevulde filmcarrière. Naar mijn mening kon hij geen betere keuze gemaakt hebben want in “The Old Man and the Gun” mag hij nog eens een laatste keer zijn charmantste kant tonen. Deze krasse 83 jarige acteur veroverde jong zijnde moeiteloos alle vrouwenharten. En om eerlijk te zijn heeft hij dat nog steeds. Verwacht dus geen gangsterverhaal vol gewelddadige bankovervallen en wilde achtervolgingen. Het gaat er redelijk vriendelijk en gemoedelijk aan toe. Je zal Forrest Tucker dan ook niet terugvinden in de Top-10 van meest beruchte bankovervallers allertijden. Daarvoor was het waarschijnlijk allemaal niet spectaculair genoeg. Geen “Butch Cassidy and the Sundance Kid” of “Bonnie and Clyde” toestanden. Je kan hem wel de Houdini van de gedetineerden noemen. Als we Tucker zelf mogen geloven, heeft hij 30 ontsnappingen uit een gevangenis op zijn naam staan, waarvan er 18 succesvol verlopen zijn. En de meest beruchte was die uit San Quentin State Prison in een zelfgebouwd kajak.

Blijkbaar heeft Tucker al van jongs af aan de onweerstaanbare drang om lokale banken te overvallen. Waarschijnlijk is dit ook de reden waarom zijn huwelijk geen stand hield en hij met de noorderzon verdween indertijd. Niet om snel een pakje sigaretten te halen maar om de drang naar het plegen van een overval te bevredigen. En bij zo’n overval gebruikt Tucker steeds dezelfde routine. Eens vriendelijk vragen naar inlichtingen of aan een loket op een nonchalante, alledaagse manier een bankverrichting te doen. En vervolgens de manager of loketbediende vriendelijk vragen om de inhoud van de kluis of kasregisters leeg te maken en zijn bruine, versleten lederen aktetas ermee te vullen. Hij kwam ermee weg omdat men hem toch zo’n beschaafde, vriendelijke en beleefde oudere man vond die steeds glimlacht. De prijs van “charmantste bankovervaller” zal hij wellicht in de wacht slepen.

Nu vraag je jezelf waarschijnlijk af: een misdaadfilm over bankovervallers zonder actierijke achtervolgingen, psychopathische gijzelnemingen, drieste vuurgevechten en een aantal te betreuren slachtoffers, klinkt toch niet echt aanlokkelijk. En toch is het een genot om deze film te kijken. En dat vanwege de drie interessante verhaallijnen waar hoofdzakelijk de nadruk ligt op de relatie tussen de personages.

Allereerst is er het bejaardenclubje met Robert Redford, Danny Glover en Tom Waits. Een soort theekransje van oude venten die in plaats van ergens in een park te petanquen tijdens hun pensioen, liever het land afschuimen om op willekeurige plaatsen een bank te overvallen. Een gemoedelijk en bedaard clubje venten die herinneringen over hun leven oprakelen ergens aan een bar. Hierbij viel bij mij vooral Tom Waits in de smaak. Een humoristische bijdrage die aantoont dat hij niet alleen een talentvol pianist is. Danny Glover vond ik dan weeral ondermaats. Blijkbaar was het de enige van het drietal waar de dementie zijn intrede had gedaan.

Vervolgens is er de spontaan groeiende verhouding tussen Forrest en Jewel (Sissy "Carrie" Spacek), een weduwe die het financieel niet al te breed heeft, van paarden houdt en haar dagen slijt op een ranch (ook al vinden haar kinderen dat ze het moet verkopen). Vanaf het eerste moment dat de beide elkaar ontmoeten, voel je gewoon een bepaalde spanning ontstaan. Er is dat flirterig gedrag door Forrest en een verlegen lachje van Jewel. Telkens Forrest in het gezelschap van Jewel vertoeft, zie je dat jongensachtige weer eventjes naar bovenkomen. En vind je ook niet dat Sissy Spacek er nog zo schattig uitziet als toentertijd in “Carrie”. Mij lijkt het dat haar wipneusje nog parmantiger omhoog wijst.

En tenslotte is er de confrontatie met John Hunt (Casey Affleck). Een politierechercheur die toevallig samen met zijn dochtertje aanwezig is in een bank waar Forrest juist op een onopvallende manier een overval pleegt. En vervolgens bijt hij zich vast in deze zaak en is vastberaden om deze serieovervaller samen met zijn kompanen op te pakken. Maar naarmate hij meer en meer met deze zaak bezig is, groeit zijn sympathie voor deze pensioengerechtigde crimineel die zijn overvallen pleegt door het telkens alleen maar vriendelijk te vragen.

“The old man and the gun” is geen actierijke film. Het is eerder een gezapige feel-good film die op een rustige manier het verhaal van deze unieke bankovervaller uit de doeken doet. Het voelt niet alleen aan alsof het een film uit de jaren stilletjes is. Je ziet het er ook aan. Misschien komt het dan wel ouderwets over. Maar het is toch heerlijk ouderwets. Een sfeer die helemaal past bij Redford. En in wezen zijn Redford en Forrest op bepaald gebied evenwaardig. Beiden hebben in hun hele leven nooit datgene opgegeven wat ze het liefste deden. En datgene wat ze altijd graag deden, werd met dezelfde dosis charme uitgevoerd. Ik zal Redford’s uitstraling op het witte doek wel degelijk missen.