Mine (2016)

Korte Inhoud

Na een mislukte aanslag tijdens een missie in Afghanistan, stapt de soldaat Mike Stevens per ongeluk op een landmijn. Als hij beweegt zal de mijn ontploffen. Blootgesteld aan de woestijn en zijn gevaren moet Mike zien te overleven en daarbij de strijd aangaan met de psychologische en fysieke tol die de verraderlijke omstandigheden eisen.

Genre : Thriller/Oorlog
Land : VS/Spanje/Italie

Cast :
Armie Hammer : Mike
Tom Cullen : Tommy
Clint Dyer : Berber

Regisseur :
Fabio Guaglione
Fabio Resinaro

Mijn mening

“You're a very lucky man.
You step on a mine and it doesn't explode.
You spend the night in the desert and
the animals leave you alone.
You're a very lucky man, Mike and Michael!”

Je moet het maar kunnen. Een film maken waarin er louter en alleen geconcentreerd wordt op de Amerikaanse marinier Mike (Armie Hammer) die zijn voet plaatste op een landmijn en geen stap meer vooruit durft te zetten. 90 Minuten lang is er dus niks anders te zien dan deze soldaat die 52 uur moet wachten op een patrouille die in de buurt is om hem te helpen. Hulp die te laat komt voor zijn partner Tommy (Tom Cullen). Een record op de 100 meter sprint verbreken zal er niet meer voor hem inzitten, daar zijn beide benen over enkele meters verspreid liggen nadat hij zelf op een landmijn is gestapt. En volgens mij was de gedachte aan een beenloos bestaan te veel voor hem. En daar staat, knielt en balanceert Mike in het midden van de woestijn op een nog niet ontplofte landmijn,overgeleverd aan de elementen der natuur en diep verzonken in zijn eigen gedachten van tijd tot tijd. De ultieme proef in overleven.

Echt flitsende actie moet je dus niet echt verwachten in deze film. Enkel de waanbeelden en flashbacks komen in veelvoud voor, naarmate Mike vermoeid geraakt. En een iet of wat komische Berber daagt af en toe op om hem water te brengen en filosofische gesprekken te voeren met hem. Om dan weer te verdwijnen over de volgende zandheuvel. Of deze Berber nu levensecht was of ook een hersenspinsel is, is nog maar de vraag. Zeker is dat hij een soort houvast is voor Mike die ervoor zorgt dat hij niet totaal krankzinnig wordt door uitdroging, hitte en slaapgebrek.

Hammer’s acteerprestatie is degelijk en overtuigend. Een man die tracht te overleven in erbarmelijke omstandigheden en tegelijkertijd in het reine tracht te komen met zijn verleden. Een jeugd vol huiselijk geweld met een agressieve, drankverslaafde vader. Om eerlijk te zijn is het niet moeilijk om de ster van een film te worden als je eigenlijk een soort solo-performance aflevert en er omzeggens geen andere rol is die een doorslaggevende impact heeft op de film. In dit geval heeft Hammer de bühne helemaal voor zichzelf en kan hij al zijn talent als acteur demonstreren. En dat is dan ook het meest lovenswaardige van deze film. Ondanks het intrigerend concept is het inhoudelijk te beperkt.

De film kan je ook op een metaforische wijze interpreteren. Iedereen komt ooit in zijn leven wel eens in een mijnenveld terecht. Een moeilijke periode waarbij een doordachte beslissing noodzakelijk is. Maar door twijfels en angst om risico te nemen, bevriest men en is het nemen van een volgende stap beangstigend. En soms is het misschien raadzaam om een volgende stap te zetten met de nodige consequenties in plaats van ter plaatse te blijven trappelen. Een verscheurend dilemma waar Mike ook mee te maken heeft en waar de raadselachtige Gerber hem ook altijd op wijst. Dankzij het onderwerp en het totaal gebrek aan effectieve actie, zou je dit toch wel een saaie film kunnen noemen. Op een bepaald moment hoopt men dat die verrekte landmijn explodeert. Kwestie van de spanning op te drijven. En toch slaagde deze film er wonderwel in mijn aandacht te behouden. Nooit gedacht dat een niet ontploffende landmijn zo intrigerend kon zijn. En nogmaals, alle lof voor Armie Hammer en zijn lovenswaardige acteerprestatie.