Superfly (2018)

 English HereKorte Inhoud 

Youngblood Priest is een drugsdealer die er aan zit te denken om te stoppen met de hele handel. Hij wil echter nog één keer een grote slag slaan en dan met het verdiende fortuin een nieuw leven beginnen. De vraag is echter of hem dat wel wordt gegund. Want Priest kent nogal wat louche lui.

Genre : Actie/Misdaad
Land : VS

Cast 
Trevor Jackson : Youngblood Priest
Jason Mitchell : Eddie
Michael Kenneth Williams : Scatter
Lex Scott Davis : Georgia


Regisseur 
Director X.


Mijn mening 

God is great.
God is powerful, yeah.
But even more so, God is all-knowing.
And that is what makes him scary as shit.
Do you understand what I'm saying?
 
Deze remake van “Super Fly” uit de jaren 70, waar Ron O’Neal toen de rol van Priest op zich nam, is niet echt mijn favoriete genre van film. Er zijn al een veelvoud van dit type van films gemaakt. De zogenaamde blaxploitation-films. Misschien schetsten de oudere film "Super fly" een beter beeld van de Afro-Amerikanen wiens toekomstbeeld niet al te rooskleurig uitzag. Door discriminatie en racistische maatregelen werden de mogelijkheden om zichzelf te ontplooien redelijk ingeperkt. De stap naar de criminaliteit was dan ook snel gezet. Maar zo blits als in deze versie zag het er toen niet uit. Verwacht je dus maar aan fraaie, peperdure sportwagen. Gouden tanden en gouden automatische geweren. Met bont voorziene lederen jassen en blinkende gouden halskettingen. Decadente feestje waar kwistig dollarbriefjes worden rondgestrooid. Schaars geklede dames met fraai gevormde, trillende, vlezige billen die veelvuldig in beeld gebracht worden. Veel rapmuziek (zelfs op een begrafenis) en Yo-yo-yo-Bro stoerdoenerij. En natuurlijk de uitdrukkingen nigga, bitches en hoes die meermaals worden gebruikt in een conversatie. Kortweg, alles wat tegenwoordig in een rap-muziekvideo te zien is.


Echt overtuigen deed de film echter niet. De enigste scene die me deed hopen op een mega-coole gangsta-film vol met niet in te tomen geweld en grootspraak, was die aan het begin waar Priest (Trevor Jackson) de rapper Litty op het matje roept aangaande een terugbetaling. Dit was zo’n moment waar ik wel van hou. Die kalmte en tegelijkertijd dreigende houding die Priest daar aanneemt, is toch wel entertainment van de bovenste plank. Hij deed me een beetje aan Shaft denken maar dan met een absurd uitziend kapsel. Het lijkt wel enorm op de haarstijl van Marge Simpson. Spijtig genoeg ging het vanaf hier stijl bergafwaarts.


Niet alleen Priest’s kapsel ziet er ronduit belachelijk uit, ook zijn alwetendheid en gemak waarmee penibele situaties worden opgeklaard, was een beetje overdreven. Het verhaal van de streetboy Priest die na jaren dealen tot het besluit komt om ermee te kappen, is ook niet bijster origineel te noemen. Hij wil zijn dealersjas aan de kapstok hangen omdat wegduiken voor kogels die op korte afstand worden afgevuurd, voor een bejaarde niet zo evident is. Nog één laatste deal hebben ze voor ogen (nota bene op kap van iemand die hem onder zijn hoede heeft genomen zijn hele leven) en dan kan hij met zijn twee madammen gaan rentenieren op een luxe jacht.


Het feit dat hij hiervoor een Mexicaans drugskartel inschakelt, zegt al genoeg over zijn geloofwaardigheid. Hoeveel hij ook laat uitschijnen hoe beredeneert hij al zijn zaken aanpakt, getuigt dit toch wel van een tekort aan goedwerkende hersencellen. Ik zit niet in dit milieu maar weet toch wel dat de leden van zo’n kartel geen softies zijn die met zich laten sollen. Voordat je het weet hang je onthoofd ergens aan een brug of kan je de fauna en flora van een rivier bewonderen met een blok cement aan je voeten.


En ook al ziet het beeldmateriaal er soms wel professioneel uit (klaarblijkelijk beschikten ze dan toch over een aanzienlijk budget) zitten er zoveel minpunten in deze film dat het bijna onmogelijk is om het serieus te nemen. Misschien was dat dan ook wel de bedoeling. De achtervolgingen zagen er lachwekkend amateuristisch uit. De schaarse vechtscènes zien er doorsnee uit en voelden ouderwets aan door de toch wel te opvallende geluidseffecten. Trevor Jackson slaagt er wel in om de koelbloedige drugdealer te spelen maar verder is zijn personage zo clichématig en tweedimensionaal dat het redelijk ridicuul overkomt. Nog maar te zwijgen van zijn medewerkers. En het meest hilarische zijn de twee corrupte rechercheurs en de moeder van Gonzalez. Als je een schoolvoorbeeld nodig om het woord karikatuur uit te leggen, dan zijn zij de meest geschikte onderwerpen hiervoor.


Nee, echt geslaagd kan je deze film niet noemen. Of je bent op zoek naar wat hersenloos tijdverdrijf om je vrije tijd mee op te vullen. Het enige opwindende in de hele film was de douchescene. Ook al voelde het aan alsof het een verplicht nummertje was om de film op te vullen. Echt imponeren of verrassen deed het niet. Kortom, de film was niet echt “superfly”.


Het Verdict 4/10
Links : IMDB, Moviemeter

Beautiful Boy (2018) on IMDb

Geen opmerkingen

Mogelijk gemaakt door Blogger.