The finest hours (2016)

Korte Inhoud
In februari 1952 wordt de oostkust van New England getroffen door een van de zwaarste stormen uit de geschiedenis. Het zorgt ervoor dat een olietanker voor de kust van Cape Cod letterlijk in tweeën breekt. Vier leden van de kustwacht trotseren met een kleine reddingsboot de koude temperaturen en 20 meter hoge golven op zoek naar meer dan 30 gestrande zeelui die gevangen zitten aan boord van het snel zinkende schip.

Genre : Drama/History
Land : VS

Cast :
Chris Pine : Bernie Webber
Casey Affleck : Ray Sybert
Holiday Grainger : Miriam Webber

Regisseur : Craig Gillespie

Mijn mening

“We're sinking.”

Deze film leek “Titanic” wel. De ijsberg was dan wel afwezig, maar de olietanker die als een tandenstoker in tweeën werd gebroken door de woeste zee, ging toch ook richting oceaanbodem. Een romance was ook aanwezig. Alleen speelde zich dit niet af aan boord van het zinkend schip. Het uiteindelijke resultaat is een Disney rampenfilm, geschikt voor koppeltjes. Het vrouwelijke publiek kan wegsmelten bij de love-story. Een hommage aan onoverwinnelijke liefde en hoe een oneindige liefde vervelende obstakels kan overwinnen. Een toonbeeld van gelijkgestemde geesten die op telepathische manier elkaar terugvinden en elkaar als baken gebruiken om terug verenigd te worden. Dat zo’n baken kan bestaan uit een rij oldtimers met hun koplampen gericht op de oceaan, had ik nooit verwacht. Het mannelijke publiek kan genieten van de spannende reddingsoperatie die een scheepsingenieur op touw zet om op ingenieuze wijze het in tweeën gebroken schip te laten stranden op een zandbank. Ze mogen zich dus verwachten aan zenuwslopende scenes, tonnen zoutwater en rond zwiepende kettingen en bemanningsleden.

Het feit dat dit een Disney product is, betekent dat het ook een happy end bevat. Dat is toch in de meeste Disneyfilms het geval. Wie thuis is in scheepvaartgeschiedenis zal dan ook weten dat dit de verfilming is van een waargebeurd voorval uit 1952 waarbij de Amerikaanse Kustwacht één van de meest gewaagde reddingsoperatie succesvol uitvoerde. Reddende engel van dienst is Bernard Webber (Chris “Z for Zacharia” Pine). Hoe hij reddingsboot CG36500 met gevaar voor zijn eigen leven over een verraderlijke zandbank manoeuvreert, wordt schitterend in beeld gebracht. Een hallucinante boottocht over (en onder) gigantische golven, die me deed terugdenken aan “The perfect storm”. Een geslaagde vertolking door Chris Pine als nietszeggend, schuchter officiertje die uitgroeit tot een vastberaden en heldhaftige kapitein. Ook Casey “Out of the furnace” Affleck was schitterend als de mensenschuwe Ray Sybert die zich meestal verschuilt in de onderste ruimtes van de SS Pendleton en op een vindingrijke manier het schip tijdelijk weet te redden. Een ingetogen en nuchter personage. Persoonlijk vond ik dit één van zijn betere vertolkingen.

Spijtig genoeg was een dosis romantiek blijkbaar weer noodzakelijk. En dit in de vorm van de telefoniste Miriam (Holliday Grainger). Een niet op haar mond gevallen juffrouw. Ze lijkt wel de stichtster van de feministische beweging. Het is zo’n straffe tante die haar vriend ten huwelijk vraagt (waarschijnlijk ongezien en onaanvaardbaar in die periode) en eventjes in dat mannenbastion van de kustwacht haar zegje wil doen. Dat is dan buiten de dienstdoende officier Cluff (Eric “Deliver us from evil” Bana) gerekend, die haar met haar klikken en klakken buiten smijt. Het enige wat Maria kan doen is al snotterend en biddend hopen dat haar toekomstige echtgenoot het er levend van afbrengt.

Het meest irritante tijdens deze toch spannende reddingsactie is dat men dus ook telkens terugkeert naar het thuisfront om de wanhoop en angst te tonen waarmee de achterblijvende huismoeders zitten. Daardoor werd de oplopende spanning telkens weer onderbroken. Bij mij wekte dat een geërgerde reactie op. “Ga toch wat kokkerellen en wacht rustig af” dacht ik telkens. Op die manier zou ik tenminste kunnen genieten van de stoere mannenactie op het gehalveerde schip. Dat en het belachelijke, sentimentele einde (de held wordt zelfs gewoonweg genegeerd) zijn de oorzaak dat ik de film uiteindelijk niet veel soeps vond.