King Jack (2015)

Korte Inhoud
Jack is vijftien jaar oud en een vechter. Hij voelt zich opgesloten in zijn vervallen woonstadje. Hij krijgt ruzie met een gemene oudere jongen en wordt daarom voor een korte periode naar een zomerschool gestuurd. Maar hij vindt dat hij dit probleem wel aan kan. Omdat zijn tante ziek wordt komt zijn kleine neefje de weekends bij hem logeren. Jack peinst er niet over om op hem te letten. Maar er is niemand die zich interesseert in wat Jack wil.

Genre : Drama
Land : VS

Cast :
Charlie Plummer : Jack

Cory Nichols : Ben
Danny Flaherty : Shane

Regisseur : Felix Thompson

Mijn mening

"You know why people call me Scab?
Tom started it.
When I was little.
My dad had this nickname for me.
He used to call me King Jack.
Tom didn't like it."

“King Jack” is niet bepaald een vrolijke film. Eerder deprimerend. En tegelijkertijd is men getuige in dit sociaal drama over de ongeschreven wetten die heersen tussen bandeloze jongeren die in een achterbuurt leven en elkaar naar het leven staan. Voor diegenen die al eens slachtoffer zijn geweest van pesten en een beschamende moment meemaakten (het posten van een niet zo koosjere foto op sociale media bijvoorbeeld) zullen zeker meeleven met de situatie waarin Jack “Scab” (Charlie Plummer) zich bevindt. Een losgeslagen tiener die de pesterijen van de oudere Shane (Danny Flaherty) dagdagelijks moet ondergaan. Shane zelf was vroeger het kneusje die leed onder de pesterijen van jack’s broer Tom (Christian Madsen). Je kan het dan ook zien als een uitgestelde wraakneming.

De film is een momentopname in Jacks leven. De film speelt zich af in het tijdsbestek van één enkele dag en toont in deze korte tijdsspanne hoe Jacks schijnbaar zinloze bestaan ondersteboven wordt gehaald. En dit vanwege het opdagen van Jacks neef Ben (Cory Nichols). Een introvert dikkerdje wiens vader hem daar dumpt omdat er schijnbaar een ongelukje is gebeurd met zijn moeder (mentaal dan wel als je de opmerking “Sorry your mum went crazy” in aanmerking neemt). De houding van Ben ten aanzien van Jack is dan ook navenant. Een afstandelijke houding tussen de twee wildvreemde familieleden waarbij Ben duidelijk laat blijken dat hij niet opgezet is met deze situatie. Naarmate de twee echter meer rondhangen, wijkt de vijandige sfeer, waarbij Jack enkele regels opdreunt en duidelijk te kennen geeft dat Ben vooral zwijgzaam moet zijn en niet teveel aandacht moet verwachten, en maakt dit plaats voor een voorzichtige maar gemoedelijke jongensachtige vriendschap. Twee tieners die over hun favoriete superheld praten en baseball spelen. Een gemoedelijk sfeer die echter grondig verstoord wordt door een confrontatie met Shane wat dan uiteindelijk leidt tot een extreme ontknoping.

“King Jack” is een typische coming-of-age film vermengd met de jeugdige beslommeringen in een agressieve en armoedige achterbuurt. Verwacht je dus ook aan de schuchtere pogingen waarbij Jack tracht om te gaan met leeftijdsgenoten van het andere geslacht. Maar vooral het wraakroepende pestgedrag van Shane en het rebelse antwoord van Jack hierop (onder andere door een scheldwoord op de garagepoort bij Shane thuis te kladden) staan centraal in deze film. De film heeft niet echt een indrukwekkend plot maar wordt wel ondersteund door een sterk acterende cast. Enerzijds Plummer die op een schitterende manier de zowel egoïstische als strijdvaardige Jack speelt. Een niet te onderschatten prestatie waarbij Plummer zowel stoerheid als kwetsbaarheid perfect hanteert. Maar vooral Flaherty maakte indruk op mij. Vanaf het eerste moment maakte zich een gevoel van afkeer voor dit individu van me meester. Shane is een eersteklas klootzak en sadistische lafaard. Echt zo’n persoontje bij wie je met plezier een zware legerbottine in het kruis zou willen planten. En als hij als een bang, zielig onderdeurtje het onderspit moet delven tegenover iemand van hetzelfde kaliber, is lachen in je vuistje een automatische reflex. “King Jack” is een duister en ontroerend melodrama en een kijkbeurt waardig.