Girl in Woods (2016)

Korte Inhoud :

Na een tragisch ongeval is Grace verdwaald en alleen in de Smoky Mountains. Haar strijd om te overleven wordt ingewikkelder door haar moeilijke verleden. Haar innerlijke demonen overwinnen is mogelijk de enige kans om te overleven.

Genre : Thriller/Drama
Land : VS

Cast :
Juliet Reeves London : Grace
Jeremy London : Jim
Charisma Carpenter : Momma

Regisseur : Jeremy Benson

Mijn mening

“This will be a day you’ll never forget”

Ben je een vlijtige student die vol begeestering en ijver een diploma psychiatrie tracht te bemachtigen, zodanig dat je je naderhand kan verdiepen in de wereld van de krankzinnige hersenkronkels waar sommigen over beschikken? Heb je daarlangs een onweerstaanbare drang om je wandelaarsschoenen aan te trekken en jezelf een weg te banen doorheen ondoordringbare wouden? Welnu, dan is deze film zeker en vast spek naar je bek. Want geloof me vrij, het enige wat je te zien krijgt zijn enorm veel fragmenten met prachtige beelden van een uitgestrekt naaldbos. En in dit prachtige bos zie je een verwarde, wezenloos voor zich uit starende jonge vrouw zich vooruit slepen op zoek naar een uitweg uit dit verraderlijke bos. Dat ze op de rand van krankzinnigheid balanceert, is nogal overduidelijk na een tijdje.

Grace (Juliet Reeves London) en Jim (Jeremy London) hebben zich teruggetrokken in een blokhut ergens diep in de bossen van de Smoky Mountains. Was deze trip georganiseerd door Jim omdat hij haar ten huwelijk wil vragen? Of omdat Grace toe is aan een beetje rust? Grace heeft nogal wat psychologisch problemen door een traumatische ervaring uit haar jeugd. Nachtmerries teisteren haar nachtrust en alleen medicatie kan dit enigszins temperen. Tijd om eens door de bossen te trekken op zoek naar een romantisch plekje bij een waterval. Dat was Jim’s lumineus idee. Totdat de dommerik door een onhandig maneuver zijn eigen hersenen tegen het bladerdak schiet, waarna Grace hysterisch en nog meer getraumatiseerd achterblijft. En dat is dan het begin van een hallucinante overlevingstocht. Zonder pillen welteverstaan.

Het begin was nochtans veelbelovend en interessant te noemen. Een “Inception”-achtige intro waarbij Grace’s verloofde een angstaanjagende rol in speelt. Een droom in een droom moment die aantoont in welke toestand ze zich bevindt. Spijtig genoeg is het verder verloop van de film niet van hetzelfde niveau en evolueert het naar een pure survival film waarbij de psychologische toestand van Grace danig op de proef wordt gesteld. De steeds weerkerende hallucinaties en flash-backs waarbij langzaam maar zeker de aanleiding van Grace’s psychose uit de doeken wordt gedaan, waren initieel nog aanvaardbaar en noodzakelijk om de toestand van Grace te onderbouwen. Maar het repetitieve karakter begon me danig de keel uit te hangen na een tijd, ondanks dat het redelijk verontrustende situaties betrof die nogal expliciet in beeld werden gebracht. Ook Grace haar doelloos rondzwerven door het schier oneindig grote woud waarbij ze telkens eindigende op het beginpunt, was op een bepaald moment ook irritant. Na het zoveelste beeldfragment van een verzameling struiken, bomen, een idyllische waterval en close-ups van bladeren en naalden, werd het me soms een beetje teveel. Het leek wel een promofilm van Greenpeace.

Velen zullen dit dus een saaie en eentonige film noemen. Het fascinerende ligt echter op een heel ander niveau. De degeneratie van de mentale toestand van Grace door het gebrek aan medicatie, ontberingen, honger en ontreddering. Om eerlijk te zijn werd dit op een degelijke manier gespeeld door Juliet Reeves London. De transformatie van een doorsnee vrouw, weliswaar gekweld door haar innerlijke demonen, naar een schichtig, primitief wezen die telkens weer geconfronteerd wordt met haar alter ego’s en tussendoor waanbeelden ervaart in de vorm van een soort demon, is degelijk uitgebeeld. Op het uiteinde vraag je je af of haar traumatische ervaring uit het verleden wel effectief zo verlopen is als dat haar nachtmerries laten uitschijnen. Op welke manier werd het lot van haar ouders bezegeld? Was Jim’s noodlottig ongeluk wel een toevallig ongeluk? Was datgene dat we doorgaans zagen hoofdzakelijk fictie in plaats van realiteit?

De uiteindelijke ontknoping laat wel vermoeden hoe het in elkaar steekt. Maar uiteindelijk is “Girls in Woods” een raadselachtige film waarbij vele prangende vragen onbeantwoord blijven. Feit is dat Grace niet alleen verdwaald is in dat enorme bos, maar ook een beetje op een dwaalspoor zit op geestelijk vlak. Psychiaters in spe en wandelfanaten zullen deze film wel appreciëren. De gemiddelde filmfanaat zal hier niet al te geestdriftig op reageren. Uiteindelijk groeit Grace uit tot een nieuw broodjeaapverhaal dat weer dienst kan doen als kampvuurverhaal.