The Borderlands (2013)

Korte Inhoud
Een groep van specialisten uit het Vaticaan wordt naar een afgelegen kerk in Engeland gestuurd vanwege mysterieuze gebeurtenissen in het gebied. Hoewel Vader Crellick videobeelden heeft van items in de kerk die blijkbaar verplaatst worden door bovennatuurlijke krachten, willen de van nature sceptische Deacon en pater Mark Amidon sluitend bewijs hebben.

Genre : Horror
Land : UK

Cast :
Gordon Kennedy : Deacon
Robin Hill : Gray
Aidan McArdle : Mark

Regisseur : Elliot Goldner

Mijn mening

“The Borderlands” levert het bewijs dat een IMDb-score niet perse een waarborg is dat een film slecht of uitstekend is. Ik heb films gezien die een lage score hadden en me toch konden verassen. Deze would-be horror krijgt toch een uitzonderlijk hoge score, maar vond ik toch bedroevend slecht. Ik las zelfs iemands mening waarin hij opperde dat hij niet naar het scherm durfde te kijken omdat het te psychotisch en choquerend was. Ik vrees dat ik de gecensureerde versie gekeken heb, want er was nu echt totaal niks akeligs of angstaanjagend te zien in deze film.

Om eerlijk te zijn had ik ook problemen om naar deze film te kijken, maar dat vanwege de drang om telkens in slaap te vallen. “The Borderlands” probeert profijt te halen uit de hype van found-footage films. Het is een soort “The Amytiville Horror”, maar dan gesitueerd in een kerk, en dit vermengd met een deel “Paranormal Activity” waarbij de activiteiten op zijn minst beperkt voorkomen. Ik heb me voorgenomen om niet teveel te onthullen van het toch al bijster slap en dun verhaal. Anders blijft er totaal niets meer over. De opzet van de film heeft betrekking op het religieuze en voornamelijk de manier waarop het katholiek geloof werd opgedrongen en eeuwenoude oer religies heeft verdrongen. Het Vaticaan stuurt geregeld een team van experts naar bepaalde oorden wereldwijd ,waar zich bovennatuurlijke fenomenen voordoen. De hele bedoeling is om te onderzoeken of deze fenomenen authentiek zijn of, zoals in de meeste gevallen blijkt, gewoon van natuurlijke aard zijn of bedrog. Dus een team waarvan de leden een Engelsman,een Ier en een Schot zijn, krijgen de opdracht om in het Britse West Country een geval van paranormale activiteiten in het lokale kerkje te gaan onderzoeken.

Wat ik deze film moet nageven is het doorzettingsvermogen om alle facetten die betrekking hebben op een horror zo minimaal te houden die als eindresultaat inhoudsloze onderdelen opleveren. Vooreerst is het verhaal simplistisch en niet bepaald innoverend. Het suspense gedeelte is toch maar magertjes. Een horror zal niet akelig worden door een paar schuivende kandelaars, een brandend schaap of een laken vol vleesmaden. Buiten een paar enge geluiden en dichtslaande deuren leek het me niet echt een bezeten kerk. Ik zou het eerder wijten aan het feit dat het bouwvallig kerkje op een heuveltje staat en dus onderhevig is aan natuurkrachten, waaronder eventuele windstoten. Het found-footage gedeelte was ook niet om over naar huis te schrijven. Constant liepen de 3 onderzoekers rond met een mobiele camera, wat zorgde voor misselijk makende rondzwenkende nietszeggende beelden. Tevens had de technicus van dienst het hele huis waar ze logeerden (waarom daar precies, terwijl de verschijnselen zich voordoen in de kerk, was me ook een raadsel) volgestouwd met vaste camera’s. Op de beelden die constant getoond werden gedurende de hele film was, wat een verrassing, niets te zien ! Op het uiteinde bleef ik wel met één praktische vraag zitten : hoe zijn ze in godsnaam aan de found-footage beelden geraakt ?

En dan hetgeen wat het meeste op mijn zenuwen werkte : de acteerprestaties. Wat een stel ongeloofwaardige personages hadden ze daar wel bijeen geschraapt. De technicus Gray (Aidan McArdle) die vooreerst totaal niet in zulke zaken gelooft en eigenlijk zo snel mogelijk wil opkrassen maar uiteindelijk blijft voor de bonus. Maar bij de eerste kandelaar die tegen de grond flikkert, is hij er toch al heilig van overtuigd dat er iets niet pluis is. Dan hebben we de stevig doordrinkende Schot Deacon (Gordon Kennedy) die blijkbaar in het verleden een verkeerde inschatting heeft gemaakt (met vermoorde priesters tot gevolg) en dat hem nog altijd wordt verweten. En als laatste de redelijk hautaine Ierse gezant van het Vaticaan die een redelijk volhardende houding heeft inzake de poltergeist toestanden en voor elk verdacht verschijnsel een plausibele wetenschappelijke verklaring heeft. En waar ik bijna paranormale diarree van kreeg, was dat Gray elk zinnetje moest eindigen met “Dude”. Zelfs tegen geestelijken werd dit stopwoord gebruikt, waarbij het leek alsof dit op Engelse bodem afspelend spookverhaal eerder plaats vond in een achterbuurt in New-York. Gelukkig dat er geen kruisbeeld binnen handbereik was, anders had ik deze na de 50^ste “Dude” naar mijn LCD-TV gekeild.

Ik ben niet echt een grote fan van found-footage (voor de gebruikelijke redenen) en heb ondertussen wel een aantal gezien die best wel de moeite waren. “The Borderlands” is echter op alle vlakken een grote teleurstelling. Belabberde vertolkingen, totaal geen spanning of suspense en een wel echt vergezocht en abrupt einde. Het enige positieve is de claustrofobische afsluiting en de soms toch sarcastisch,humoristische dialogen. De reden waarom ik de hele film heb uitgekeken is omdat ik nieuwsgierig was hoe het uiteindelijk zou eindigen. En dat vond ik ook al niets ….

Conclusie : het zoveelste found-footage hocus-pocus verhaal zonder spanning of intense momenten, totaal niet origineel of baanbrekend, met een bizarre verzameling personages zoals een goedgelovige niet-gelovige, een sceptische geestelijke en een geestelijke die best eens de bijbel herleest voordat hij zijn vuisten nog eens laat spreken. Veel vertoonde beelden zijn waarschijnlijk interessant voor verstokte wandelaars die in het weekend wel eens de benen durven strekken en lange wandelingen door velden en bossen maken (waarbij de onaangename confrontatie met uitwerpselen van herkauwers gekend zijn). Het einde was eng (ook letterlijk) maar kwam te laat. Het kalf was al verdronken …