God is great. God is powerful, yeah. But even more so, God is all-knowing. And that is what makes him scary as shit. Do you understand what I'm saying?
Deze remake van “Super Fly” uit de jaren 70, waar Ron O’Neal toen de rol van Priest op zich nam, is niet echt mijn favoriete genre van film. Er zijn al een veelvoud van dit type van films gemaakt. De zogenaamde blaxploitation-films. Misschien schetsten de oudere film "Super fly" een beter beeld van de Afro-Amerikanen wiens toekomstbeeld niet al te rooskleurig uitzag. Door discriminatie en racistische maatregelen werden de mogelijkheden om zichzelf te ontplooien redelijk ingeperkt. De stap naar de criminaliteit was dan ook snel gezet. Maar zo blits als in deze versie zag het er toen niet uit. Verwacht je dus maar aan fraaie, peperdure sportwagen. Gouden tanden en gouden automatische geweren. Met bont voorziene lederen jassen en blinkende gouden halskettingen. Decadente feestje waar kwistig dollarbriefjes worden rondgestrooid. Schaars geklede dames met fraai gevormde, trillende, vlezige billen die veelvuldig in beeld gebracht worden. Veel rapmuziek (zelfs op een begrafenis) en Yo-yo-yo-Bro stoerdoenerij. En natuurlijk de uitdrukkingen nigga, bitches en hoes die meermaals worden gebruikt in een conversatie. Kortweg, alles wat tegenwoordig in een rap-muziekvideo te zien is.
Echt overtuigen deed de film echter niet. De enigste scene die me deed hopen op een mega-coole gangsta-film vol met niet in te tomen geweld en grootspraak, was die aan het begin waar Priest (Trevor Jackson) de rapper Litty op het matje roept aangaande een terugbetaling. Dit was zo’n moment waar ik wel van hou. Die kalmte en tegelijkertijd dreigende houding die Priest daar aanneemt, is toch wel entertainment van de bovenste plank. Hij deed me een beetje aan Shaft denken maar dan met een absurd uitziend kapsel. Het lijkt wel enorm op de haarstijl van Marge Simpson. Spijtig genoeg ging het vanaf hier stijl bergafwaarts.
Het feit dat hij hiervoor een Mexicaans drugskartel inschakelt, zegt al genoeg over zijn geloofwaardigheid. Hoeveel hij ook laat uitschijnen hoe beredeneert hij al zijn zaken aanpakt, getuigt dit toch wel van een tekort aan goedwerkende hersencellen. Ik zit niet in dit milieu maar weet toch wel dat de leden van zo’n kartel geen softies zijn die met zich laten sollen. Voordat je het weet hang je onthoofd ergens aan een brug of kan je de fauna en flora van een rivier bewonderen met een blok cement aan je voeten.
Nee, echt geslaagd kan je deze film niet noemen. Of je bent op zoek naar wat hersenloos tijdverdrijf om je vrije tijd mee op te vullen. Het enige opwindende in de hele film was de douchescene. Ook al voelde het aan alsof het een verplicht nummertje was om de film op te vullen. Echt imponeren of verrassen deed het niet. Kortom, de film was niet echt “superfly”.
Korte Inhoud 
Post a Comment