Walking Out (2017)

Korte Inhoud
David, een typische tiener uit de stad, reist af naar Montana om te gaan jagen met zijn vervreemde vader Cal. Als ze diep de wildernis in trekken blijkt dat ze op geen enkel niveau een connectie hebben. Wanneer ze onverwachts worden aangevallen door een stel grizzlyberen blijven ze beiden ernstig gewond achter. David zal zijn vader nu naar een veilig onderkomen moet dragen om te overleven.

Genre : Drama
Land : USA

Cast :
Matt Bomer : Cal
Josh Wiggins : David
Bill Pullman : Clyde

Regisseur :
Alex Smith , Andrew Smith

Mijn mening

“I'll put myself between you and any bear.
I promise.”

“Walking out” is een verhaal over een vader en zoon die hun jaarlijkse ontmoeting weer beleven en trachten de flinterdunne band die er nog bestaat tussen hen, te versterken. Bijkomend is het ook een verhaal over overleven in de ongenadige wilde natuur. Het alom bekende verhaal van mens tegen natuur waarbij ze allerlei ontberingen moeten trotseren. Als je ergens een samenvatting te lezen krijgt waarbij er gewag wordt gemaakt van enkele woest uitziende beren en hun gedrag tegenover dit op een eland jagend koppel, dan moet je niet te enthousiast worden. Want dit gedeelte is net zoals de rest van de film. Redelijk gewoontjes. Verwacht je dus niet aan beelden zoals in “Backcountry” of “The Revenant (2015)”.

Spijtig genoeg is de rest van de film zo leeg als de besneeuwde vlakte van Paradise Valley in Montana waar deze twee op zoek zijn naar de kolossale eland die vader Cal (Matt Bomer) uitgekozen heeft voor zoon David (Josh “Hellion” Wiggins). Naast het feit dat dit een soort traditie is in zijn familie dat jonge kerels op de leeftijd van 14 jaar hun eerste groot wild in het vizier nemen, is dit ook voor Cal een manier om zijn vleesvoorraad op peil te brengen om de winter door te komen (“Well, they make 600 pounds of delicious meat. A winter's worth.”). De reden waarom Cal zijn familie heeft verlaten en zich in deze uithoek heeft teruggetrokken om als een Grizzly Adams te gaan leven, is niet echt duidelijk. Misschien heeft hij die beslissing genomen tijdens een nostalgisch moment en was er de drang om terug te keren naar de plek waar hij en zijn vader vroeger ook op jacht gingen. Misschien hoopt hij door met zijn zoon op te trekken en hem de kunst van het jagen bij te brengen, dat David ook de smaak te pakken krijgt om op deze primitieve manier te gaan leven. De manier waarop David echter gehecht is aan comfort en zijn elektronische gadgets, doet me vermoeden dat dit ijdele hoop is.

Waar kan je je aan verwachten bij het bekijken van deze film? Allereerst een dozijn prachtige natuurbeelden die perfect zouden passen op een postkaart. Ben je een fervent natuurliefhebber? Of ga je op regelmatige tijdstippen eens wandelen door de bossen ? Of heb je je in het verleden met veel plezier aangesloten bij de scouts en een resem kampen meegemaakt ? Wel, dan zal deze film je aardig in de stemming brengen met al zijn kampvuurmomenten. Verder is het een mooi verhaal over de haperende relatie van een vader en zoon. Een film over jagen en de kunst van het jagen. Cal tracht duidelijk te maken dat er een groot verschil is tussen het jagen op wild en het gewoonweg doden van wild. En dit aan de hand van zijn eigen eland-verhaal. Cal’s jeugd belevenis dat doorheen de film wordt verteld aan de hand van flashbacks. Een geromantiseerd verhaal in 8mm camera beeldkwaliteit.

En dan is er het incident waarna de rollen omgekeerd worden. Ongetwijfeld het meest intense gedeelte van de gehele film waarbij doorzettingsvermogen een belangrijke rol speelt. Tevens toont de film hoe de wijde kloof tussen de beiden langzaam smaller wordt. David die aan het begin stiekem wenste dat hij niet daar was maar wel in zijn comfortzone in Texas en lichtelijk geïrriteerd lijkt tijdens de moeizame gesprekken. En Cal die van indruk is dat zijn zoon te soft is geworden. Deze indrukken kantelen naarmate de tocht vordert en maken plaats voor wederzijds vertrouwen en bewondering. “Walking out” is een prachtige natuurfilm en toont ook hoe complex menselijke gevoelens wel zijn. Maar echt spannend kan ik het niet noemen.