Devil's gate (2017)
Een stoere FBI-agente heeft pasgeleden onder werktijd een tragische gebeurtenis meegemaakt. Ze begeeft zich naar een klein dorpje in Noord-Dakota om er de verdwijning van een vrouw en haar zoontje te onderzoeken. Haar zoektocht leidt haar naar de boerderij van de vrouw en haar man. Eenmaal aangekomen wordt het mysterie rondom de verdwijningen alleen maar groter.
Genre : Horror/SF
Land : VS/Canada
Cast :
Milo Ventimiglia : Jackson Pritchard
Amanda Schull : FBI Special agent Daria Francis
Shawn Ashmore : Colt
Regisseur :
Clay Staub
“You both need to clear off my property,or as god is my witness
I will not be responsible for what happens!
Colt, you..
If she goes in there Maria and Jonah are as good as dead.”
Een aanstormende auto die plots in panne valt. Een akelig uitziende, verlaten boerderij met veel prikkeldraad en waarschuwingsborden. Piepende deuren en een loeiende wind terwijl de persoon met pech onderweg op zoek is naar iemand die hem kan helpen. En dan dat vreselijke moment dat hij niet zag aankomen. Ik zat terstond rechtop in mijn stoel en verwachtte me aan een intense horror. Zeker als de film “Devil’s gate” getiteld is. De armzalige, vervallen hoeve en de desolate omgeving deden me terstond aan “The Texas chainsaw massacre” denken. Een niemandsland waar een psychopathische, knettergekke familie zich vergrijpt aan verdwaalde toeristen om er naderhand een hartige eenpansmaaltijd van te brouwen. Tot mijn teleurstelling bleek de filmtitel de plaatsnaam te zijn van het stadje waar zich alles afspeelt.
Spijtig genoeg daalt het niveau van deze indie-SF naarmate de film
vordert. Het religieuze aspect boeide me niet zo. Het oog om oog
principe was eerder lachwekkend. Ondanks de toch wel soms
hoogkwalitatieve speciale effecten en over het algemeen niet zo slecht
acteerwerk (met zelfs een cameo van de Star Trek veteraan Jonathan
Frakes), sprak deze film me toch niet erg aan. Het leek wel alsof er een
heel arsenaal aan ideeën en voorstellen werd verzamelt, en men
tenslotte niet bijster goed meer wist wat men er nu van wilde maken.
Zelf had ik op het einde het gevoel alsof ik naar een pilootaflevering
heb gekeken van de zoveelste televisieserie. “Devil’s gate” is
zo’n film waar het verhaal niet echt overeenkomt met het uitzicht als
het over kwaliteit gaat. Spijtig, want het had potentieel.
Post a Comment