Incident in a Ghostland (2018)

Korte Inhoud

Een moeder van twee kinderen erft het huis van een tante. Ze gaat naar het huis en brengt er de nacht door. Gedurende de nacht krijgt ze te maken met moorddadige indringers en vecht ze voor de levens van haar dochters. Zestien jaar later komen de twee zussen, die inmiddels volwassen zijn, opnieuw samen in het huis. Al snel ontstaat er een vreemde situatie.

Genre : Horror/Mysterie
Land : Canada/Frankrijk

Cast

Crystal Reed : Adult Beth
Anastasia Phillips : Adult Vera
Mylène Farmer : Pauline

Regisseur
Pascal Laugier

Mijn mening

Jesus Christ.
It’s Rob Zombie’s house.

“Hereditary” kreeg de volgende slogans mee: “Meest angstaanjagende film ooit” en “Het hoogtepunt op gebied van horror in de laatste 50 jaar”. Tja, dan vraag ik me af wat men dan over “Incident in a Ghostland” zou zeggen? Niet dat dit de meesterlijkste horror is aller tijden. En neen, het is niet angstaanjagend zoals “The exorcist” dat je de stuipen op het lijf joeg. “Incident in a Ghostland” borduurt verder aan eenzelfde concept zoals men kon zien in “The Seasoning House” en “I spit on your grave”. Het seksueel misbruiken van onschuldigen meisjes en de psychologisch schade die het misbruik teweegbrengt bij deze wanhopige slachtoffers. Het is niet sidderen en beven de hele tijd, maar je zit de gehele film met een ongemakkelijk gevoel.

Nu het principe van zulke films is eigenlijk doodeenvoudig. In eerste instantie tracht men je murw te slaan met confronterende beelden waarbij walging en woede zich over je meester maakt. Zodanig dat het tweede gedeelte aanvoelt als een opluchting. Zoals Jean-Claude van Damme die terugvecht nadat men hem in kreukels heeft geslagen. Of hoe een bijna verslagen underdog in een voetbalmatch het tij kan keren. Zo sta je dus dat tweede deel te bekijken. Je bent lid van een soort supportersclubje voor de slachtoffers die terugvechten en het onrecht dat hen is aangedaan wreken. Zoals in “I spit on your grave” waar ik bij elke executie van één van de daders een gemeende “Yes” niet kon onderdrukken. En de manier waarop men wraak neemt, kan niet erg genoeg zijn. Kortom, een film die twee tegengestelde gevoelens frontaal tegenover elkaar plaatst. Het gevoel van ondergang, wanhoop en fysieke pijn, tegenover de opluchting, bevrijding en victorie.

“Incident in a Ghostland” tracht dit stramien ietwat te doorbreken. Ja, er is dat moment van uiterst, extreem geweld en dat moment dat de situatie er wanhopig uitziet. En net als je denkt dat het er gemoedelijk aan toegaat, slaat de film een volledig nieuwe weg in en begint de strijd om te overleven terug toe. Verder uitweiden leidt alleen tot het vergallen van de pret voor diegenen die de film nog niet hebben gezien. Maar de wending in het verhaal verraste me ook. Om eerlijk te zijn komt het maar zelden voor dat een film dit met me doet. Meestal zie ik het al van ver aankomen. Nu eens niet.

De film werd geregisseerd door Pascal Laugier die vooral gekend is voor zijn controversiële film “Martyrs”. Een film die uitgeroepen werd als de moeder van alle “torture-porns” en die blijkbaar als een pletwals over je heen raast. Een extreem harde film die velen weerzinwekkend zullen vinden. Zelf heb ik er nooit naar gekeken. Diep van binnen zou ik deze film wel willen zien maar iets zegt me dat het extreem geweld me te diep zal raken. Dat is dan ook de reden waarom ik het mijd. Had ik het geweten dan had ik misschien “Incident in Ghostland” ook links laten liggen. En nu zit ik met een dilemma. Is dit nu een film waarbij Laugier de softe kant op ging? Of is “Martyrs” dan toch iets wat ik weer zou moeten oprakelen en kijken?

Is deze film de moeite om te kijken? Eigenlijk wel, ja. En dat omdat het verder gaat dan gewoonweg een brutale home-invasion en het folteren, misbruiken en vernederen van jonge meisjes. Hier haalt Laugier ook de psychologische impact van zo’n traumatiserende ervaring erbij. Hij laat zien hoe de menselijke psyché werkt bij een individu die omstandigheden meemaakt zoals deze barbaarse inval door twee moordzuchtige maniakken. Het is dan wel geen film voor gevoelige zielen ook al worden er geen expliciete beelden getoond. De gevolgen van deze brutale mishandelingen zijn wel duidelijk zichtbaar. Daarom al vooreerst een opgestoken duim voor de schminkafdeling.

De aankleding in zijn geheel is geslaagd te noemen. Het huis waar Pauline (Mylène Farmer) met haar twee dochters Beth (Emilia Jones\Crystal Reed) en Vera (Taylor Hickson\Anastasia Phillips) intrekken is een waar rommelhuis vol rariteiten en oude poppen. Niet dat het een voorname rol inneemt in de film, maar het draagt bij tot de gehele benauwende en duistere sfeer. De rollen van de beide meisjes is voornamelijk beperkt tot krijsen en het angstig afwachten tot de beide geschifte figuren weer opdagen. Behalve Beth, die het tot succesrijk schrijfster van horrorverhalen heeft geschopt. Tot ze weer naar het vervloekte terugkeert en geconfronteerd wordt met het geleden leed. Moeder Pauline gedraagt zich na de keiharde confrontatie als een sussend en aanmoedigend personage. En dan zijn er tenslotte de aanranders. De ene al gekker dan de andere qua uiterlijk. Een goth-achtig scharminkel waar je eigenlijk alleen maar schimmige beelden van te zien krijgt. De tweede een kolossaal, debiel gedrocht die over een onmenselijke kracht beschikt. Een kwijlende en kreunende primaat die het liefst met poppen speelt. En liefst met levende poppen.

Al bij al is “Incident in a Ghostland” een fascinerende film. Ook al ligt het niveau van sadisme redelijk hoog en kan je de gehele film het gevoel van angst en paniek niet van je afschudden. De gehele film is een stormvloed van hysterie met daarbij dat constant gevoel van onmacht. Het is dus geen horror over bezeten huizen of paranormale verschijnselen met de bekende schrikmomenten en griezelmomenten. Dit is een angstaanjagende film over iets dat in werkelijkheid ook kan gebeuren en dat we op regelmatige basis in het nieuws zien verschijnen. Het verhaal op zich lijkt nogal eenvoudig maar Beth’s toestand zorgt voor een extra dimensie. Het is in ieder geval een stuk angstaanjagender dan “Hereditary”, DE horror uit 2018 (sarcasme).