Hush (2016)

Summary
Een jonge vrouw heeft haar gehoor verloren toen ze nog een tiener was. Ze woont nu in een afgelegen huis en leeft er teruggetrokken in haar stille wereld. Op een dag verschijnt aan het raam een gemaskerd gezicht. Het blijkt dat van een psychotische moordenaar te zijn. De vrouw zal zichzelf buiten haar mentale en fysieke grenzen moeten begeven om de nacht te overleven.

Genre : Horror
Land : VS

Cast :
Kate Siegel : Maddie

John Gallagher Jr. : Man

Regisseur : Mike "Oculus" Flanagan

My opinion

“I can come in anytime I want. And I can get you, anytime I want. But I'm not going to. Not until it's time. When you wish you're dead... that's when I'll come inside.”

Wat je zeker niet moet verwachten in “Hush”, is dat Maddie (Kate Siegel) al krijsend gaat rondlopen terwijl ze belaagd wordt door een onbekende persoon (John 10 Cloverfield lane Gallagher Jr.)die rond haar huis in een afgelegen bos dwaalt. En dit omdat Maddie doofstom is, nadat ze op jonge leeftijd het slachtoffer werd van een meningokokkeninfectie. Deze met masker getooide gestoorde sadist laat haar weten dat hij zijn tijd zal nemen en als de tijd er rijp voor is, haar huis zal binnendringen en haar met zichtbaar plezier aan zijn mes zal rijgen. Het motief voor deze maniakale daad blijft onbekend. Maar wat wel als een paal boven water staat, is dat deze maniak een ziekelijk plezier beleeft aan dit sadistisch spelletje. Dat hijzelf niet echt gezegend is met een aanzienlijk aantal hersencellen, speelt natuurlijk wel in het voordeel van Maddie want die snul neemt toch wel enkele belachelijke beslissingen. Anderzijds zijn sommige beslissingen van Maddie ook niet doordacht. Maar haar handicap zou wel eens van invloed kunnen zijn geweest op haar beslissingsvermogen. Het is haar dus vergeven.

“Hush” is een doorsnee slasher in het home invasion genre. Tja, zo zijn er al ontiegelijk veel de revue gepasseerd de laatste jaren. De vraag is dan ook of deze film iets origineels brengt. Wel, er wordt degelijk gebruik gemaakt van het feit dat Maddie doofstom is. Er zijn een aantal momenten dat het geluid volledig gemute wordt, zodanig dat we een idee krijgen in wat voor wereld Maddie zich continu bevindt. Een bel der stilte waar ze op een comfortabele manier in vertoeft, zonder zich bedreigd te voelen. Tot op het moment een geschift persoon deze bel doorprikt. Maar daar stopt het dan ook qua originaliteit. Voor de rest volgt het dezelfde richtlijnen als alle andere home-invasion films. Ook hier een kwetsbaar slachtoffer in een penibele situatie en zichtbaar benadeeld ten aanzien van de moordenaar. Aanvankelijk lijkt het een peulenschil om de frêle, doofstomme Maddie naar de eeuwige jachtvelden te sturen, tot blijkt dat ze een enorm overlevingsinstinct heeft en zich niet zomaar gewonnen geeft. De ontknoping is dan ook al ver op voorhand te voorspellen.

Ondanks het inventieve concept en de film kwalitatief bij de betere slasher films hoort, waren er toch enkele zaken die me danig op de zenuwen werkten. Allereerst de dommigheden en stupide beslissingen van zowel Maddie als de belager grensden soms aan het belachelijke. Het leek ook alsof Maddie’s handicaps nog niet voldoende waren, want het grootste deel van de film is gehuld in duisternis. Doordat het zich ’s nachts afspeelt in een duistere woning, is het nogal evident dat alles zich afspeelt in de donkerte. Meestal is dit geen bezwaar voor de filmliefhebber. Behalve als er dan ook bijna niets te zien is, waardoor het soms moeilijk was uit te maken wat er nu met wie aan de hand was. En al een geluk dat “Hush” maar een tijdsduur kent van pakweg 90 minuten, want na de zoveelste wandeling rond het huis door de man met het masker, begon me dat toch wel enorm te irriteren. Voor seriemoordenaars in spe deze raadgeving. Wil je je toekomstig slachtoffer angst aanjagen, dan wandel ettelijke keren rond hun huis. Schijnbaar helpt dit. En dat de identiteit van de moordenaar al zo vroeg wordt prijsgegeven, is ten nadele van de beoogde spanning. Het moment dat hij zijn masker laat vallen, daalt de spanning zienderogen.

De meest geslaagde scene is dan ook wanneer Maddie nog onwetend is en de gemaskerde man haar huis binnendringt en haar observeert van dichtbij. Daarna wordt het een doorsnee kat-en-muis spel. “Hush” is exclusief op Netflix te bewonderen en is een perfecte film om eventjes mee te pikken voor het slapengaan. Ik ben er zeker van dat deze horror/thriller niet zoals “Lights out” je slaap zal bederven. De kans is groot dat er tijdens het bekijken al vermoeidheidssymptomen optreden.