Clown (2014)
Korte Inhoud
Een liefhebbende vader verkleedt zich als clown om de verjaardag van zijn zoon op te vrolijken nadat de persoon die hij had ingehuurd op het laatste moment afzegt. Hij krijgt het clownspak echter niet meer uit en ontdekt dat het pak een verschrikkelijke vloek met zich mee draagt waardoor hij langzaam verandert in een moordzuchtige maniak met een rode neus.
Genre : Horor
Land : VS
Cast :
Andy Powers : Kent
Laura Allen : Meg
Peter Stormare : Karlsson
Regisseur : Jon Watts
Mijn mening
Misschien heb je nog nostalgische herinneringen over het bijwonen van
een circusvoorstelling in je jonge jaren en amuseerde je je kostelijk
bij het bekijken van de fratsen die de clowns uithaalden. Dan raad ik je
aan om “Clown” niet te kijken, want deze idyllische mijmeringen zullen
hoogstwaarschijnlijk niet meer hetzelfde zijn. Had je echter al een
panische angst voor clowns en vond je het akelige typetjes, dan moet je
zeer zeker niet kijken. De fobie zal dan gegarandeerd clowneske
proporties aannemen. Voor types zoals ik die totaal geen emotionele band
hebben met clowns en kunnen genieten van een akelige horror, is deze
film verplicht kijkvoer. Toch nog eventjes een kleine wetenswaardigheid.
Als je je afvraagt welke film nu in één bepaalde trailer wordt vertoond
en de gedachte van plagiaat in je opkomt, dan zal ik je maar al
verklappen dat dit een nep trailer is, gemaakt door de regisseur Jon
Watts zelf. Op het moment dat Eli Roth deze trailer zag, kon hij zijn
enthousiasme niet intomen en was het enige wat hij verlangde hier een
langspeelfilm van te maken met zichzelf als producent. Alhoewel Kent er
in de aanvangsfase als clown nogal gewoontjes uitziet, zorgt de
uiteindelijke transformatie toch voor een akelig en angstaanjagend
personage. Hij kan plaatsnemen in het rijtje griezelige karikaturen van
clowns zoals die in de films “IT” (van Stephen King) en “All Hallow's Eve”
(Een flut verhaal maar wel met een ultra-scary clown als
hoofdpersonage). Ik ben ervan overtuigd dat er overigens nog andere
horrors bestaan met een griezelige clown in de hoofdrol.
De hele ellende begint op het moment dat Kent (Andy Powers) , een
makelaar, genoodzaakt is de clown die geboekt was om op te treden op het
verjaardagsfeestje van zijn zoontje Jack (Christian Distefano) en wiens
planning een beetje verkeerd liep, te vervangen. Per toeval ontdekt hij
in het huis van een cliënt, in een koffer die vastgeketend zit aan de
muur, een hele clown outfit (over toeval gesproken). Gekleed als Dummo
de clown, verschijnt Kent thuis en bezorgt hij zijn zoontje alzo toch
een geslaagd verjaardagsfeestje. De volgende ochtend komt hij echter tot
de vaststelling dat hij het kostuum niet kan uittrekken : het lijkt
versmolten te zijn met zijn eigen menselijke huid, de pruik is ineens
zijn natuurlijk haar en de clownsneus krijgt hij ondanks alle
inspanningen ook niet af. Uiteindelijk blijkt het kostuum gemaakt zijn
van het vel van een kwaadaardige demon, “The Cloyne” genaamd, waardoor
Kent langzaamaan transformeert in een bloeddorstige Killer Clown met een
onverzadigbare honger.
Ook zijn er enkele gruwelijke taferelen (voor ervaren horror fanaten echter nog altijd soft) en de sfeer is soms toch wel echt zenuwslopend. Het gedeelte in de binnenspeeltuin was uitermate spannend en creepy. Je mag er zeker van zijn dat je na het zien van dit fragment op een andere manier naar een ballenbad kijkt. Voor mij een schitterend moment in de hele film met claustrofobische gewaarwordingen in een labyrint van gangen in fluorescerende kleuren. Maar zoals eerder al aangehaald wordt het centrale thema waarrond alles draait nooit expliciet in beeld gebracht. Als je dan een creepy en gruwelijke horrorfilm wilt promoten, dan moet je ook het lef hebben om dit in het complete verhaal te verwerken. Nu worden de meest gruwelijke scenes off-screen afgehandeld en moet je fantasie de missende beelden maar invullen. De innerlijke strijd die Kent moet aangaan met de demon die zijn persoonlijkheid tracht te wijzigen, neemt een groot gedeelte van de film in beslag. Perfect geschetst maar misschien werd er toch een tikkeltje teveel nadruk op gelegd. Voor de meeste horrorliefhebbers zal deze transformatie te traag verlopen en mocht Kent wel wat eerder op de proppen verschijnen als een bloeddorstige moordende clown.
Qua vertolkingen is er niemand die uitblinkt of tegenvalt. De voor mij onbekende Andy Powers slaagt er in om op een overtuigende manier de griezelige clown te tonen in zijn verschillende facetten : entertainend, droevig en wanhopig, innerlijk vechtend en tenslotte als maniakale moordenaar op zoek naar slachtoffers om zijn honger te stillen. Laura Allen speelt de wanhopig echtgenote Meg die (vanzelfsprekend) de ultieme confrontatie moet aangaan met haar in een niet zo’n vrolijke clown getransformeerde echtgenoot. Christian Distefano evolueert van een clown-liefhebber naar een angstig jongetje die uiteindelijk zijn clown-knuffel in de vuilnisbak smijt. Je zou voor minder. De meest amusante bijrol wordt verzorgt door Peter Stormare als de redelijk gestoorde Karlsson. De Zweed Stormare is zo’n acteur die in vele films (The Lost World: Jurassic Park, Armageddon, Bad Boys II, Get the Gringo, The Last Stand, Hansel & Gretel : Witch Hunters …) meestal een kleinschalige rol voor zijn rekening neemt. Zijn bijdrage hier is van groter belang in deze film.
“Clown” heeft zijn goede kanten en zijn slechte kanten. Spijtig genoeg zal er weinig ruchtbaarheid gegeven worden aan deze film die waarschijnlijk alleen op DVD te bekijken is. Het idee en de uitwerking van het thema clown mag je wel geslaagd noemen, maar het uiteindelijk resultaat is toch maar een gemiddelde film. Ik heb me wel vermaakt, maar zal nog altijd zonder al te veel angst een circusvoorstelling bijwonen zonder in panische angst weg te rennen op het moment dat de clown act begint.
Post a Comment