Korte Inhoud Heidi, een blonde rock chick, is DJ bij een lokaal radiostation en vormt
samen met Herman Whitey Salvador en Herman Jackson het 'Big H Radio
Team'. Dan ontvangt ze een houten doos met een vinylplaat met de tekst
"een geschenk van de Lords". Wanneer ze de plaat afspeelt, speelt deze
achteruit en ervaart ze flashbacks van een traumatisch verleden. Wanneer
Whitey de plaat draait speelt deze vooruit en wordt het een enorme hit
bij de luisteraars. Dan ontvangen ze een nieuwe houten doos van de Lords
met vrijkaartjes, posters en opnames van een optreden in Salem. Al snel
komen ze erachter dat het geen rockspektakel is: de heren van Salem
keren terug en willen bloed... Genre : Horror Land :USA Cast : Sheri Moon Zombie : Heidi Hawthorne Bruce Davison : Francis Matthias
Jeff Daniel Phillips : Herman 'Whitey' Salvador Regisseur : Rob Zombie
Mijn mening
"Bleed us a king!" Ik moet eerlijk toegeven dat ik eigenlijk nog nooit van Rob Zombie
gehoord had. Niet als muzikant en zeker niet als film producent. Tot
mijn verbazing heeft hij wel een indrukwekkend palmares op zijn naam
staan en daar stonden dan ook nog wel "Haloween" en "Haloween II"
tussen. En de lijst van muzikale bijdrages is des te indrukwekkender.
Maar namen onthouden is ook nooit mijn sterkste punt geweest. Maar "The
Lords of Salem" is nu niet bepaald een goede referentie voor onze Rob.
Naderhand gezien had deze film alles om een uitstekende horror te
worden. Vooral het eerste uur is het echt genieten van de naargeestige
en soms wel creepy atmosfeer die er overheen hing. De intro was al een
klein beetje een teleurstelling, met de oude heksen die er naakt stonden
te dansen rond een vuur en bezwerende teksten stonden te scanderen. Ze
zagen er niet uit in dat afhangend lillend vel. Ze leken me eerder op
met papierpulp gemaakte handpoppen. Wat kan je echter verwachten als je
het volgende leest bij de trivia op IMDb : "There are no digital effects
in the film". Ja dat was in dit geval wel direct te merken. Ongeacht
dit kleine detail, gaf deze inleiding me wel een verwachtingsvol gevoel
en hoopte ik dat dit de aanzet was voor een creepy satanische film met
een roedel heksen in de hoofdrol.
Het volgende beeld is het bevallige achterwerk van Sheri Moon Zombie,
vrouw van en qua vrouwelijk naakt zeker de moeite waard, die de lokale
DJ Heidi speelt, die nog maar recent afgekickt is van een of andere
drugsverslaving. Op het moment dat ze een anonieme levering ontvangt met
een vinylplaat van de band "The Lords" en deze thuis afspeelt, zijn de
poppen aan het dansen. Het eerstvolgende half uur kon ik alleen maar
goedkeurend verder kijken. De sfeer was donker, dreigend en subtiel in
beeld gebracht. De gang met de onheilspellend uitziende deur op het
uiteinde. De lampen die symmetrisch achter elkaar hingen. De plotse verschijningen in de badkamer en de keuken van naakte verschrompelde heksen. Dat alles zorgde voor een magnifieke opbouw naar een schijnbaar schrikwekkend einde.
En daar gaat het dan (voor mij) pijlsnel de dieperik in. Heidi begint
bizarre en abstracte waanbeelden te krijgen. Vervalt terug in haar
verslaving en zet ons op een hallucinante bizarre trip met beelden die
bij mij een "Wat is dit in godsnaam" gevoel gaven en ik meermaals mijn
voorhoofd moest fronsen. Een yeti-achtig monster
dat grollend verschijnt, spookachtige figuren met grijze wapperende
maskers (Ik gok dat het een symbolische uitbeelding is van door vuur
gesmolten gelaten) die haar darmen uitrukken, masturberende priesters, Heidi die een rodeo rijdt op een geit, Heidi erotisch dansend met een KISS-imitator, smeltende beelden, flitsen van duivelachtige figuren en uiteindelijk Satan zelf die er uitziet als een klein rondhuppelend aardvarkentje of een plastieken Teletubbie.
Dat sloeg bij mij alles. Ikzelf ben niet gelovig, maar ik vrees dat de
echte godsvruchtige mensen hier wel eens aanstoot aan kunnen nemen. Het
gehalte van blasfemie ligt hier wel enorm hoog. Het gebruik ervan is dan
wel weer verantwoord daar het hier ook over duivelsaanbidders gaat die
alles wat goddelijk is verwerpen.
Uiteindelijk was het gewoon een variant op het thema uit "Rosemary's baby"
maar dan wel verschrikkelijk slecht uitgewerkt. Het einde dat zich
afspeelde in een soort theatergebouw waar een select publiek het
uiteindelijke schouwspel mocht gadeslaan (waarschijnlijk de door de
muziek opgeroepen nakomelingen uit het stadje Salem). De 3 moderne
heksen die zich in de loop van het verhaal hadden gevestigd in het huis
waar Heide woonde om er voor te zorgen dat niemand het eeuwenoude
ritueel kwam verstoren, gaven daar een vertoning waar menig abstracte en
moderne toneelgezelschappen jaloers over zouden zijn.
Voor mij dus niet echt een geslaagde horrorfilm (als we het dat wel
mogen noemen). Het was een veelbelovend begin en eindigde op een wel
echt gestoorde manier. Als dit laatste gedeelte niet onder invloed is
gecreëerd dan weet ik het niet. Niet dat ik ander werk van Rob Zombie nu
ga vermijden, want ondanks dat dit een rariteitenkabinet was ben ik er
vrij zeker van dat de man capabel is om een keigoede duistere horrorfilm
te fabriceren.
Korte Inhoud 
Mijn mening 
Post a Comment