Edge of Tomorrow (2014)
Korte Inhoud
In een nabije toekomst heeft een zwermachtig buitenaards ras, Mimics genaamd, de Aarde op een meedogenloze manier aangevallen. Maar nu hebben de Aardse legers hun krachten gebundeld voor een laatste offensief tegen de buitenaardse horde. Lt. Col. Bill Cage is een officier die op niets minder dan een zelfmoordmissie gestuurd wordt. Cage wordt binnen enkele minuten gedood, maar hij slaagt erin om een Alpha met zich mee te nemen. Maar dan, op onmogelijke wijze, ontwaakt hij opnieuw op dezelfde helse dag, en moet hij opnieuw vechten en sterven…
Genre : SF/Actie
Land : VS
Cast :
Tom Cruise : Cage
Emily Blunt : Rita
Charlotte Riley : Nance
Regisseur : Doug Liman
My opinion “What do we do now?
I don't know. We've never gotten this far.”
Eerlijk gezegd ben ik tot nu toe zwaar ontgoocheld over de films waar ik al zo lang naar uitkeek. Godzilla was te afwezig in de gelijknamige film “Godzilla”, “Transcendence” was te gewoon en nietszeggend, “Divergent” was het zoveelste SF Fantasy verhaal voor tienermeisjes, “300 Rise of an Empire” was “300”,”The Expendables 3” zijn opgebruikt en aan vervanging toe en “Pompeii” was een storm in een glas water. Alleen “Robocop”,”Guardians of the Galaxy”,”Maleficent” en “Captain America : Winter Soldier” konden me verrassen en bekoren. Van “Edge of tomorrow” verwachtte ik eigenlijk niet veel. Mede dankzij het feit dat Mr. Cruise er waarschijnlijk weer in volle glorie zal in schitteren. Dacht ik ! Wat heb ik me hier toch duchtig in vergist. “Edge of Tomorrow”, een film gebaseerd op het Japanse stripverhaal “All you need is kill” van Hiroshi Sakurazaka, is voor mij nu alvast dé blockbuster van deze zomer.
Stel je een invasie op één of ander uitgestrekte kuststrook in Frankrijk
zoals in “Saving Privat Ryan”, maar dan met een futuristisch uitzicht.
Een landing op het strand met hoogtechnologische helikopters waaruit
“Robocop”-achtige soldaten gedropt worden, die dan massaal de strijd
opnemen tegen buitenaardse wezens, Mimics genaamd, die precies uit “The
matrix” lijken te zijn weggelopen. Je krijgt een adrenaline opstoot bij
het bekijken van dit slachtveld met oprukkende strijdkrachten die
massaal afgeslacht worden. En daar tussenin loopt een meewarig
rondkijkende Kolonel Cage (Tom Cruise) die op voor hem onverklaarbare
manier gepromoveerd is van Kolonel naar een doodgewone soldaat met een
onuitwisbare schandvlek. Hij blijkt zogezegd een deserteur te zijn. Er
wordt hem dientengevolge een hypermoderne gevechtsuitrusting aangesnoerd
en opgetrommeld om onderdeel te zijn van het eerste peloton dat de
invasie aanvoert en zich middenin het bloedige krijgsgewoel gooit.
Ironisch genoeg heeft hij geen flauw idee hoe hij de veiligheid van zijn
Japans sprekende uitrusting af moet zetten en sneuvelt hij dus algauw.
Door omstandigheden verzeilt hij echter in een soort tijdscyclus zoals
Bill Murray dit ondervond in “Groundhog Day”. Telkens keert hij terug in
de tijd naar het moment waarop hij ontwaakt op de basis van waaruit de
invasie gecoördineerd wordt.
Ik bleef wel met de vraag zitten waarom het juist dit tijdstip moest
zijn en of Bill Cage dit zelf in handen heeft om dit tijdstip te bepalen
? Maar misschien heb ik dat over het hoofd gezien of verkeerd begrepen.
Maar laat dat de pret niet drukken want de rest van de film is een
fascinerende,actierijke,spannende en soms zelfs humoristische knaller
van een film. Zelfs de aanwezigheid van Cruise stoorde me niet.
Normaalgezien is Cruise zo’n acteur die zo’n ego en pretentie uitstraalt
dat het scherm sowieso al gevuld is met zijn persoonlijkheid. Dit viel
al bij al mee deze keer. Zelfs zijn oogverblindende kamerbrede glimlach
verdween naarmate de tijd verstreek. En om eerlijk te zijn biedt deze
film plezier aan alle filmliefhebbers. Diegenen die Cruise niet kunnen
uitstaan, mogen zich verheugen over het feit dat Cruise ontiegelijk
aantal keren het loodje erbij neerlegt. Diegenen die Cruise verafgoden,
zijn dan weer in hun nopjes omdat hij telkens weer verrijst om weer als
een echte held aan de missie te beginnen.
Zoals gezegd heeft de nogal timide ingestelde Tom Cruise gezorgd voor een genietbare vertolking als Colonel Cage. Maar vooral het moment wanneer Emily Blunt op het toneel verschijnt als Rita Vrataski “The Angel of Verdun”, komt alles in een stroomversnelling en worden de interacties en fragmenten humoristisch en entertainend. Een perfecte keuze als bikkelharde tante die er dan ook nog eens uiterst aantrekkelijk uitziet. Ik verplaatste me zelf terug naar de tijd toen ik soms thuis uren achter mijn monitor zat en mijn tanden stukbeet op een bikkelharde en aartsmoeilijke missie in “Call of Duty”. Gefrustreerd begon je dan telkens terug aan het gedeelte waar geen doorkomen was, en probeerde je telkens weer op een andere manier, om er toch in te slagen je erdoor te vechten. Eigenlijk wordt dit zelfde principe toegepast in “Edge of tomorrow”. Ook waren er nog twee vermeldenswaardige bijrollen. Brendan Gleeson vertolkte de meedogenloze generaal Brigham en Bill Paxton zie je in een wel erg vermakelijke rol als instructeur Farell.
Het zal wel overduidelijk zijn dat ik met heel veel enthousiasme heb
gekeken naar deze toch wel hoogst vermakelijke film. Een actie SF waar
ik wel degelijk van genoten heb en die toch wel een geduchte kandidaat
is voor de titel van “Spetterende actie film” voor het jaar 2014 . De
andere kandidaat die voor mij ook dingt naar deze titel is “Captain
America : Winter Soldier”. En op dit moment is het een ex aequo. Ondanks
dat het einde voor mij niet zo logisch in elkaar stak, is deze SF een
echte aanrader. Een massa actierijke fragmenten, een wervelend spektakel
met soms aanstekelijke humor, verrassende plotwendingen en een razend
tempo, het gelukkig weglaten van een melige romance en als laatste het
toch wel wegcijferen van zichzelf ten opzichte van het geheel door Tom
Cruise. Dat alles maakt van deze film een must-see. En voorwaar ik ga
iets doen wat ik zelden doe : ik ga hem nog eens herbekijken !
Post a Comment