Wicked Blood (2014)

Korte Inhoud
Hannah is een slim tienermeisje dat gevangen zit in een duistere onderwereld vol geweld, wapens, drugs en wrede motorbendes. Haar enige toevlucht is haar drugsverslaafde oom Donny en haar liefde voor het schaakspel. Beide leven ze in angst voor 'Oom Frank', die het illegale familiebedrijf met ijzeren vuist leidt, waarbij hij geholpen wordt door zijn psychotische broer Bobby.

Genre : Actie/Misdaad
Land :VS

Cast :
Abigail Breslin : Hannah
Alexa Vega : Amber
Sean Bean : Frank Stinson

Regisseur : Kevin MacDonald

Mijn mening

“Lose not the Queen, for ten to one... if she be lost, the game is gone.”

“Wicked blood” is een standaard maffia film, maar dan op kleine schaal. Het verhaal van het tienermeisje Hannah (Abigail Breslin) die na het verlies van haar ouders opgevangen wordt door een nonkel Donny (Lew Temple), die de uitstraling heeft van een Dr. Emmett Brown uit “Back to the future” met teveel “hillbilly crack” in zijn systeem. En dan is er ook nog nonkel Frank (Sean Bean) die er voor zorgt dat zijn nichtje niks tekort komt. Frank is de locale booswicht aan het hoofd van een mini-gangsterbende die naast het runnen van een stripteasetent, ook nog een lucratief handeltje heeft in het fabriceren en bezorgen van crack. De enige die hem gedurende de hele film bijstaat is Bobby (Jake Busey), zijn geschifte ietwat achterlijke jongere broer. Blijkbaar trager geworden nadat Hanah’s moeder hem met een baseball bat tegen het hoofd heeft geramd.

Hannah is een gepassioneerd schaakster (iets dat ze waarschijnlijk heeft meegekregen van Donny die ooit State Champion was) en probeert de regels van het spel doorheen de film toe te passen op haar dagelijks leven. Doordacht en elke volgende zet beredeneerd uitvoeren. Uiteindelijk bedenkt ze een geraffineerd plan om te ontsnappen uit deze gewelddadige, drugsgerelateerde wereld. Gooi er dan nog een undercover agent bij, een aanranding op Hannah’s zuster en de uiteindelijk afrekening, en je hebt een compleet beeld van deze standaard misdaadfilm zoals er al duizenden zijn gefabriceerd in het verleden.

En toch is het een niet onaardige film. En dat is grotendeels te danken aan Abigail Breslin die erin slaagt om op een natuurlijke en prachtige manier gestalte geeft aan het personage Hannah, en me meerdere malen deed denken aan Saoirse Ronan. Ze heeft ook die onschuldige uitstraling, die vastberadenheid en allesoverheersende kalmte. Misschien overklast Ronan haar nog een beetje, maar het is toch maar een nipte voorsprong. Ondanks dat het gehele verhaal een beetje overtrokken is, onwaarschijnlijk bij momenten en een naderhand bekeken redelijk lachwekkend is, is het acteerwerk van Abigail Breslin wel overtuigend en aannemelijk. Een klein,jong meisje dat alleen bedreven is in schaken en het tegen een gewetenloze drugsbende opneemt, die er niet voor terugschrikken om iemand te liquideren die teveel van zijn oren maakt, is iets wat Nancy Drew alleen zou overkomen.

Degene waar ik het meeste van genoot is Lew Temple als de geschifte, drugsverslaafde low-life Donny. De schaakpartijen met Hannah laten eventjes een ander beeld doorschemeren. Het beeld van een redelijk intelligente man die door toedoen van gebeurtenissen in het verleden en de huidige situatie waarin hij zich bevindt, herschapen is in het individu dat we nu zien. De momenten dat hij zichzelf een shot zet (waarschijnlijk om de kwaliteit te controleren) en onder begeleiding van luide rockmuziek rond zich heen begint te slaan, vond ik grandioos.

Sean Bean (die ik recent nog zag in "Cleanskin") lijkt wel een Boromir die geteleporteerd is naar moderne tijden. Dezelfde afwezige blik en stoïcijnse kalmte die hij constant uitstraalt. Ik verwachte elk moment dat hij een zin als “One does not simply … steal my drugs” zou declareren.

Ondanks de middelmatige verhaallijn en een aantal irriterende (De stad waar het zich allemaal afspeelt is blijkbaar zo verlaten en doods als een spookstadje langs Route 66. Totaal geen inwoners te bespeuren) en lachwekkende (De FBI die zo’n pruts bende infiltreren.) momenten, is het toch een film die je blijft volgen. En dat is louter en alleen te danken aan de gedegen inzet van de acteurs en actrices.