Flora (2017)

Korte Inhoud

In de zomer van 1929 - aan het einde van de gouden tijd van de ontdekkingsreizen - gaat een groep studenten van de universiteit naar een onbekend woud aan de Noord-Amerikaanse grens. De groep heeft de opdracht gekregen om inheemse flora te bestuderen en ze graven een mysterieus organisme op. Al snel mondt de expeditie uit in een gevecht met de natuur. Ze moeten alles op alles zetten om te overleven.

Genre : Horror/Avontuur
Land : Canada

Cast
Teresa Marie Doran : Ora Blackwood
Dan Lin : Matsudaira Basho
Miles G. Jackson : Rudyard Corey
Sari Mercer : Avis Tasker

Regisseur
Sasha Louis Vukovic

Mijn mening

Rudyard, there are no people living in this forest.
Do you see any animals?
There's no flora with any color, nothing to allure insects!

Ben je iemand die zijn vrije tijd liefst spendeert in zijn tot in de puntjes verzorgde achtertuin? Ligt je gazon erbij alsof elk moment een delegatie van de International Golf Federation komt aanbellen om te vragen of het als “green” gebruikt kan worden bij een volgend golfkampioenschap? Kan je urenlang in je tuin staren naar vers geplante en gepotte bloemen en planten? Ben je een expert op gebied van bemesten, verticuteren, rooien, snoeien, enten en draineren? Wel, dan is deze film echt wel geschikt voor jou. Want “Flora” is eigenlijk niet meer dan een natuurfilm waar elke botanische filmkijker opgewonden van raakt. Weet je welke filmuitspraak telkens in mij opkwam? “Run, Forrest, Run!”. Alleen zijn het hier de hoofdpersonages die voor het bos op de loop moeten gaan. Ze hadden misschien beter de volgende alternatieve filmtitel gebruikt : “Attack of the killer pollen”. Dat dekt de lading veel beter.

“ Flora” is zeker geen slechte film. Maar voor diegenen die zichzelf niet zien als rasechte natuurliefhebbers of gezegend zijn met een paar groene handen, kan deze film wel vreselijk saai lijken. Waar ze wel in slagen is een degelijk tijdsbeeld uit de jaren 1920 te tonen. De rekwisieten en sfeer uit die jaren vond ik perfect weergegeven. Het plaatje klopte met de gebruikte oldtimer, klederdracht en muziek. Alles lijkt onschuldig en frivool. De naïviteit en onwetendheid wordt op een degelijke manier geportretteerd. De middelen die de zes wetenschappers ter beschikking hebben, is redelijk beperkt. Planten worden gecatalogiseerd in notitieboeken en geïllustreerd met behulp van een heel arsenaal aan kleurpotloden. Geen elektronisch werkblad en digitale camera zoals men in de huidige tijd zou gebruiken. De hoofdpersonages zie je ook niet rondslenteren met een minuscuul hoofdtelefoontje dat verbonden is met een compacte mp3-speler. Nee hier zeulen ze met zo’n imposante grammofoon met een enorme hoorn. Voor dat je het weet galmt er zo’n ouderwetse foxtrot door het woud nadat men zo’n breekbare plaat heeft opgezet.

Toch een loftuiting voor de makers van deze indie-horror. Want ondanks het uiterst beperkte budget ziet het er film-technisch wel redelijk puik uit. Zelfs de voor mij onbekende acteurs maakten zich op acteergebied verdienstelijk. Toegegeven, soms was er een flard van overacting en probeerde men op een geforceerde manier er dramatiek in te brengen. Maar dit was zeker niet irriterend. Spijtig genoeg was het allemaal redelijk oppervlakkig met een tergend traag tempo. Het leek na een tijdje alsof de gehele film bestond uit het verkennen van de omringende natuur. En ja, de ontdekking dat er geen enkel levend organisme te bespeuren valt in de nabije omgeving, is gerust verontrustend te noemen. Maar echt spannend is het omzeggens nooit.

En neen, ik ben niet iemand die horror louter en alleen associeert met bloederige slachtpartijen en diabolische entiteiten. En een woud in een horror is bij mij ook niet automatisch gelinkt met een eenzaam, verlaten houten blokhut of rondzwervende, bloeddorstige wezens die vanachter een boom verschijnt en je in stukken rijten. Dus alle lof om het eens over een andere boeg te gooien. Maar spijtig genoeg vind ik dat symbiotische schimmels die elk menselijk en dierlijk leven de dood injaagt niet bepaald voer voor nagelbijtende suspense. Al bij al was het uitgangspunt van de film qua originaliteit niet slecht. Maar buiten enkele mooie natuuropnames en momenten waarin de dialoog interessant leek, is het allemaal betrekkelijk saai en eentonig.