Live by night (2016)

Korte Inhoud

Boston, de jaren 20. Tijden waarin de alcohol rijkelijk vloeit, kogels je om de oren vliegen en iedereen zijn stempel op de wereld wil drukken. Joe Coughlin is de jongste zoon van een prominente politieagent, die inmiddels zijn familie de rug heeft toegekeerd en zijn heil zoekt in de criminaliteit tussen de meest gevreesde gangsters van de stad. Behalve geld en aanzien kent zijn nieuwe levensstijl echter wel een keerzijde, Joe bevindt zich in een wereld waar hij niemand kan vertrouwen en waarbij hij een vroege dood op de koop toe moet nemen.

Genre : Misdaad/Drama
Land : VS

Cast :
Ben Affleck : Joe Coughlin

Chris Messina : Dion Bartolo
Zoe Saldana : Graciela

Regisseur : Ben Affleck

Mijn mening

“I swore If I made it home, I would never follow orders again.
I left a soldier.

I came home an outlaw.”

Ben Affleck is niet bepaald één van mijn favoriete acteurs. Niet dat hij vreselijk acteert, maar het is zo’n afgeborsteld persoon en telkens slaagt hij erin om gecast te worden voor uitstekende films die echter geen zinderende indruk op me nalieten. Naderhand bekeken heb ik hem toch in een hele rits films kunnen bewonderen zoals “The Accountant”, “Suicide Squad”, “Batman v Superman”, “Gone Girl”, “Runner Runner”, “Paycheck”, “Changing Lanes”, “Pearl Harbor” en “Daredevil” (Absoluut dieptepunt naar mijn mening). De enige gedenkwaardige rol die ik hem toemeet is die in “Good Will Hunting”. Dit zal dan ook wel te wijten zijn aan de medewerking van Matt Damon en Robin Williams. Ook als producer wist hij te schitteren met het toch wel absolute meesterwerk “Argo”. Met “Live by Night” tracht Affleck zowel als hoofdpersonage als producer lof te oogsten. En dat is een brug te ver volgens mijn bescheiden mening.

Het resultaat is enerzijds een lust voor het oog, maar qua verhaal is het allemaal nogal rommelig en hopeloos ingewikkeld. De verschillende verhaallijnen volgen elkaar op in een verschrikkelijk tempo. De rode draad is het gangstermilieu tijdens de drooglegging en de illegale handel in alcoholische dranken. En daaromheen zijn enkele nevenplots geschreven waarbij telkens de hoofdrol wordt opgeëist door een vrouwelijk personage. In eerste instantie de maîtresse Emma Gould (Sienna Miller) van een mafiabaas. Vervolgens de zus van een Cubaanse zakenpartner (Zoe Saldana). En tenslotte de dochter (Ella Fanning) van de sheriff uit Tampa die gered wordt door Joe (Ben Affleck) nadat ze haar heil zocht in Hollywood en waar ze terecht komt in de prostitutie. Dat ze naderhand als onheilsprofeet optreed en Joe’s plan om een immens casino te bouwen boycot, is een bijkomend probleem.

Net zoals “Argo” is dit een verfilming van een boek geschreven door Dennis Lehane. In het verleden is al meermaals gebleken dat het verfilmen van een boek geen sinecure is. Het grote probleem is het gedetailleerde van een boek te reproduceren in een film. Meestal is dan het resultaat een volgepropte film waardoor men niet meer wijs raakt uit het kluwen van verhaallijnen. Een oplossing zou zijn om het op te splitsen in meerdere films, wat dan ook weer niet toepasselijk is voor deze film. Wat wel een succes werd is de manier waarop men deze periode, door excellent camerawerk, in beeld bracht. Een realistische kijk op het Amerika uit de jaren 20 verkreeg men dankzij schitterende sets, prachtige kostuums en authentieke rekwisieten. Een echt epische gangsterfilm werd het uiteindelijk niet, maar de achtervolging met oldtimers aan het begin van de film en het explosieve einde zorgden wel voor indrukwekkend beeldmateriaal.

Het grootste probleem vond ik in deze toch niet zo slechte film het acteren van Affleck zelf. En dit heeft niets te maken met zijn talent als acteur maar eerder met zijn braaf uiterlijk. Zonder twijfel hopen veel moeders dat hun dochter zo’n ideale vent aan de haak slaan. Ideaal schoonzoon materiaal dus. Maar als gangster faalt hij op dat vlak dan wel volkomen. Door zijn braaf uiterlijk is hij compleet ongeloofwaardig. Had hij nu deze rol toegekend aan Michael Shannon bijvoorbeeld, dan had de toon van de film er veel guurder en intimiderend uitgezien. Je mag gerust stellen dat dit een ambitieus project is, maar spijtig genoeg is het een softe versie van elk toonaangevend gangsterepos uit het verleden.