Mijn mening
Josie... promise me something.
Protecting this family comes first.
When it's time to quit, we quit.
No questions asked.
Iedereen kent het principe van de “American Dream”. Het beeld van de
hardwerkende Amerikaan die, ongeacht zijn afkomst, door hard werken en
inzet de top kan bereiken. “Inherit the Viper” laat de keerzijde
van de medaille zien. Een film over Amerikaanse burgers die de “American
Nightmare” beleven. Ze maken deel uit van agglomeraties die zich
bevinden in afgelegen streken waar armoede heerst en een
overlevingsinstinct noodzakelijk is. Een bijkomende probleem de laatste
jaren in de V.S. is de opioïdecrisis die voor een ongezien aantal
slachtoffers zorgt. Iets waar de Conley-familie gretig op inspeelt.
Klaarblijkelijk is het ook iets dat ze geërfd hebben van hun overleden
vader. Alhoewel, echt duidelijk is deze verhaallijn nu ook weer niet.
“Inherit the Viper” is in de eerste plaats een misdaadthriller
waarbij het gezin Conley, bestaande uit zus Josie (Margarita Levieva) en
de twee broers Kip (Josh “Pearl Harbor” Hartnett) en Boots (Owen “IT”
Teague), probeert de eindjes aan elkaar te knopen door ergens in
Appalachia een florerend handeltje in verdovende middelen (met name
opioïde pillen van de pijnstiller OxyContin) te runnen en massaal pillen
te verhandelen aan de lokale bevolking. Ook al leent het onderwerp zich
tot het uitwerken van een degelijk misdaadverhaal, is deze film eerder
een familiedrama waarbij het dynamische tussen de verschillende
familieleden centraal staat. Een familiedriehoek met tegengestelde
karaktertrekken.
Josie is de keiharde tante uit het gezin wiens gevoelloosheid
schrikbarende proporties heeft aangenomen. Zonder verpinken steekt ze
een net verkocht pilletje in haar zak dat ze vindt bij het lichaam van
een verslaafde oude vrouw aan wie ze het net heeft verkocht. Het
eigenbelang heeft meer prioriteit bij haar dan het mededogen over een
medemens. Vandaar de verklaring voor een later initiatief van haar
waaruit blijkt hoe gevoelloos ze wel is. Kip is een ex-militair. Een
geharde en onverschrokken ijzervreter die het klappen van de zweep kent.
Toch is hij het die liefst van alles met heel de familiehandel wilt
stoppen om op die manier een veiligere toekomst op te bouwen met zijn
hoogzwangere vriendin. En tenslotte heb je nog Boots, de benjamin van de
familie. Deze onstuimige tiener wil niets liever dan zo snel mogelijk
in de familiezaak stappen. Doordat dit nog op de lange baan wordt
geschoven door broer en vooral zijn zus, is het Boots zelf die het
initiatief neemt. Spijtig genoeg loopt het niet zoals hij zelf gehoopt
had.
“Inherit the Viper” is geen meesterwerk, maar boeit toch. Het is
een grauw portret over vertwijfeling en hoe te overleven in een
verpauperde en zielloze hoek in de Amerikaanse maatschappij. Een leven
zonder toekomst die de hoofdrolspelers noodzaakt om mensonwaardige
beslissingen te nemen. Geen greintje medeleven wordt er getoond. Enkel
en alleen om de familie te kunnen onderhouden. Ondanks dat er constant
spanning te voelen is en de familie Conley langzaam maar zeker
geconfronteerd wordt met bedreigende situaties (politieonderzoek
waarbij de beschuldigende vinger meer en meer hun richting uitwijst en
op wraak zinnende stadsbewoners die iemand verloren hebben dankzij de
Conley’s) zijn er bitter weinig actierijke of criminele scènes te zien.
Dit wordt grotendeels goedgemaakt door de interessante interacties en de
realistische uitstraling van de film. De meest kleurrijke rol is die
van Bruce Dern als de obscure, doodzieke bar-eigenaar waar Josie handel
drijft. Een dorpsfiguur die niet opgezet is met het feit dat de lijken
zich opstapelen in zijn bar en wiens metaforisch verhaal eigenlijk de
essentie waar deze film over gaat blootlegt. En ook ineens een
verklaring geeft voor de filmtitel. Al ben ik daar ook niet 100% zeker
van.
De ontknoping wist me op een bepaalde manier te verrassen. En tevens
deed het me plezier te zien dat Josh Hartnett niet van deze aardbodem is
verdwenen. Moest je “Inherit the Viper” ergens tegenkomen op een
VOD-service, dan raad ik aan om het toch een kans te geven. Deze
donkere (zowel letterlijk als figuurlijk) film is zeker de moeite om
eens te kijken.
Post a Comment