The Call (2013)

 English HereKorte Inhoud
Jordan Turner is een ervaren 911 telefoniste die op een bepaalde moment een inschattingsfout maakt bij een oproep, met een slachtoffer tot gevolg. Jordan twijfelt of ze nog verder kan functioneren als telefoniste bij dit callcenter. Een tienermeisje Casey Welson wordt op een bepaald moment ontvoerd en belt 911 vanuit de koffer van de rijdende wagen. Jordan moet al haar ervaring en koelbloedigheid gebruiken om Casey te redden.

Genre
: Thriller/Misdaad
Land
: USA


Cast :
Halle Berry : Jordan Turner
Abigail Breslin : Casey Welson
Michael Eklund: Michael Foster

Regisseur :
Brad Anderson

Mijn mening

And don't make promises... cause you know you can't keep'em.


Een intense thriller die me in de greep hield tot bijna het einde. Het basisidee is uiterst origineel. Een ontvoerde tiener, Casey (Abigail Breslin), die telefonisch contact heeft met het callcenter van 911 vanuit de koffer van een rondrijdende auto. De persoon in kwestie die haar erdoor tracht te helpen is Jordan (Halle Berry). Een half jaar eerder heeft deze een traumatische ervaring gehad door een slechte interpretatie van een kritische situatie, met de dood van een ander tienermeisje tot gevolg.


Alles wat een degelijke thriller nodig heeft zit in deze film. Spijtig genoeg ook de welbekende clichés en onwaarschijnlijkheden waar een mens al snel de zenuwen van krijgt. Halle B. acteert hier op een overtuigende manier en laat op een realistische manier zien hoe enerverend en zenuwslopend zo'n 911 callcenter wel is. De stressfactor is duidelijk aanwezig en voelbaar gedurende de hele zit. Het eerste waar ik me over ergerde was de snelheid waarop ze over haar paniekaanval geraakt en verduiveld snel de situatie in handen neemt. Keiharde dame blijkbaar op emotioneel vlak.


Abigail Breslin vertolkt ook uiterst overtuigend de rol van slachtoffer. Een tiener die volledig in paniek raakt en hysterisch begint te wenen en te huilen, maar uiteindelijk dankzij de koelbloedigheid van de operator haar kalmte kan bewaren. Het tweede slachtoffer dat bij haar in de koffer terechtkomt is verre van koelbloedig en begint bij het ontwaken natuurlijk gelijk een puber hysterisch te roepen. Tweede punt van ergernis. Michael Eklund is super als zieke gestoorde seriemoordenaar Michael Foster die blijkbaar een intens verdriet heeft over zijn door een ziekte gestorven zuster. Hij ziet er zo gestoord uit als in "The Divide".


Een thriller faalt bij mij als er zich meerdere keren situaties voordoen waarbij ik direct een reactie heb van "Hoe dom kan je nu toch zijn ...". En dat had ik meerdere keren. Waarom niet een pot verf klaar laten staan om ,op het moment dat de koffer opengaat, deze recht in zijn smikkel te smijten ? Die schroevendraaier had ik toch in zijn keel geramd als hij zich over me heen boog. En blijkbaar was hij toch niet al te snugger geworden na enkele ontvoeringen om zo'n materiaal in de koffer te laten slingeren. De pompbediende was redelijk stupide om met een gewoon breekmes op de ontvoerder af te gaan. En kon Casey niet wat meer werk maken om uit dat gat te kruipen terwijl haar ontvoerder met de pompbediende bezig was ? Wie kon niet voorspellen dat die GSM uit haar hand ging glippen ? Waarom niet de GSM uit die put halen, dan een oproep doen en dan eventueel op onderzoek uitgaan ? Waarom moeten we altijd een situatie krijgen waarbij de psychopaat eerst buiten westen wordt geslagen, om daarna ineens achter de slachtoffers te verschijnen ? Ik had zeker en vast die vent met een brandblusser of zo zijn hersenen ingeslagen.


Uiteindelijk is dat allemaal nodig om het iet of wat spannend te houden en de hele situatie in zo'n positie te draaien dat de hoofdrolspeelster kan eindigen als heldin. In dit geval heldinnen.
Het einde was dan een echte anti-climax en totaal ongeloofwaardig. Casey daagt op en we gaan er dan vanuit dat de politie niet een degelijk onderzoek op poten zet om de dader op te snorren ? En ik zou nooit nog een oog dicht doen, want wie zegt niet dat die zieke geest op één of andere manier uit zijn benarde situatie kan geraken en eensklaps langs mijn bed tevoorschijn springt !

Al bij al een leuke avondvullende film waarbij mijn pantoffels aan de binnenkant weer een beetje zijn afgesleten door het krommen van mijn tenen. Merendeels door de spanning, maar ook een klein beetje door de ergernis


Het verdict 5 /10
Links : IMDB , Moviemeter


The Call (2013) on IMDb

Geen opmerkingen

Mogelijk gemaakt door Blogger.