Veronica Mars (2014)

Korte Inhoud
Tien jaar nadat Veronica afstudeerde van school keert ze terug voor een reünie. Ze is in die 10 jaar geen enkele keer teruggekeerd en heeft een rechtenopleiding gevolgd. Eenmaal op de reünie treft ze veel oude bekenden waaronder haar ex Logan. Echter wordt hij ervan beschuldigd de moord te hebben gepleegd op zijn beroemde vriendin. Veronica trekt nog een keer, met de hulp van haar vader en vriendin, de detectiveschoenen aan en gaat op onderzoek uit.

Genre : Misdaad
Land : USA

Cast :
Kristen Bell : Veronica Mars
Enrico Colantoni : Keith Mars
Jason Dohring : Logan Echolls

Regisseur :
Rob Thomas

Mijn mening

"A teenaged private eye. Trust me. I know how dumb that sounds."

Het komt niet vaak voor dat ik me erger aan een film, maar deze begon me toch na een bepaalde tijd op de zenuwen te werken. Ik kon het al vermoeden toen mijn eega eerst enthousiast vertelde dat ze iemand uit "Bones" herkende. En even later iemand uit “Grey’s Anatomy”. Zelf ben ik niet zo’n fervente fan van TV-Series. Ten eerste heb ik er een hekel aan om telkens te moeten wachten op het vervolg. Ten tweede merk je na een tijd dat het echt wel langdradig en uitgemolken wordt omdat het zo'n succesreeks is. En ten derde zijn deze series toch niet gekend voor het betere acteerwerk. Na eventjes door de curriculum van de aanwezige cast te bladeren, kwam ik tot de vaststelling dat de meeste wel een enorme TV-Serie geschiedenis hadden. Niet voor niets dat de hele film van begin af aan een TV-Serie gevoel heeft. Ik had geen idee dat “Veronica Mars” initieel een TV-Serie was (niet moeilijk als je er ook geen interesse voor hebt). Het leek dan ook een ultra-lange aflevering .

Verschillende malen kon ik het niet nalaten om het te vergelijken met “Nancy Drew”. Het leek inderdaad op een tienerverhaal met een pienter meisje, dat het eigenlijk ver kon schoppen als top-advocaat, maar dit toch liever inruilde voor een job als “Private Investigator” in één of ander stad. Het zal wel aan mij liggen, maar zulke mensen zullen tegenwoordig toch wel dun gezaaid zijn. Als ze de clichés opgestapeld zouden hebben en voor de ingang van de filmstudio hadden gedeponeerd, dan was deze film nooit gemaakt geweest, daar ze onmogelijk binnen konden raken. Ik had de ene zucht-moment na de andere en heb na de film me moeten laten insmeren met spierontspannende zalf doordat ik de hele avond met mijn hoofd lag te schudden. Het was alleen wachten op het moment dat er onthuld werd wie het nu uiteindelijk gedaan had en wat de waarschijnlijk verantwoorde motivatie hiervoor was.

Vreselijk veel ongeloofwaardigheden. Was ik politieagent en toevallig in het stadje tewerkgesteld waar deze film werd gemaakt, dan ging ik onmiddellijk een andere job zoeken uit schaamte. Het intellectueel niveau van deze ordehandhavers was van een vreselijk laag niveau. Verschillende aanwijzingen kan Veronica, mits een beetje diep nadenken en navragen, achterhalen. Zaken waarvan ik toch veronderstel dat de autoriteiten dit zouden ontdekken. Veronica ziet plots dingen op foto's en kan via bepaalde personen, die ze juist toevallig kent uit het verleden, iPad gegevens op een USB stickje krijgen. Het leek wel een "Tiny" verhaaltje : “Veronica M. gaat naar de stad en lost een misdaad op”. Natuurlijk was het resultaat dat ze de dikbetaalde baan op haar buik kon schrijven, haar perfecte vriendje verliest omdat die het niet kan verkroppen dat ze speurneusje gaat spelen in haar geboortestad en uiteindelijk ook weer haar ex binnendraait.

Het was wel een verrassing dat James Franco en Jamie Lee Curtis ineens hier verschenen, ondanks dat het nietszeggende rollen waren. Kristen Bell is niet onaardig om naar te kijken en speelt samen met Jason Dohring een overtuigende rol. Geen acteerwerk van de bovenste plank, maar ook weer niet om je aan te ergeren. Het positieve aan haar rol was haar grote mond waarmee ze zich verbaal wel uitermate kon verdedigen. Zeker ten opzichte van die typische domme huppeltrutten die denken dat de evenaar door hun achterwerk loopt en zich dusdanig voordoen alsof de hele wereld aan hun voeten ligt. De momenten waarop ze die op hun plaats zette, eerst verbaal en daarna met een welgemikte vuistslag, was een tof moment.

Ik had beter eerst andere opinies hierover gelezen, dan was ik tot de ontdekking gekomen dat dit een spin-off is van een televisieserie. Het is dus maar een doodgewone detective in de trend van “Columbo”, maar dan met acteurs die meer voldoen aan het ideale schoonheidsbeeld en die geen sigaren roken. Dat viel trouwens op dat het een redelijk drank,drugs en seks vrije film was. Totaal het tegenovergestelde van "The Wolf of Wall Street".