Tomb Raider (2018)

Korte Inhoud 
Het is inmiddels zeven jaar geleden dat de vader van de 21-jarige Lara verdwenen is. In plaats van het bedrijf van haar vader over te nemen werkt ze als fietskoerier in Londen, terwijl ze collegelessen volgt. Uiteindelijk wordt ze geïnspireerd om de verdwijning van haar vader te onderzoeken en reist naar zijn laatst bekende locatie: een graf op een eiland ergens voor de kust van Japan.

Genre : Actie/Avontuur
Land : VS

Cast :
Alicia Vikander : Lara Croft
Dominic West : Richard Croft
Walton Goggins : Mathias Vogel

Regisseur :
Roar Uthaug

Mijn mening 

 
“Vogel can't find the tomb without me,
and, since I'm dead and...
since you've burned the rest of my research,
he will never find it.”

Ik had eigenlijk wel zin in deze nieuwe versie van “Tomb Raider”. Niet alleen omdat ik veel plezier heb beleefd aan het PC-spel indertijd, waarbij ik me vergaapte aan de gebruikte graphics. En ook niet omdat ik al te graag naar de figuur Lara Croft keek die pronkte met een omvangrijke boezem, een minuscuul broekje droeg en geile kreetjes slaakte wanneer ze ergens tegenaan liep. Maar ook omdat ik de film uit 2001 met Angelina Jolie apprecieerde. En omdat ik benieuwd was hoe haar opvolgster Alicia Vikander het er vanaf bracht. En om eerlijk te zijn, vond ik dat het grootste minpunt van de film. Niet dat Vikander het slecht deed of belabberd acteerde (Geef toe, voor een rol in "Tomb Raider" is acteren niet echt een vereiste). Alleen leek het net een tiener die eerst aardig wat vuistslagen moet incasseren bij het kickboksen en lol beleeft tijdens een spelletje vangertje op de fiets. En vervolgens reist ze af naar Azië om een spoor te volgen naar de plek waar haar zogezegd overleden vader aan zijn einde is gekomen. En daar ontpopt ze zich als een rasechte ass-kicking actie-heldin.

Weg sensualiteit en over-the-top vrouwelijkheid. Niet dat dit echt noodzakelijk is, natuurlijk. Maar dan moet er wel een degelijk alternatief geboden worden. Een intrigerend en boeiend verhaal, bijvoorbeeld. Uiteindelijk is het een vrouwelijke versie van “Indiana Jones” waar het facet humor volledig uit werd verwijderd en vervangen door serieuze dramatiek. Eenmaal dat Lara en haar kompaan Lu Ren (Daniel Wu) op het eiland arriveren, is het niets anders dan Lara die rent, springt, duikt, vecht en tracht te overleven. Echt spannend werd het niet. En op bepaalde momenten leek het dat Lara over bovenmenselijke krachten beschikte waar Wonder Woman stikjaloers op zou worden.

Misschien is het wel zo dat Lara Croft in deze film wat serieuzer en menselijker wordt voorgesteld. Zo is er het dilemma over het tekenen van contracten die belangrijk zijn voor het voortbestaan van “Croft Holdings”. Ook omdat het tekenen van deze documenten eigenlijk een bevestiging is dat Lara’s vader effectief gestorven is. Iets waar zij halsstarrig van overtuigt is dat dit niet zo is. Maar is een film zoals “Tomb Raider” wel geschikt om zulke diepmenselijke thema’s te brengen? Niet voor mij dus. Daar zit ik niet op te wachten als ik dit type film kijk. Ik wil avontuur en mystiek. Een strijd op leven en dood tussen helden en “the bad guys”. Een tocht door jungles en grotten vol boobytraps en aartsmoeilijke puzzels om op te lossen. En dat is dan het positieve aan deze film. De film is volgepropt met (soms lichtelijk overdreven) actiescènes en raadsels. Net zoals in het PC-spel dus.

“Tomb Raider” is zeker niet slecht maar maakte ook niet echt indruk op me. Voor een ontspannen avondje filmkijken is deze film wel geschikt. Ook al is het personage Lara Croft door de jaren heen immens populair geworden dankzij de baanbrekende games uit de jaren 90 en de wellustige vertolkingen door Angelina Jolie, slaagt deze film er niet in datzelfde gevoel te ontlokken. Daaruit blijkt nogmaals dat een verfilming van een videogame niet bepaald een sinecure is.

Het Verdict 6/10
Links : IMDB, Moviemeter