De teruggetrokken grootmoeder van de familie Graham is dan wel overleden, de matriarch werpt nog steeds een schaduw op het gezin. Voornamelijk haar kleindochter, de tiener Charlie, met wie ze altijd al een ongewone fascinatie had, lijdt eronder. Aan het vredige bestaan van de Grahams wordt abrupt een einde gemaakt wanneer een verschrikking hun thuis overneemt. Hierdoor wordt Annie, de moeder binnen het gezin, gedwongen om duistere paden te betreden opdat ze kunnen ontsnappen aan het ongelukkige lot dat hen allen te wachten staat. Genre : Horror/Drama Land : VS Cast
Toni Collette : Annie Gabriel Byrne : Steve Milly Shapiro : Charlie Alex Wolff : Peter Regisseur Ari Aster
Mijn mening
If you could have just said, "I'm sorry", or faced up to what happened. Maybe then we could do something with this.But you can’t take responsibility for anything!
So now I can't accept... And I can't forgive because... Because nobody admits anything they've done!
“Hereditary”. Een film waar ik eigenlijk wel enorm naar uitkeek en veel van verwachtte. Spijtig genoeg was het een klein beetje een ontgoocheling. Hadden ze er een psychologisch drama van gemaakt met als hoofdthema het traumatiserend effect na het verlies van een familielid met een labiele moeder tot gevolg, dan had ik het nog begrepen. Dat Annie (Toni Colette) voorbestemd was om niet echt over een stabiele en gezonde geest te beschikken, is eigenlijk niet zo verwonderlijk. Niet met een psychotisch depressieve vader die zichzelf verhongerde. Een schizofrene broer die zich ophing. En een dominante moederfiguur die volgens mij ook niet goed snik was. Dat Annie’s moeder niet echt helder van geest is, blijkt uit de maquette waar Annie haar dochtertje de borst geeft. Tenminste als deze maquette waarheidsgetrouw is. En dat zijn ze over het algemeen. Een mens zou voor minder knettergek worden.
En Annie gaat ook volledig door het lint na het vreselijke ongeval dat haar dochtertje Charlie (Milly Shapiro) overkomt. Een zonderling meisje met een bevreemdend uiterlijk. Een spijtig en hallucinant ongeval. En broer Peter (Alex Wolff) kan je moeilijk iets verwijten. Misschien had hij Charlie op dat avondje uit niet zo aan haar lot moeten overlaten. Haar links laten liggen om samen met het leukste meisje van de klas een beetje wiet te gaan roken, is niet alleen slecht voor zijn gezondheid. Het heeft ook een naargeestig ongeval tot gevolg. Een impressionant acteermoment en tegelijkertijd een zwaar emotionele gebeurtenis die je niet onberoerd laat. Neen, deze film moet het niet hoofdzakelijk van enge en bloedstollende scenes hebben. Initieel toch niet. Het zijn de beelden van verdriet om diegene die weggevallen is, die het meeste indruk maken. Een ongemakkelijk gevoel maakt je van je meester als je het door merg en been gaande gehuil en gejammer van Annie hoort. En onmetelijk veel medelijden krijg je met Peter die met zijn verdriet geen blijf weet.
“Hereditary” is geen gemakkelijke film. Emotioneel wordt men heen en weer geslingerd. Net zoals de leden uit de familie Graham. Een moeder die getraumatiseerd is door haar verleden. De echtgenoot Steve (Gabriel Byrne) die alles gelaten bekijkt en soms niet weet hoe hij met de situatie om moet gaan. En de zoon Peter, wiens band met zijn moeder redelijk verstoord overkomt en zijn frustratie tracht te verzachten door het gebruik van geestverruimende middelen. En tenslotte Charlie. Een opgroeiend meisje dat duidelijk in een eigen universum leeft. En boven deze ontwrichtte familie zweeft de geest (Niet letterlijk! Of toch wel?) van de schijnbaar tirannieke en dominerende grootmoeder, die ook nog eens een ongezonde interesse had voor het occulte.
“Hereditary” weet wel op een slimme manier de suspense hoog te houden en het te voorzien van een zweem van mysterie en het ongemakkelijk gevoel dat je ervan krijgt. Het is dan ook nog eens een vreselijk trage film met een enerverende soundtrack die constant op de achtergrond aanwezig is. Op een bepaald moment weet je zelfs niet wat er op je zenuwen werkt. De gehele sfeer of de slepende traagheid. Waar ik wel een enorme hekel aan heb, is het overdreven hypen van een film. Zo ook bij deze film. Dit zou volgens hun geslepen marketingafdeling de meest angstaanjagende horrorfilm van het jaar zijn. Nog enger dan “The exorcist” naar het schijnt. En de verschenen persberichten beamen dit. Flauwvallende mensen en een publiek dat massaal de zalen verlaat vanwege te eng. Vreselijk overdreven natuurlijk. Misschien dat dit ervoor zorgde dat de spanning er al in zat voordat de film goed en wel was begonnen. Geloof me vrij. Buiten enkele grafisch shots is het allemaal redelijk suggestief. “Hereditary” is weer zo’n horror met een dubbele bodem. Zo eentje dat je gevoel een bepaalde richting induwt en er tenslotte zo’n draai aan geeft dat je totaal de kluts kwijt bent. Een film die gewoonweg smeekt voor een herkijkbeurt zodanig dat je gemiste hints misschien toch nog oppikt. Laat dit net iets zijn wat ik nooit doe en niet intendeer om in de toekomst te doen.
Begrijp me niet verkeerd. Op cinematografisch en acteervlak is dit een pareltje. De manier waarop alles in beeld is gebracht is soms gewoonweg fantastisch. Soms misschien ietwat overdreven waardoor men een veelvoud aan tergend langzaam inzoomende camerabeelden krijgt. Maar over het algemeen is het echt genieten en is het een voortzetting van de wonderbaarlijke shot uit de intro. Toni Colette speelt een enorme sterke rol in deze film (met als hoogtepunt de scène tijdens het avondeten). Het is zeker niet eenvoudig om zo’n geteisterde en getormenteerde ziel te spelen. Een prachtprestatie geleverd door deze actrice (ook al had ze me al overtuigd van haar acteertalent in “Miss you already” en “Please stand by”). En het bleef raadselachtig en onheilspellend totdat het op een bepaald moment volledig escaleerde en het evolueerde in een soortement “The Lords of Salem”. En als je dan de uitkomst bekijkt is het inderdaad raadzaam om de film nog eens te bekijken zodanig dat je bepaalde aanwijzingen kan herontdekken. Maar zoals gezegd, dat is nu eens iets wat niet aan mij besteed is.
Korte Inhoud 
Post a Comment