The Banker (2020)

Korte Inhoud

De jaren 60. Joe Morris en Bernard Garrett zijn Afriko-Amerikanen en ondernemers die anderen van hun ras willen helpen in het waarmaken van de Amerikaanse droom. Ze huren de blanke Matt Steiner uit de middenklasse in om zich voor te doen als het hoofd van hun zakenimperium. Tegelijk zullen Morris en Garret optreden als portier en chauffeur. Gebaseerd op een waargebeurd verhaal.

Genre : Biografie/Drama
Land : VS

Cast
Anthony Mackie : Bernard Garrett
Samuel L. Jackson : Joe Morris
Nicholas Hoult : Matt Steiner

Nia Long : Eunice Garrett

Regisseur
George Nolfi

Mijn mening

Sometimes you need to take a step back
and enjoy what you've accomplished, baby.

Wat een vermakelijke film was me dit. Echt zo’n film waar je aan begint en voordat je het weet loopt de aftiteling al over het scherm. Ook al is het een onderwerp waar je niet echt enthousiast van wordt. De wereld van onroerend goed en het bankwezen. Een wereld bevolkt met stijve harken in perfect zittende maatpakken die liefst van al goochelen met aflossingstabellen en kapitalisatievoeten terwijl ze een jargon hanteren waar een normaal mens kop nog staart aan krijgt. Ik heb dan ook soms wel mijn twijfels of ze het zelf ten gronde begrijpen. En de reden waarom het een vermakelijke film werd, is niet louter en alleen te danken aan de verpakking maar ook aan de heilige Drievuldigheid Anthony Mackie, Samuel L. Jackson en Nicholas Hoult. Een kleurrijk (pun not intended) gezelschap die zich moeiteloos doorheen dialogen murwen en zo naturelle spelen dat het wel lijkt alsof ze al jaren samenwerken.

Naast de vastgoedmarkt als onderwerp, is er ook nog het heet hangijzer rassendiscriminatie dat nog zichtbaar aanwezig was in de V.S. uit de jaren 50 (en op dit eigenste moment ook nog spijtig genoeg). Een zwarte man die zich wil vestigen in een witte buurt was niet zo vanzelfsprekend. Laat staan dat deze ook nog eens leningen zou kunnen afsluiten om vastgoed te kopen en te verkopen in zo’n buurt. Vandaar het idee van Bernard (Anthony Mackie), een uit Texas afkomstige Afro-Amerikaan die er heilig van overtuigd is te slagen in zijn opzet om eerder geld te verdienen met zakendoen dan met handenarbeid, om Joe Morris (Samuel L. Jackson) als zakenpartner te rekruteren en Matt Steiner (Nicholas Hoult) in te zetten als stroman. Niet bepaald ideale partners. De eerste is een flamboyante levensgenieter en flapuit die overkomt als een onbetrouwbare gladjanus. En Matt is een harde werker met het hart op de juiste plaats. Alleen is hij niet echt gezegend met een op topniveau werkend brein als Bernard.

De eerste helft van de film is het meer luchtige gedeelte. De opstart van de Bernard Empire en het proces om van Matt Steiner een overtuigende zakenman te maken. Voor mij was dit het meest hilarische gedeelte. De golflessen waar Samuel L. Jackson uitblinkt als de extravagante golfleraar en het wiskundige gedeelte waar Bernard zich over ontfermde. De amusante bespreking die Steiner moest voeren om een gebouw over te kopen van een steenrijk man, vormde de ultieme climax van deze periode van opleiding. En als dit eerste hoofdstuk achter de rug is en de heren stilaan de vastgoedmarkt in Californië inpalmen, kondigt zich het volgend hoofdstuk aan. Het serieuzere gedeelte van de film.

Niet alleen liet het eerste gedeelte zien hoe de beide heren de discriminerende manier van handelen op een slinkse manier wisten te omzeilen. Het toonde ook hoe in die periode de zwarte medemens het recht werd ontnomen om zich verder te ontwikkelen in de Amerikaanse maatschappij. Leningen en het verkopen van eigendom werd hen gewoonweg geweigerd. Bernard’s plan om vervolgens een bank aan te kopen in Texas, waar segregatie nog nadrukkelijk aanwezig is, om aldus zijn zwarte medemens te ondersteunen, is hetgeen je te zien krijgt in dit sluitstuk. Onnodig te zeggen dat dit niet zo van een leien dakje loopt.

“The Banker” is gebaseerd op ware feiten en laat volgens mij op een waarheidsgetrouwe wijze zien hoe het eraan toeging in de V.S. en welke racistische huisvestingspraktijken men erop nahield. Misschien dat Bernard Garrett wel de intentie had om als weldoener te fungeren en de weg vrij te maken voor Afro-Amerikanen. Misschien deed hij het ook uit eigenbelang, gewoonweg om aan zichzelf en zijn vader te bewijzen dat je kon slagen als je er rotsvast in gelooft. “The Banker” is in ieder geval een geweldige film met een serieus en uitermate entertainend gedeelte. Maar zoals ik al eerder opmerkte is het de cast die het geheel naar een hoger niveau tilt. Een aanrader dus.

PS. Ik schreef deze recensie een weekje geleden. Maar de situatie in de V.S. op dit eigenste moment, plaatst deze film in een heel ander perspectief.