You're Next (2011)

Korte Inhoud
De familie Davison wordt aangevallen door een bende gemaskerde, bijl-zwaaiende moordenaars tijdens een etentje voor hun huwelijksverjaardag. De mysterieuze moordenaars beseffen al snel dat een van de slachtoffers een geheim talent heeft en verbeten terugvecht.

Genre : Thriller/Horror
Land : USA

Cast :
Sharni Vinson : Erin
AJ Bowen : Crispian
Rob Moran : Paul
Nicolas Tucci : Felix

Regisseur :
Adam Wingard

Mijn mening

"Fuck me next to your dead mom then."

Was dit een film die de hoofdprijs voor originaliteit zou kunnen winnen ? Nope
Was het creepy of angstaanjagend ? Nope
Schrok ik me wel eens halfdood ? Yep
Zou ik het horror durven noemen ? Nope
Zaten er een paar gedenkwaardige kills in ? Jazeker
Was het een aangename film voor een ontspannen avondje ? Hell Yeah

Want dat is het zeker. Een film die ik zeker wou zien en bovenaan mijn wenslijstje stond. Als liefhebber van de betere slasher-films mag deze zeker in het rijtje komen te staan van de toch wel entertainende betere films. Origineel is het natuurlijk niet. Wie de "Friday the 13th" reeks een beetje kent, mag zich aan hetzelfde ritueel verwachten. Alleen zijn het geen bende tieners in een vakantiepark , die achternagezeten worden door een mysterieuze geschifte persoon met een ijshockey masker op, maar gaat het over een familiereünie dat grondig verstoord wordt door een aantal belagers met dierenmaskers op. En ik moet toegeven dat deze soms in de achtergrond verschijnende maskers redelijk akelig overkwamen.

Eigenlijk is het principe van een slasher-movie een beetje te vergelijken met het kinderliedje "10 Kleine negertjes" :

Zeven kleine negers
Die speelden met een mes
Ééntje werd er doodgemest
Toen waren er nog maar zes

M.a.w. de opbouw is eigenlijk steeds volgens hetzelfde patroon. Eerst krijg je een samenstelling van een groep te zien. Daarna beginnen de eerste slachtoffers te vallen. Dan begint het gissen wie uiteindelijk het volgende slachtoffer zal zijn en op welke inventieve manier die aan zijn einde komt. En tegen het uiteinde begin je af te vragen wie uiteindelijk hierachter zit en wat de beweegredenen zijn van deze persoon. Het succes van een slasher-verhaal hangt dus van een paar factoren af. Hangt er een dreigende sfeer de hele tijd ? Op welke manier worden de personages afgeslacht en is deze origineel te noemen ? Duurt het lang eer je al een beetje begint te vermoeden wie de uiteindelijke dader is ? Indien je dit al vroeg in de film begint te vermoeden, wijst dit op een te doorzichtig verhaal. Of ze moeten het opzettelijk hebben gedaan (zoals in "The Double" bv. welke niet bepaald een slasher film is , maar ik puur als voorbeeld gebruik). En met welke verrassing wordt de film afgesloten ?

"You're next" is niet bepaald angstaanjagend. Buiten een paar schrikmomenten (waar ik wel degelijk eventjes moest naar adem happen) die je eigenlijk wel zou moeten zien aankomen, was het eigenlijk allemaal gemoedelijk en gewoon een genietbare film. Buiten de openingsscène met het jonge meisje dat de donkerte in tuurt voel je nergens echt een dreiging. Op het moment dat de slachtpartij begint kan je je wel verwachten aan het betere hak en kapwerk. Origineel was het niet echt, maar het werd toch wel expliciet en goor in beeld gebracht. Zeker het blender-fragment is eens iets anders en zelden wordt dit leuke keukengereedschap wel eens gebruikt op deze manier. De laatste keer dat ik me kan herinneren dat er een blender werd gebruikt op een ongewone manier is in "Dead Alive". De kruisboog was ook iets unieks. De rest was gewoon doorsnee spies,snij en splijt werk. Het duurde halfweg tot ik wel een vermoeden had wie hierachter zou kunnen zitten. Uiteindelijk werd ik dan toch een beetje verrast. Wat de motivatie zou kunnen zijn werd ook duidelijker naar het einde toe. Echt horror zou ik dit dus niet noemen, maar eerder een thriller. Alleen het einde was een beetje te voorspelbaar en gaf me zo'n " Ja natuurlijk zou dit gebeuren"-gevoel.

Een slasher-film die boven het gemiddelde van anderen in dit genre uitstijgt. Meest positieve aan de film was Sharni Vinson die zich ontpopte als een rasechte paracommando met degelijke survival skills. Soms een beetje erover, maar dat maakte het des te leuker. En voor mij iets wat zeker bij gaat blijven is de soundtrack met het nummer van Dwight Twiley. Telkens ik dit nummer nu hoor, zal ik zeker eens controleren of alles wel afgesloten is. Schitterend nummer dat perfect paste in deze film. Een happy huppelnummer dat toepasselijk op "repeat" stond. "Looking for the magic".

Tegenvallers waren sommige acteerprestaties. Vooral Bowen werkte me reeds vroeg op mijn zenuwen. En Margaret Laney krijgt van mij de medaille voor "Meest stupide beslissing" in deze film. Een hysterisch krijsend vrouwmens, die toch in haar eentje wil blijven rondhangen in een (niet zo veilige) kamer. Dom dom dom ....