1944, D-day. Twee Amerikaanse paratroepen worden boven Normandië neergeknald. Ze ontdekken dat de Nazi's experimenten hebben uitgevoerd waaruit bovennatuurlijke krachten zijn ontstaan. Deze worden tegen de geallieerden ingezet. Genre : Horror/Actie Land : Canada/VS Cast
Jovan Adepo : Boyce Wyatt Russell : Ford Mathilde Ollivier : Chloe Regisseur Julius Avery
Mijn mening
The German doctor, he believes the tar in the ground
has some kind of a power.
He calls it his science.
But it's just an excuse to kill us.
Toen ik eind vorig jaar toevallig de film “Trench 11” had gekeken, maakte ik al de opmerking dat dit de goedkopere versie van “Overlord” was. Het uitgangspunt was dan ook bijna hetzelfde. Een groepje soldaten die een achtergelaten bunker van de Duitsers moet doorzoeken of er geen experimentele proefneming werden uitgevoerd. Ook hier was den Duits aan het proberen om een chemisch middel te fabriceren om onoverwinnelijke stormtroepen te creëren en op die manier de rest van de niet Duitsgezinde wereld te veroveren. Het grootste verschil met “Overlord” is de keuze van wereldoorlog. In “Trench 11” zat men te ploeteren in loopgraven tijdens Wereldoorlog I. “Overlord” speelt zich af tijdens de 2de Wereldoorlog. Dat betekent dus veel opgestoken handen en luid geklak van hakken. Maar het overige is eigenlijk gelijkaardig. Een film die de waanzin van een smerige oorlog toont en dit vermengt met niet menselijke creaturen waar de waanzin door de aderen vloeit.
Operatie Overlord, waarnaar de film dus genoemd is, was de codenaam voor de invasie door de geallieerden in het door Duisland bezette West-Europa. En dat is dan ook waar deze film mee begint. Een zwerm vliegende forten op weg naar Frankrijk om daar een lading parachutisten te droppen. Het leek wel alsof ik naar “The longest Day” aan het kijken was. Zelfs het ritueel met de afgesproken codewoorden “Flash” en “Thunder” komt in deze film terug. De openingsscène is toch indrukwekkend te noemen en doet je terugdenken aan legendarische WWII films zoals “Saving Privat Ryan” bijvoorbeeld (alhoewel de eerste 15 minuten van deze film vanzelfsprekend indrukwekkender zijn).
Het eerste deel is dan ook volledig gewijd aan de missie van enkele Amerikaanse parachutisten. De opdracht die ze moeten uitvoeren is het uitschakelen van een radiotoren ergens in een Frans dorp. Een uiterst belangrijke opdracht waar het succesvol slagen van de hele invasie blijkbaar vanaf hangt. Van het groepje soldaten zijn Boyce (Jovan Adepo), Ford (Wyatt Russell, zoon van) en Tibbet (John Magaro) die me bijgebleven zijn. Boyce is het kneusje van het gezelschap. Een onervaren soldaat die door de anderen als nutteloos ballast beschouwd wordt. Ford is de leidinggevende officier die ervoor moet zorgen dat de operatie slaagt. Een ijzervreter avant la lettre. En Tibbet is de grootmuil van het gezelschap die opschept over zijn scherpschutterskwaliteiten. Iets dat hij in Berlijn in praktijk wil brengen en Hitler een kogel door het hoofd te jagen om alzo de wereldoorlog vroegtijdig te beëindigen.
Hun pad kruist dat van Chloe (Mathilde Olivier), een Franse verzetsstrijdster die maar al te graag wraak wil nemen op de Duitse bezetter van haar dorp. Best te begrijpen als je weet dat de Duitse bezetter de inwoners van het dorp stelselmatig gebruiken als proefdieren. Zo ook Chloe’s ouders. Vanaf hier transformeert de film langzaamaan in een horror/zombie-film. Niet dat het allemaal zo eng en spannend wordt. In mijn ogen was het niet meer dan een doorsnee oorlogsfilm waarbij een commando met een specifieke missie niet alleen op Duitse troepen stoten maar ook op niet-menselijke tegenstanders. Verwacht je toch aan enkele met aders voorziene bloeddorstige creaturen, weggeblazen of vermorzelde lichaamsdelen en liters bloed dat wordt vergoten.
Ik was niet uitgesproken onder de indruk van deze film. Het is niet meer dan een duurdere, gelikte versie van “Trench 11” geworden. Misschien werd ik op het verkeerde been gezet door de trailer. De trailer liet uitschijnen dat het over een bloedstollende zombiefilm zou handelen. Uiteindelijk laat de film op een degelijke manier de horror van deze wereldoorlog zien. En tenslotte zijn er ook de geschifte nazi-dokters die als echte krankzinnigen trachten een Übermensch te creëren. Een beetje zoiets als dat wat Generaal Ludendorff opsnuift in “Wonder Woman” waarna hij plotsklaps over bovenmenselijke krachten beschikt. Kortom, “Overlord” is een pulp oorlogs/horror-film dat een perfect scenario bevat voor één of ander game. Niet bijster origineel en zeker en vast ontgoochelend voor de doorgewinterde horrorfanaat. Maar geloof me vrij. De film verveeld niet en is deskundig in elkaar gestoken. Voor mij is het toch een aanrader om deze eens te bekijken.
Korte Inhoud 
Post a Comment