Acts of violence (2018)
De verloofde van Roman wordt ontvoerd door een stel mensenhandelaars. Samen met zijn broers, een stel voormalige militairen, willen ze haar opsporen voor het te laat is. Tijdens hun missie ontmoet Roman Avery, een politieagent die onderzoek doet naar mensenhandel en ook de corrupte bureaucratie, die kwade bedoelingen heeft, bestrijdt.
Genre : Action
Land : VS/UK
Cast :
Bruce Willis : James Avery
Cole hauser : Deklan
Shawn Ashmore : Brandon
Ashton Holmes : Roman
Regisseur :
Brett Donowho
“Mia, you shouldn't have done that!
You have no idea who they are!”
“Acts of violence” is niets meer dan een domme, saaie en totaal ongeloofwaardige misdaadfilm waarbij serieuze onderwerpen zoals PTSD en verfoeilijke mensenhandel worden gehanteerd als fait divers. Naast de hersenloze inhoud, waar ik me constant over ergerde, kan je voor de zoveelste keer de teloorgang van een voormalig actieheld aanschouwen. Bruce Willis slaagt erin om de één na de andere minderwaardige, nietszeggende B-film uit te kiezen. Ik vrees dat voor hem deze films alleen moeten voldoen aan één voorwaarde. En dat is dat hij niet langer dan een paar dagen moet opdagen op de set om zijn rol in te blikken. Ook hier is zijn aanwezigheid op het scherm beperkt tot een luttele tien minuten.
Waar deze bende geen rekening mee hield, zijn de gebroeders MacGregor.
En dan vooral de altijd-in-gevechtsmodus-verkerende Deklan (Cole Hauser)
en zijn broer Brandon (Shawn Ashmore). Beide zijn ex-militairen en
hebben volgens mij al heel wat ervaring opgedaan bij buitenlandse
missies. Vooral Deklan draagt daar nog de gevolgen van en is een
wandelende tijdbom met een kort lontje. De benjamin van het hele
gezelschap is Roman (Ashton Holmes), wiens militaristische kennis op een
recordtempo wordt bijgeschaafd. Ik vraag me trouwens af of het normaal
is dat ex-militairen beschikken over een wapenarsenaal van die omvang
dat ze er een kleine eenmansoorlog mee kunnen opstarten.
Grootste pluspunt is de korte speelduur. Deze tijdverspilling neemt nog
geen anderhalf uur in beslag. Al vele keren keek ik met spijt naar de
aftiteling van een film. Bij “Acts of Violence” slaakte ik een
zucht van verlichting. En om eerlijk te zijn had ik al op het einde
moeite om me de openingsscene voor de geest te halen. Geloof me vrij. Je
zal niks missen als je deze waardeloze film niet kijkt.
Post a Comment