The mourning (2015)

 English HereKorte Inhoud
Twintig jaar na zijn spoorloze verdwijning tijdens Operation Desert Storm, duikt Aaron plotseling weer op in zijn thuisstadje in Michigan. Wat de schok voor zijn familie en vrienden nog groter maakt is dat hij er nog net zo uitziet als de jongeman die naar de oorlog vertrok. Waar is hij geweest en hoe kan het dat hij geen dag ouder is?

Genre
: Drama/Mysterie/Thriller
Land : VS

Cast
:

Louis Mandylor : David
Michael Rene Walton : Aaron
Sally McDonald : Lucey

Regisseur : Khalil Sullins

Mijn mening

Er zijn zo van die films waarvan je geen flauw benul hebt wat er zich gaat afspelen aan het begin. En als tenslotte de eindgeneriek over het scherm loopt, staar je nog altijd onwetend naar het scherm en vraag je je af wat er zich nu eigenlijk heeft afgespeeld voor je ogen. Zo ook “The mourning”. Een SF (veronderstel ik toch) over een marinier die nadat hij verdwenen is op een missie in operatie Desert Storm, na 20 jaar in zijn blote flikker terug opduikt. So what, is je eerste gedachte. Misschien heeft hij er wel 20 jaar over gedaan om te voet vanuit de woestijn terug te keren naar zijn geboortestad. Tja, dat zou een mogelijkheid zijn, ware het niet dat hij er nog steeds zo jong uitziet als toen hij verdween. Ik hoor je al denken dat misschien de heilzame werking van de zon daar iets mee te maken kan hebben of dat hij onderweg alleen biologisch gezond voedsel heeft verorbert. Maar dan is er ook nog het verstommend feit (excuseer me voor de beeldspraak) dat hij geen woord kan uitbrengen.



En daarmee zijn de eerste 45 minuten van deze trage, saaie film al samengevat. Aaron (Michael Rene Walton) ontwaakt in adamskostuum ergens in het midden van een bos (een beetje vergelijkbaar met “Almost human”), niet wetend hoe hij daar terecht is gekomen. Het eerste wat me opviel toen hij zich richting geboortedorp begaf, was de complete verlatenheid aldaar. Er is geen levend wezen te bespeuren in de omgeving van de stad of in het stadscentrum. Het lijkt wel alsof iedereen vermist is. Je moet geen helderziende zijn om te beseffen dat iedereen bijna van zijn stoel valt van verbazing, als ze deze doodgewaande oorlogsheld terugzien. En dan is het tijd voor het vervelende vragenuurtje.

 
Ik ben gestopt met tellen na een bepaalde tijd en heb geen benul hoeveel keren ze de vraag hebben gesteld waar dat Aaron al die tijd heeft gezeten. Het is begrijpelijk dat hij niets kan uitleggen het eerste half uur, daar hij zoveel geluid produceert als een kapotte radio. Maar het moment dat hij weer begint te spreken, vertikt die kerel het om ook maar eens een zinnige uitleg te verstrekken. Geloof me, dat begon me toch danig op de zenuwen te werken.


Natuurlijk kun je dan verschillende scenario’s bedenken om het eigenaardige gedrag van Aaron te verklaren. Het zou kunnen dat hij aan PTSD lijdt en daardoor zijn spraakvermogen is verloren omdat de trauma’s dit verdringen. Ofwel heeft hij de gehele film gedroomd, terwijl hij in het bos als een verdwaalde kabouter voor pampus ligt. Ofwel is hij ontvoerd door marsmannetjes en heeft hij 20 lange jaren op vreedzame manier in een Mars kolonie geleefd. Of erger, hij is in al die jaren onderworpen aan sadistische buitenaardse experimenten. De oorzaak van zijn stilzwijgen zou dan te wijten zijn aan het feit dat hij niet meer weet hoe te spreken daar hij in die periode steeds telepathisch heeft gecommuniceerd. Daar is ook iemand anders van overtuigd. Een vervelend vrouwmens met een belachelijk kapsel die te pas en te onpas verschijnt om Aaron aan de tand te voelen.


Uiteindelijk is het allemaal giswerk op het uiteinde en stuurt men je wandelen zonder enige uitleg of verklaring. Ik hou wel eens van een diepzinnige film waar niet alles evident en vanzelfsprekend is, maar dit was absurdistisch. Heb je dus resterende tijd over die je dolgraag zinloos en doelloos zou willen spenderen, dan raad ik je aan deze luchtledige creatie te bekijken. Op zijn minst was het dan toch nuttig. En hopelijk heb ik nu geen buitenaardse wezentjes op hun lange groene tenen getrapt, zodanig dat ze me ook komen ontvoeren !


Het verdict 1/10
Links : IMDB
, Moviemeter

The Mourning (2015) on IMDb

Geen opmerkingen

Mogelijk gemaakt door Blogger.