Apostle (2018)

 English HereKorte Inhoud 

'Apostle' volgt een man die afreist naar een afgelegen eiland met het doel om zijn zus te redden, nadat zij ontvoerd is door een religieuze sekte. De groep vraagt een hoop losgeld om haar te laten gaan. Ze onderschatten echter waartoe de man in staat is die naar haar op zoek is.

Genre : Fantasy/Horror
Land : UK/VS

Cast
Dan Stevens : Thomas Richardson
Michael Sheen : Prophet Malcolm
Lucy Boynton : Andrea
 

Regisseur 
Gareth Evans

Mijn mening 

These people...
they're blasphemers...
a cult, a disease.
Be careful. Be smart.
Bring her home.

Het eerste waar ik aan moest denken bij het bekijken van “Apostle”, was de film “The VVitch”. Het speelt zich af in dezelfde tijdsperiode. Ook hier wordt een ouderwets klinkend Engels gesproken. En er zit ook een godsdienst getint thema in. Het grootste verschil met “The Witch” is dat ik deze laatste redelijk saai vond en helemaal niet associeerde met horror. Voor mij was het eerder een historisch kostuumdrama. “Apostle” daarentegen is gewoonweg subliem. Een mysterieuze film waarin het eerder over godsdienstwaanzin gaat. Niet inhoudelijk maar ook visueel is het verzorgd. En het facet horror is wel degelijk aanwezig. En neen, niet alleen vanwege de bloederige en gore taferelen. Het enige wat ik me naderhand afvroeg, was wat de inwoners van Erisden nu eigenlijk aanbaden.


Alles begint als Thomas Richardson (Dan Stevens) de opdracht van zijn vader krijgt om zijn zuster Jennifer (Elen Rhys) uit de handen van een obscure sekte te redden. Ze werd ontvoerd en een bepaalde som losgeld wordt geëist. Thomas zelf was ooit een verkondiger van Gods woord in het land van de rijzende zon. Zijn ervaringen daar hebben er echter voor gezorgd dat hij totaal afkerig is van alles wat met godsdienst te maken heeft. Zonder dralen neemt hij dan ook de opdracht aan om zijn zuster terug te brengen en te verlossen van de bende fanatiekelingen.
 

Apostle” is een 2 uur durende film. Misschien lijkt dit wel teveel van het goede voor een horror waar godsdienst centraal in staat. Maar geloof me. Die twee uren vliegen snel om. Elk besef van tijd is afwezig bij het bekijken van deze uitstekende film. En dit vanwege de excellente manier van opbouw. Het eerste uur wordt je meegesleept in het raadselachtige leven op het eiland Erisden. Prachtige beelden worden afgewisseld met taferelen uit het dagelijkse leven van dit primitief op zichzelf levende commune. Algauw is het duidelijk dat deze sekte een eigenaardig soort geloof hebben ontwikkeld met hun eigen rituelen (en redelijk despotische regels). Net zoals in elke godsdienst zijn het een beperkt aantal individuen die de scepter zwaaien en bepalen hoe zich te gedragen in deze gemeenschap. Zij zijn dan ook de enige die weten waar het allemaal om draait.


Dat ze genoodzaakt waren de dochter van een rijke heer te ontvoeren is louter en alleen omdat hun proviand vanwege slechte oogsten drastisch begint te verminderen en ze langzaamaan afstevenen op een voedseltekort. Profeet Malcolm (Michael Sheen) tracht het tij op een bepaalde manier te keren maar moet tenslotte onderkennen dat hij machteloos moet toekijken hoe zijn geduldig opgebouwde gemeenschap langzaamaan afbrokkelt. Ondanks de in mijn ogen soms redelijk barbaarse lijfstraffen die men heeft ingevoerd om de commune in toom te houden, lijkt Malcolm een vreedzaam man die inzit met het welzijn van de eilandbewoners. Vreedzamer dan sommige van zijn vertrouwelingen die blijk geven van een bepaalde machtshonger en die, als de kans zich voordoet, zonder dralen zich het leiderschap trachten toe te eigenen.


De personages Thomas en Malcolm worden op een schitterende manier vertolkt door Dan Stevens en Michael Sheen. Malcolm is niet echt een wreed despoot maar is volgens mij toch de bezieler van het vreselijke louteringsproces. En ook al moet Thomas omzichtig tewerk gaan om zijn zuster op te sporen, let het hem niet om dadelijk niet te gehoorzamen aan opgelegde regels en bij de dochter van de profeet zijn argwaan en twijfel uit te spreken. Maar verder zijn Michael Sheen (die een grappigere rol speelde in “Passengers” als de gerobotiseerde butler Arthur) en Dan Stevens perfect gecast. Vooral Dan Stevens (o.a. uit “Kill Switch”, “The ticket” en “Beauty and the beast”) vond ik ijzersterk. Ook al begon de verbeten en woedende blik op een bepaald moment te vervelen. Tevens zijn er nog enkele nevenpersonages die het vermelden waard zijn. Vooreerst zijn er Bill Milner en Kristine Froseth die voor het idyllisch gedeelte zorgen. Vervolgens is er nog Lucy Boynton als Andrea, de dochter van de profeet. ’t Is wel niet de meest belangrijke rol, maar haar uiterlijk staat in schril contrast met de rest van de film. Een oogverblindende schoonheid met een verfrissende uitstraling. Net een fragiel porseleinen poppetje. En tenslotte nog Mark Lewis Jones als Quinn, medeoprichter van deze sekte en naderhand bekeken fanatiekeling. Stuk voor stuk zijn het interessante personages.


 “Apostle” is zeker niet voor teergevoelige kijkers. Niet dat het echt angstaanjagend is (op de rioolscene na). Maar er zitten wel enkele wansmakelijke scenes in die nogal choquerend kunnen zijn voor sommigen. En dan vooral het tweede deel van de film. Die is voorzien van sadistische folterpraktijken waar de bijbehorende geluiden voor koude rillingen zorgen. Dit in tegenstelling tot het eerste deel dat je sfeerrijk kan noemen. Het is moeilijk om op “Apostle” een specifiek filmgenre te plakken. Maar hou je van een beetje suspense, een tikkeltje horror en heidense godsdiensttaferelen, dan is deze folk-horror film zeker je ding. In ieder geval één van de betere Netflix producties tot nu toe.

Het Verdict 7/10
Links : IMDB, Moviemeter

Apostle (2018) on IMDb

Geen opmerkingen

Mogelijk gemaakt door Blogger.