The Bouncer (2018)
Korte Inhoud
Lukas werkt als uitbater in een nachtclub. Hij is al in de vijftig en deelt nog regelmatig klappen uit. Ondertussen heeft hij er moeite mee zijn 8-jarige dochtertje op te voeden. Op een dag belandt Lukas bijna in de gevangenis. Hij wordt door de politie om hulp gevraagd. Zij willen een crimineel - die in België opereert - oppakken. Als Lukas zijn opdracht succesvol uitvoert zal hij de voogdij over zijn dochtertje niet verliezen.
Genre : Actie/Drama
Land : België/Frankrijk
Cast
Regisseur
Net als je denkt dat zo’n icoon als Jean-Claude Van Damme bezig is een karikatuur te worden van zichzelf en in de vergetelheid dreigt te raken, verrast hij je toch maar weer met zo’n rol als in deze film. De “Muscles from Brussels” wist me hier te raken door zijn integer en gevoelig acteerwerk. Geen rollende spieren en een lang uitgerekte oerkreet vergezeld van een verbeten grimas. Dat heeft hij al uitgebreid gedemonstreerd in de jaren 90. De jaren dat hij piekte met klassiekers zoals “Bloodsport”, “Double impact” en “Sudden death”. In die tijd kon je geen videotheek binnenstappen of de strijdlustige JCVD staarde je dreigend aan vanuit de rekken. Spijtig genoeg ging het van kwaad naar erger met als absoluut dieptepunt de film “Alien Uprising”. Wat een gedrocht van een film. JCVD onwaardig.
Maar in “The Bouncer” (originele title “Lukas”) laat Van
Damme zien dat hij ook meer kan dan alleen maar moeiteloos kokosnoten
tussen zijn twee gespierde billen kraken. Voorwaar, hij geeft zelfs
blijk hier van enig acteertalent. Niet dat hij hiervoor diep moet
grijpen in zijn trukendoos. Het enige wat hij moet doen, is mistroostig
en vermoeid voor zich uitstaren. En af en toe emotieloos ingrijpen als
buitenwipper in minder koosjere etablissementen in het Belgische
uitgangsleven. Tja, dat zou iemand die een hekel heeft aan Van Damme
misschien wel opperen. Ik vond het magistraal wat hij hier
demonstreerde. Hij speelt hier een man op leeftijd die het klappen van
de zweep wel kent. Zo’n individu die er niet voor terugschrikt om als
sollicitatieproef een robbertje moet vechten met andere kleerkasten.
Iemand die achteloos zijn wonden likt en een stevige plakker plekt over
opgelopen wonden, om dan weer verder te gaan met de orde van de dag.
Kortom, een keihard iemand.
En toch klopt er in die ruwe bolster ook een blanke pit. De manier
waarop deze alleenstaande vader omgaat met zijn 8-jarig dochtertje Sarah
(Alice Verset), is vertederend. Lukas kreeg rake klappen in het leven.
Klappen die hij volgens mij nog niet te boven is gekomen. En het feit
dat het financieel niet vlotjes verloopt, maakt het alleen maar
moeilijker. Een spijtig ongeval in de danstempel waar hij als
buitenwipper tewerkgesteld was, zorgt voor bijkomende problemen. Zodanig
dat hij ook een baan aanneemt bij een nachtclub waar het niet alleen
duister is voor het cliënteel maar schijnbaar ook om de activiteiten aan
de aandacht te onttrekken van de autoriteiten.
“The Bouncer” is geen actierijke film. Uiteindelijk is het nogal
deprimerend. Grauwige achterbuurten, donkere bars en brute
criminaliteit. Dat is wat je voorgeschoteld krijgt. Zelf ben ik niet zo
bekend met de streek waar zich dat afspeelde. Het Brussels gewest is
geen bekend terrein voor mij. Door de mengelmoes van talen (Nederlands,
Frans en Engels) kreeg de film ook een meer internationaal karakter. En
de aanwerving van Kevin “Revenge”
Janssens en Sam Louwyck, de twee kompanen die Lukas aanwerven als
bodyguard, gaf het een Vlaams cachet. Zelf ben ik niet zo’n liefhebber
van bioscoopfilms van eigen bodem. Maar cinematografisch was dit wel van
een heel ander niveau.
“The Bouncer” is een rechttoe rechtaan film waarbij clichés niet
geschuwd worden. Jean-Claude Van Damme schittert in deze film. Hij is constant in
the picture en weet moeiteloos deze film te dragen. Neen hij laat hier
niet zien dat hij meester is op gebied van gevechtstechnieken. Lukas is
een stevig, geblokte kerel die klappen kan uitdelen en ook moeiteloos
kan incasseren, maar verwacht geen spagaat in deze grauwe film. Ook het
acteerwerk van de beide criminelen is verre van slecht. Vooral Sam
Louwyck is redelijk intimiderend. De conversaties tussen hem en Lukas
zijn uiterst geslaagd te noemen. Bij Kevin Janssens was het kapsel
hetgeen dat het meest in het oog sprong. Zou je kunnen spreken over een
wedergeboorte van Van Damme? Misschien moet ik “Black Water” dan toch maar eens een kans geven, ook al is de kans groot dat ik ontgoocheld zal zijn.
Lukas werkt als uitbater in een nachtclub. Hij is al in de vijftig en deelt nog regelmatig klappen uit. Ondertussen heeft hij er moeite mee zijn 8-jarige dochtertje op te voeden. Op een dag belandt Lukas bijna in de gevangenis. Hij wordt door de politie om hulp gevraagd. Zij willen een crimineel - die in België opereert - oppakken. Als Lukas zijn opdracht succesvol uitvoert zal hij de voogdij over zijn dochtertje niet verliezen.
Genre : Actie/Drama
Land : België/Frankrijk
Cast
Regisseur
Mijn mening
If something happens to my daughter I'll kill you.
You and your boss.
Net als je denkt dat zo’n icoon als Jean-Claude Van Damme bezig is een karikatuur te worden van zichzelf en in de vergetelheid dreigt te raken, verrast hij je toch maar weer met zo’n rol als in deze film. De “Muscles from Brussels” wist me hier te raken door zijn integer en gevoelig acteerwerk. Geen rollende spieren en een lang uitgerekte oerkreet vergezeld van een verbeten grimas. Dat heeft hij al uitgebreid gedemonstreerd in de jaren 90. De jaren dat hij piekte met klassiekers zoals “Bloodsport”, “Double impact” en “Sudden death”. In die tijd kon je geen videotheek binnenstappen of de strijdlustige JCVD staarde je dreigend aan vanuit de rekken. Spijtig genoeg ging het van kwaad naar erger met als absoluut dieptepunt de film “Alien Uprising”. Wat een gedrocht van een film. JCVD onwaardig.
Post a Comment