The VVitch (2015)
Korte Inhoud
New England, 1630. William en Katherine leiden samen met hun vijf kinderen een toegewijd christelijk leven. Hun huis is gelegen aan de rand van een ondoordringbare wildernis. Wanneer hun pasgeboren zoon op mysterieuze wijze verdwijnt en de oogst ook nog eens mislukt, lopen de spanningen binnen het gezin zeer hoog op.
Genre : Drama
Land : VS/UK/Canada
Cast :
Anya Taylor-Joy : Thomasin
Mijn mening
“I am that very witch.
When I sleep my spirit slips away from...my body and dances naked with The Devil. “
Oei, dit was toch wel de grootste ontgoocheling van het jaar. Na het
lezen van enkele lovenswaardige berichten en het lezen van de toch wel
misleidende aanbevelingen op bepaalde websites, dacht ik klaar te zijn
om weeral eens een originele horror te zien, die niet zoals de meeste in
dit genre een voorgekauwd en tot vervelens toe gebruikt onderwerp
heeft. Achteraf vroeg ik me eigenlijk af waar de horror in het verhaal
zat. Het taalgebruik van die tijd is angstaanjagend voor mij, dat kun je
alleszins zeggen. Ik verstond er totaal niets van en was blij dat er
ondertiteling was voorzien. Is het de religieuze devotie uit die tijd
die je schrik aanjaagt? Het is eerder een religieuze krankzinnigheid
waarbij om de haverklap en voor het minste en geringste, de armen naar
de hemel worden gericht en die alles overheersende goddelijkheid wordt
aanroepen. Of is er echt iets verderfelijk in dat woud dat ervoor zorgt
dat deze armzalige boerenfamilie overspoeld wordt door tegenspoed?
Hadden ze “The Witch” bestempeld als historisch drama, dan was mijn mening hierover waarschijnlijk milder geweest. Maar om het nu horror te noemen, is toch een grove misleiding voor velen. In mijn ogen is dit eerder een beeld van de misvattingen en misinterpretaties die in die tijd gemeengoed waren. Een slechte oogst, een tegenslag en een onverklaarbare ziekte waren voor die simpele en onwetende geesten aanleiding tot geweeklaag en massaal bidden tot de almachtige. Een tijdperk waarin bijgeloof en angst voor het onbekende welig tierden. Is het dat wat deze eenvoudige boerenfamilie tot het waanzinnige dreef? Zo’n waanzin dat zelfs de zwarte geit in de familie werd aanzien als bron van alle kwaad? Laat ik het erbij houden dat het eerder een historisch psychologisch drama is.
Zoals ik al eerder vermelde is de gehele film doordrenkt met Oud-Engels en kan ik me voorstellen dat historici en letterkundigen hier wel eens lyrisch en opgewonden van raken. Ik had echter de grootste moeite om er maar een letter van te verstaan waardoor dit eigenlijk mijn meeste aandacht vergde. Dat de aankleding van het geheel qua accuraatheid misschien wel authentiek is, geloof ik graag. De huisvesting, de klederdracht en levenswijze waren schitterend en uiterst verzorgd. Zo ook het acteerwerk en dramatiek. Vooral de jeugdige acteurs waren excellent en gaven het geheel een uniek karakter. Ik kan me best voorstellen dat het vinden van zulke jonge acteurs geen sinecure is. Die taak hebben ze dan toch wel uitstekend verricht.
Nee mensen. Dit is geen horror. Verre van. Of het aanhoren van het zoveelste gebed bezorgt je de rillingen. Ik hou wel van het subtielere werk binnen het horrorgenre. Bloederigheid en goorheid zijn voor mij dus ook niet echt noodzakelijk. Maar de subtiliteit van “The VVitch” is me dan toch wel ontgaan, vrees ik. De marketingafdeling van de uitgever zal ook wel beseft hebben dat het label horror sexyer klinkt en commerciëler scoort dan het doodeenvoudig label drama. Laat staan dat ze ergens vermelden dat het over een historische kostuumfilm handelt. Niet dat dit een verwaarloosbaar genre is, maar het doelpubliek is beperkter mijn inziens. Qua sfeer en film technisch is het weergaloos. Maar ik ben nu eenmaal allergisch voor misleidingen op grote schaal. Een beetje zoals religie, niet? Laten we daar maar eens voor bidden …
PS. Ik heb de trailer pas achteraf gezien. En nu begrijp ik dus waarom sommige filmliefhebbers veronderstelden dat het een horror zou zijn.
New England, 1630. William en Katherine leiden samen met hun vijf kinderen een toegewijd christelijk leven. Hun huis is gelegen aan de rand van een ondoordringbare wildernis. Wanneer hun pasgeboren zoon op mysterieuze wijze verdwijnt en de oogst ook nog eens mislukt, lopen de spanningen binnen het gezin zeer hoog op.
Genre : Drama
Land : VS/UK/Canada
Cast :
Anya Taylor-Joy : Thomasin
Ralph Ineson : William
Kate Dickie : Katherine
Regisseur : Robert Eggers
Kate Dickie : Katherine
Regisseur : Robert Eggers
Mijn mening
“I am that very witch.
When I sleep my spirit slips away from...my body and dances naked with The Devil. “
Hadden ze “The Witch” bestempeld als historisch drama, dan was mijn mening hierover waarschijnlijk milder geweest. Maar om het nu horror te noemen, is toch een grove misleiding voor velen. In mijn ogen is dit eerder een beeld van de misvattingen en misinterpretaties die in die tijd gemeengoed waren. Een slechte oogst, een tegenslag en een onverklaarbare ziekte waren voor die simpele en onwetende geesten aanleiding tot geweeklaag en massaal bidden tot de almachtige. Een tijdperk waarin bijgeloof en angst voor het onbekende welig tierden. Is het dat wat deze eenvoudige boerenfamilie tot het waanzinnige dreef? Zo’n waanzin dat zelfs de zwarte geit in de familie werd aanzien als bron van alle kwaad? Laat ik het erbij houden dat het eerder een historisch psychologisch drama is.
Zoals ik al eerder vermelde is de gehele film doordrenkt met Oud-Engels en kan ik me voorstellen dat historici en letterkundigen hier wel eens lyrisch en opgewonden van raken. Ik had echter de grootste moeite om er maar een letter van te verstaan waardoor dit eigenlijk mijn meeste aandacht vergde. Dat de aankleding van het geheel qua accuraatheid misschien wel authentiek is, geloof ik graag. De huisvesting, de klederdracht en levenswijze waren schitterend en uiterst verzorgd. Zo ook het acteerwerk en dramatiek. Vooral de jeugdige acteurs waren excellent en gaven het geheel een uniek karakter. Ik kan me best voorstellen dat het vinden van zulke jonge acteurs geen sinecure is. Die taak hebben ze dan toch wel uitstekend verricht.
Nee mensen. Dit is geen horror. Verre van. Of het aanhoren van het zoveelste gebed bezorgt je de rillingen. Ik hou wel van het subtielere werk binnen het horrorgenre. Bloederigheid en goorheid zijn voor mij dus ook niet echt noodzakelijk. Maar de subtiliteit van “The VVitch” is me dan toch wel ontgaan, vrees ik. De marketingafdeling van de uitgever zal ook wel beseft hebben dat het label horror sexyer klinkt en commerciëler scoort dan het doodeenvoudig label drama. Laat staan dat ze ergens vermelden dat het over een historische kostuumfilm handelt. Niet dat dit een verwaarloosbaar genre is, maar het doelpubliek is beperkter mijn inziens. Qua sfeer en film technisch is het weergaloos. Maar ik ben nu eenmaal allergisch voor misleidingen op grote schaal. Een beetje zoals religie, niet? Laten we daar maar eens voor bidden …
PS. Ik heb de trailer pas achteraf gezien. En nu begrijp ik dus waarom sommige filmliefhebbers veronderstelden dat het een horror zou zijn.
Post a Comment