Saving Mr. Banks (2013)

Korte Inhoud
Al twintig jaar lang probeert Walt Disney de rechten te vergaren van het boek “Mary Poppins” om het in een film te kunnen adapteren. De auteur, P.L. Travers weigert echter de rechten verkopen omdat ze bang is dat haar geliefde creatie compleet verscheurd zal worden door het Hollywoodsysteem. Als P.L. eenmaal in geldnood terecht komt door tegenvallende verkoopcijfers van haar boek, besluit ze Walt’s aanbod in overweging te nemen. Ze reist af naar Los Angeles waar ze Walt twee weken de tijd geeft om haar te overtuigen dat hij de juiste persoon is om deze geliefde icoon naar het grote scherm over te brengen.

Genre : Biografie/Komedie
Land : USA/UK

Cast :
Tom Hanks : Walt Disney
Emma Thompson : P.L. Travers
Colin Farrell : Travers Goff

Regisseur :
John Lee Hancock

Mijn mening

"George Banks and all he stands for will be saved.
Maybe not in life, but in imagination.
Because that's what we storytellers do.
We restore order with imagination.
We instill hope again and again and again."

Wie houd er nu niet van Walt Disney ? Dagdagelijks word je ermee geconfronteerd en de meeste mensen zijn ermee opgegroeid. Ik zie bijna elke dag wel een Disney product passeren op het scherm thuis en kijk nog steeds met bewondering,verwondering en kinderlijke vreugde soms naar de magie die zich afspeelt op het scherm. Het is weliswaar een beetje opgedrongen dat ik mijn tijd hier soms aan spendeer. Zeker als je twee ukkies van 2 en 4 thuis hebt rondhuppelen die om de haverklap liggen te smeken om nog eens Mickey Mouse,Dumbo of "Papa die film met die 2 hondjes die spaghetti eten" op te zetten.

Het enige Walt Disney voortbrengsel waar ik een hekel aan heb is de film "Mary Poppins". Dat om de volgende redenen. Ik kan die Julie Andrews niet uitstaan en dat vanwege haar bijdrage aan "The sound of Music". Dat is die tirolerfilm met een hele bende kinderen waarin om de haverklap een kampvuurlied wordt gezongen onder begeleiding van een gitaar. Jaarlijks moet ik dit gedrocht verdragen op het einde van het jaar want deze film wordt nu echt tot in den treure vertoond op de televisie. Julie Andrews zorgt dan ook bij mij voor spontane buikkrampen. Dick van Dyke is oorzaak nummer twee. Die vent loopt er constant bij met een hemelsbrede glimlach alsof hij een kleerhanger heeft ingeslikt. Elke praktiserende tandarts begint waarschijnlijk spontaan te kwijlen als deze wandelende Colgate reclamefiguur op het scherm verschijnt. En ten derde heb ik een bloedhekel aan musicals (Voor meer uitleg hierover zie "The Great Gatsby"). "Mary Poppins" de film is dus het enige Walt Disney product wat me nooit zal kunnen bekoren.

Blijkt bij nader inzien dat deze "Savings Mr. Banks" toch wel de verfilming is over de strijd tussen Walt en de schrijfster van "Mary Poppins", P.L. Travers, over de filmrechten die Disney wel al te graag wil bemachtigen om zo het befaamde boek te kunnen verfilmen. Tot mijn uitzonderlijke verbazing viel me deze film toch wel reuze mee en kan ik alleen mijn lof betuigen over de acteerprestaties van de hoofdrolspelers.

Als uitschieter is er natuurlijk Emma Thompson, die een wel voortreffelijk rol speelt als de hautaine, dwarse en onverzettelijke Travers. Als dit mens in werkelijkheid zo was had ik haar ligna recta terugzonden naar London. Wat een akelige, vervelende tante is dat. En als de bandopnames op het einde authentiek zijn, dan kan je alleen maar concluderen dat het inderdaad zo'n draak van een mens was. Thompson speelde op een overtuigende manier de schrijfster die te trots is om haar geliefkoosde personage zo maar af te geven zodanig dat het, volgens haar mening, alleen gebruikt zou worden om het te commercialiseren. En daarnaast is het de soms kwetsbare en trieste persoon die, zoals blijkt uit de film, een vreselijk geheim meedraagt uit haar verleden. Of het effectief zo allemaal in elkaar zit, weet ik niet, maar het zou wel een plausibele verklaring kunnen zijn voor haar gedrag. Er zitten enkele werkelijk grappige momenten in deze film met als hoogtepunt het geniepig snel wegschuiven van het muziekblad waarop de titel "Supercalifragilisticexpialidocious" staat. Schitterend.

Tom Hanks staat dan weer garant voor een vanzelfsprekende manier van vertolking. Alsof hij altijd eigenlijk Walt Disney is geweest. Voor mij is Hanks op dit moment één van de beste acteurs in Hollywood. Hij kan zich volledig inleven in de opgelegde rol en zodanig transformeren dat hij één wordt met het personage. Of hij nu een kapitein, schipbreukeling of een vreemdeling op een luchthaven speelt, het lijkt telkens alsof hij hier al jaren ervaring mee heeft. Een uniek acteur met een unieke gave. Colin Farell vond ik ook schitterend als de vader van P.L. Travers. Een sleutelfiguur in het hele verhaal die zijn dochter voortdurend tracht te betoveren met sprookjesachtige en verzonnen verhalen. Een manier om haar af te schermen van de vreselijke en vijandige werkelijkheid van het dagelijkse leven. Schitterend om zijn stemmingswisselingen mee te maken. Een goedhartig man die gevloerd wordt door zijn alcoholverslaving. En uiteindelijk een wezenlijke invloed heeft op de verdere toekomst van zijn dochter. Paul Giamatti verzorgde de rol als persoonlijke chauffeur van Tavers. Een innemende rol met een beetje droevgeestige inslag. Tevens de eerste die een persoonlijk contact kon leggen met haar, en die uiteindelijk ook de enige was die ze apprecieerde en kon tolereren. Schitterende bijrol.

Het enige nadeel, maar tegelijkertijd besef ik dat het technisch niet op een andere manier te verwezenlijken was, zijn de voortdurende onderbrekingen door de flashbacks. Op deze manier wordt het verleden en de invloed die het had, op een mooie manier verweven met het heden. Het spijtige is dat hierdoor het ritme van het verhaal verloren gaat en het allemaal een beetje vertraagt. Niet op een ergerlijke manier, maar toch vervelend voor mij na een tijdje.

Dat er naar het einde toe nogal wat zakdoek-momenten verschijnen , was wel te verwachten. Maar desondanks heb ik toch genoten van deze film. Een historisch relaas dat vertelt over het ontstaan van de film "Mary Poppins". Ik heb de film nu gezien, ik heb me er niet aan geërgerd , maar zal de traditie toch aanhouden idem als bij de originele film. Namelijk dat ik hem waarschijnlijk nooit meer zal kijken !