Antisocial (2013)

Korte Inhoud
Vijf vrienden komen samen om het nieuwe jaar in te luiden. Ze weten niet dat buiten een epidemie is losgebarsten. De uitbraak hiervan is wereldwijd. Zodra ze het in de gaten krijgen verschansen ze zich en barricaderen de deuren. Met enkel die informatie die ze krijgen via hun telefoons, laptops en andere apparaten proberen ze te achterhalen waar deze plaag vandaan komt. Maar des te meer tijd verstrijkt, des te angstiger ze worden.

Genre : Horror/SF
Land : Canada

Cast :
Michelle Mylett : Sam
Cody Thompson : Mark
Adam Christie : Jed

Regisseur : Cody Calahan

Mijn mening

“At this time, the cause of the outbreak is still unknown.
We are going to our emergency broadcast system at midnight.
Our thoughts and prayers are with the people of this planet,
and the millions of souls humanity has lost tonight.
Happy New Year,
and may God be with you.
Holy Shit."

Als je ‘The Social Network’ vermengt met World War Z dan krijg je als resultaat ‘Antisocial’: een horde computerminded mensen die massaal verknocht zijn aan een sociaal netwerk platform en die van de ene dag op de andere elkaar op de ergste manier beginnen te unfriend-en. Is het een slechte film? Nee, eigenlijk niet. Is het een excellente film? Nee, dat nu ook weer niet. Is het de moeite om 90 minuten op te offeren en te spenderen aan deze slasher/zombie/outbreak film ? Als dat je favoriet genre is, dan is het zeker de moeite om het eens te kijken.

Waar wringt dan het schoentje?

Ten eerste is het onderwerp niet bijster origineel te noemen. Maar er wordt wel gebruik gemaakt van een andere invalshoek. Juist zoals het boek ‘Cell’ van Stephen King (dat ik dan ook toevallig dit jaar ben beginnen lezen…) wordt de moderne maatschappij ontwricht door een elektronisch puls dat viraal gaat en mensen aanzet tot extreem geweld. In ‘Cell’ is het wereldwijd gebruik van mobiele telefoons die er voor zorgt dat de samenleving ineenstort. In ‘Antisocial’ is het gebruik van een zogenaamd sociaal netwerk ‘The Social Redroom’ (alhoewel het meer op een datingsite lijkt dan op pakweg Facebook), door voornamelijk jongeren, dat de oorzaak is van de massahysterie. Het lijkt misschien wel prekerig dat sociale netwerken niet al te koosjer zijn, maar eigenlijk ligt dit in de lijn van recent uitgebrachte films waarbij het gevaar van artificiële intelligentie aan de kaak wordt gesteld (The Machine, Transcendence, Her) of een samenleving terug naar de middeleeuwen wordt geflitst zoals in Dragon Day door het versturen van een virus via het mobiel netwerk.

Ten tweede hadden ze de algehele massahysterie wat beter in beeld mogen brengen. Enkel CNN-achtige reportages alleen volstaan niet. Voor de rest beuken er een paar door razernij bevangen individuen op ramen en deuren. Je hebt niet echt gevoel dat het mondiaal is en krijgt alleen een idee hierover door de nieuwsberichten en een chat-sessies die één van de zes studenten heeft met een goede vriend van hem. Het grootste deel speelt zich af in het gebarricadeerde huis waar de zes lotgenoten trachten te overleven en uiteraard zelf slachtoffer worden van de algemene malaise. Het meest tot de verbeelding sprekende fragment is in het begin waar we getuige zijn van de opkomende razernij. Twee hartsvriendinnen die een filmpje samenstellen voor hun blog over de tienerkledij die ze hebben gekocht die dag. Op een bepaald moment loopt dit vreselijk uit de hand en zijn we getuige van wat deze aandoening teweeg brengt. De manier waarop dit gefilmd werd is redelijk gestoord en chaotisch. Ik veronderstel dat het de bedoeling was om de gemoedstoestand van de krankzinnigen te visualiseren.

Ten derde zijn de acteerprestaties ook navenant. Achteraf bekeken kan men concluderen dat dit echter gewoon vertolkingen zijn zoals in de meeste slasher films. De voorstelling van alle hoofdrolspelers in het begin aan de hand van hun profiel uit ‘The Social Redroom’ was wel uiterst geslaagd en origineel. Er waren enkele sterke emotionele momenten die uitstekend werden vertolkt zoals het moment waarop iedereen beseft dat er niet veel overlevenden zijn in hun vriendenkring. En ondanks dat men ondertussen al door heeft waar het probleem vandaan komt, kan men het voortdurend ‘geconnecteerd’ zijn en het constant communiceren niet loslaten.

Ten vierde. Wie zit te wachten op de gore gedeeltes van de film, moet wel een immens engelengeduld hebben, daar dit nogal op zich laat wachten. De uiteindelijke ontknoping en oplossing van het hele probleem wordt compleet uit de doeken gedaan. De genezende procedure wordt zelfs door een chirurg haarfijn gedemonstreerd. Voor de liefhebbers kan ik alleen maar zeggen: verwacht je aan exploderende hoofden en een boormachine dat uiteindelijk nodig is om het euvel te verhelpen. Spijtig genoeg werden sommige interessante ideeën niet verder uitgewerkt (zoals het toch verbonden blijven van de doden met het wereldwijde web).

‘Antisocial’ is een doorsnee slasher/zombie verhaal met een redelijk innovatief onderwerp. Alleen is de uitwerking nogal magertjes en precies onaf. Ondanks dat het een low-budget film is, slaagt men er toch in om er een onderhoudende film van te maken doordrenkt met de satirische boodschap over hoe ons dagelijkse leven verweven is met de sociale media en welke impact dit zou kunnen hebben op ons. Welbeschouwd is het toch maar een doodgewoon tiener slasher film (waar er al ettelijken van zijn gemaakt) waarbij het nummertje trekken is voor wie nu het volgende slachtoffer gaat zijn. Niet het aller-slechtste , maar spijtig genoeg hebben ze niet het onderste uit de kan gehaald om er een na zinderende spektakel van te maken die een blijvende indruk nalaat.