The Hollow Child (2017)

Korte Inhoud
Samantha is een lastige tiener die in een ander pleeggezin geplaatst wordt. Ze ontmoet haar nieuwe zus, genaamd Olivia. Op een dag verdwijnt Olivia echter in een bos. Pas dagen later keert zij in perfecte fysieke staat weer terug. Samantha is er echter van overtuigd dat de persoon die teruggekomen is niet Olivia is, en gaat op onderzoek uit.

Genre : Horror
Land : Canada

Cast
Jessica McLeod : Samantha
Hannah Cheramy : Olivia
Genevieve Buechner : Emily
Johannah Newmarch : Alison

Regisseur
Jeremy Lutter

Mijn mening

Run before it turns everyone against you.

De reden waarom ik trailers mijd, is tweeledig. Ofwel is het zo onthullend dat je eigenlijk na het kijken ervan al op voorhand de film hebt gezien. Ofwel is de trailer uitnodigend en wekt het je nieuwsgierigheid, maar kom je achteraf tot het besef dat ze zich beter beperkt hadden tot het maken van deze trailer alleen. Beter nog. Ze konden er misschien een extended version van maken, want echt veel meer heeft de uiteindelijke film niet te bieden. “The hollow child” behoort tot deze laatste categorie. Het initiële idee had potentieel. De uitwerking viel dan weer tegen. Of misschien was het onderwerp toch iets te beperkt om er een volledige film aan te wijden.

“The hollow child” een horror noemen, vind ik zelf een beetje overdreven. Echt eng is het bijna nooit. En de onthulling en het tonen van hetgeen zich verschuilt in het donkere, duistere woud is zo kortstondig en laat, dat het compleet irrelevant lijkt. Om eerlijk te zijn vond ik de dagelijkse strijd die Samantha (Jessica McLeod) moet voeren tegen het onbegrip en de radeloosheid over waar ze zich nu thuis voelt meer het hoofdthema. Ik kreeg het gevoel alsof het gebeuren waarbij Olivia (Hanna Cheramy), dochtertje van het pleeggezin waar Samantha is opgenomen, plots verdwijnt en terugkeert met een totaal verschillend persoonlijkheid, een ondergeschikt element was. Ik kreeg meer rillingen van datgene wat Samantha zichzelf aandeed met een schaar dan van Olivia’s gedrag.

Toch zijn er ook wel wat positieve kanten aan deze film. Het begin is zeker niet slecht en laat enkele sfeerrijke beelden zien van het bewuste woud waar de jongeren telkens doorheen wandelen. Op het sprookjesachtige af. Blijkbaar is het ook een betoverd bos, want na 30 jaar ziet het er nog identiek uit. Vervolgens is er het acteergedeelte. Allereerst is er Hanna Cheramy die toch een bewonderenswaardige prestatie levert. Voor kinderen van die leeftijd is een hoofdrol zeker niet vanzelfsprekend. Maar vooral Jessica McLeod verdient appreciatie. Het voelde nergens geforceerd aan. Ook al evolueert ze van een rebellerende tiener naar een doorsnee, verantwoordelijke dochter die oprecht spijt heeft van haar fout. Daartegenover zijn er dan wel weer de irriterende rollen van John Emmet Tracy, de onsympathieke stiefvader en Johannah Newmarch (Een ravissante schoonheid overigens). Deze laatste wordt geportretteerd als de geschifte vrouw die in het verleden het ouderlijke huis in de fik stak omdat ze beweerde dat haar teruggekeerde zus een indringster was. Om eerlijk te zijn zag ze er niet zo krankzinnig uit.

“The hollow child” heeft zijn goede en slechte kanten. Maar waar het helemaal niet in slaagt, is om te zorgen voor een griezelig of angstaanjagende sfeer. Het is verre van horror en zal zeker niet opvallen tussen alle andere releases. Laat je dus niet misleiden door de filmposter. Deze straalt meer horror uit dan de film op zich. Je kan het eerder een drama noemen met enkele horror-elementen. En spijtig genoeg was het einde ook al te voorspelbaar. Heb je dus te veel vrije tijd en weet je niet hoe deze op te vullen dan kan je deze doorsnee horror eens een kans geven. Ik ben er echter zeker van dat je naderhand een uitspraak klaar hebt die als volg klinkt : “Had ik misschien beter ….”.