Korte Inhoud Twee
jonge wetenschappers krijgen te horen dat ze moeten stoppen met hun
baanbrekend project nl. de creatie van een nieuwe levensvorm door het
verenigen van verschillende dierlijke DNA's. Ze beslissen in het geheim
hun werk ver te zetten waarbij ze nu menselijk DNA gebruiken. Genre : SF Land : Canada/Frankrijk Cast : Sarah Polley : Elsa Kast Adrien Brody : Clive Nicoli Delphine Chanéac : Dren Regisseur : Vincenzo Natali
Mijn mening
Why the fuck did you make her in the first place? Huh? For the
betterment of mankind? You never wanted a normal child because you were
afraid of losing control.
Het uitgangspunt van deze film leek me ideaal om een soort
Frankenstein-achtige variant van te maken m.a.w. de schepping zou wel
een succes kunnen zijn maar de consequenties en de niet ingecalculeerde
risico's zouden weer zorgen voor mistoestanden en waarschijnlijk een
niet zo happy-end. Uiteindelijk begon deze film dan ook sterk en
intrigerend met het manipuleren van DNA . Hierdoor konden de twee
topwetenschappers , Clive Nicoli (Adrien Brody) en Elsa Kast (Sarah Polley), een nieuw organisme
ontwikkelen waaruit ze een middel konden fabriceren wat een revolutie
zou betekenen in de strijd tegen allerhande dodelijke ziektes en
aandoeningen bij mensen.
Uiteraard kwamen daarbij deontologische kwesties bij kijken en werd ze
kort en bondig duidelijk gemaakt dat het hele project in de diepvries
werd gestoken. Allee zo begreep ik het toch en ik was dan ook verwonderd
dat er naderhand een persconferentie was met een opvoering van de 2
nieuwe levensvormen aan een zaal persmensen of collega wetenschappers.
Trouwens waren de levensvormen wanstaltige vleeshompen die eerder op
rondwriemelende reuze-vleesmaden leken en geen enkel vergelijkingsvorm
vertoonde met bestaande diersoorten waar ze het DNA van hadden genomen.
Dat één van die twee vleeshompen plots ook van geslacht was veranderd en
hierdoor een pijnlijk gevecht vertoond werd waarbij de smurrie en slijmresten over de eerste rij werd gestort, was eigenlijk het enige gore dat in de hele film zat.
Uiteraard lieten de twee topgeleerden het hier niet bij en begonnen ze
hun eigen privé experimentje door dezelfde procedure toe te passen op
menselijk DNA. En ’t is hier dat de film een onbegrijpelijke en
vreselijk foute wending nam. Allereerst werd het wezen geboren in een
kunstmatige baarmoeder waarbij Elsa al werd aangevallen als ze tracht de ongeborene te redden en hierna in een soort epileptische toestand verzeilde.
Waarom dat zo was en wat er juist gebeurde is onverklaard. Het wezentje
ziet er redelijk realistisch uit in de beginfase en deed me meermaals
terugdenken aan andere SF-films met rondspringende abnormale wezens in
labo’s. “Alien” vergelijken met deze film gaat me echter een beetje te
ver. Maar uiteindelijk groeit het uit naar een soort lopende springmuis
met een hagedisstaart waaruit een vlijmscherpe angel steekt, en dan ook
nog eens voorzien met twee paar longen voor zowel in open lucht als
onder water te kunnen overleven. Wat me begon te enerveren is het gedrag van Elsa als strenge opvoeder
langs de ene kant en een verontruste moeder met een onvervulde
moederwens langs de andere kant. Het kwam zelfs zo ver dat ze een amputatie van de staart uitvoerde
omdat ze zich bedreigd voelde. Ook speelde er jaloezie mee daar het
wezen affectie begon te vertonen voor Clive. Niet moeilijk daar Elsa het
DNA van haar eigen had gebruikt. Deontologisch gezien was dit nu wel
echt kort door de bocht.
*** Spoiler Alert ***
We ondergingen dan achtereenvolgens de volgende verhaallijnen : Clive
doet het met het wezen, het wezen sterft en wordt begraven, een
mannelijke variant verschijnt ineens en verkracht Elsa, vermoord Clive
en wordt uiteindelijk door Elsa vermorzeld met een grote kei. Het
uiteindelijk resultaat had ik al van kilometers ver zien aankomen nl.
Elsa is zwanger van een nieuw specimen en krijgt een bom geld om haar
lichaam ten dienste van de wetenschap te stellen. Wel wel wel, dat hadden we echt niet zien aankomen.
Slotsom uitstekend begin, vervelend en langdradig middenstuk en een
volledig van de pot gerukte afsluiter. Dren (omgekeerde van NERD) was in
de beginfase aardig gevormd door de CGI en in de eindfase kon ik het
ontvouwen van haar vleugels wel appreciëren . Daarlangs leek ze me meer
op een carnavaleske verschijning met een rubberen omhulsel over haar
hoofd getrokken. Maar dat de erotische ontwikkeling erbij kwam kijken
vond ik een brug te ver en gaf aanleiding tot nietszeggende en
overtollige scènes. Niet bepaald een hoogvlieger deze film. En ze hadden
er zoveel meer van kunnen maken.
Mijn mening
Post a Comment