Hanna (2011)

Korte Inhoud
Hanna, een tienermeisje, heeft de kracht , het verstand en het vernuft van een soldaat. Dit heeft ze geleerd van haar vader, een ex-CIA agent , die haar heeft getraind en opgevoed in het barre Finland. Haar opvoeding en training dienden alleen maar om één doel te bereiken : van haar de perfecte moordenares te maken. Ze wordt op een bepaald moment op missie doorheen Europa gestuurd door haar vader om de meedogenloze Marissa Wiegler om te brengen. Terwijl ze nagezeten wordt door agenten , gezonden door haar doelwit , wordt Hanna geconfronteerd met een aantal openbaringen die haar doen twijfelen over haar bestaan en menselijkheid.
Genre : Actie/Thriller
Land : USA/UK

Cast :
Saoirse Ronan : Hanna
Eric Bana : Erik Heller
Cate Blanchett : Marissa Wiegler

Regisseur :
Joe Wright

Mijn mening

Marissa, did she turn out as you hoped?
Marissa: "Better."

Geen flauw idee wat me te wachten stond met deze film. Ik ben ook niet het type dat meningen overal begint te lezen als richtlijn. Meestal is het dan toch het tegenovergestelde van wat ik ervan vond.
Hanna, schitterend vertolkt door Saoirse Ronan,werd jarenlang getraind door haar vader in Finland voor het uitvoeren van één taak nl. het liquideren van Marissa Wiegler. Deze koele tante was diegene die haar moeder vermoorde doordat ze ervoor moest zorgen dat er geen getuigen meer waren van een geheim experiment met DNA om zo een superieur menselijk wezen te kweken. Een soort super-soldaat. Hana was de laatste getuige hiervan.

Voila , dat is het hele verhaal in een notendop. Ik verwachte me ook aan een soort Jason Bourne-achtige spionage thriller met veel actie en suspense. Dat draaide echter anders uit. Vooreerst waren er een paar zaken waar ik toch wat bedenkingen over had. Als dat het enige doel was, waarom dan niet gewoon terugkeren naar de besneeuwde vlakte ? Wat doel had Erik voor ogen in Duitsland ? Waarom in godsnaam het doelwit al op de hoogte brengen van je acties d.m.v. dat zendertje ? Om dan het apparaat in gang te zetten zodat ze gevangen kon genomen worden ? Als super-soldaat had ik het anders aangepakt. Hoe komt het dat ze zo panisch reageert op elektriciteit, terwijl ze encyclopedische kennis heeft over van alles en nog wat ? Een rondtrekkende familie komt haar tegen in het midden van de Sahara en stelt zich geen vragen ? De 2 tieners vertellen niks aan hun ouders ? Wat gebeurde met de familie uiteindelijk ? En zoals al opgemerkt eerder : uiterst precies commando's uitschakelen maar de confrontatie met 2 hersenloze skinheads en een precies aan astma lijdende flikker,blijkt ineens een enorm obstakel ? Duidelijk. Een verhaal met gaten zo groot als een melkwegstelsel.

Maar toch was dit voor mij een pareltje van een film.Waarom? Omdat het allemaal op een andere manier getoond, gefilmd en verteld werd dan de meeste actie spionage-thrillers. De openingsscènes in het gure landschap van Finland waren subliem. Daar trok de film mijn aandacht en liet het niet meer los. De beelden van de woestijn en Marokko waren magnifiek en desolaat zoals ze moesten zijn. De wirwar van gangen en tunnels in de ondergrondse basis gaven een desoriënterend gevoel.De stad Berlijn werd getoond op manier waardoor je de chaos en obscuriteit van een grootstad kan voelen. De hele film heeft een art-deco, experimenteel en surrealistische tint. Bij momenten denk je wat een rariteitenkabinet het wel is, een split seconde later vond ik het briljant.

Het personage Hanna is geraffineerd. Een fragiel meisje dat DNA-gewijs geprogrammeerd is in een koele doeltreffende moordmachine. Als ze koelbloedig en accuraat in actie komt, staat dit in schril contrast met die heldere blauwe ogen die soms in close-up worden getoond en je dan even ziet hoe kwetsbaar ze is.
Erik is een ex-CIA agent en "That's it". Geen emoties of gevoelens tonen. Eén richtpunt in zijn leven en één hoofddoel om uit te voeren. Marissa is een maffe doorgedraaide plastieken figuur die haar tanden poets tot bloedens toe. Een subtiel detail dat aantoont dat ze de perfectie nastreeft in alles wat ze doet. Een harde tante om uit de weg te ruimen wat ook blijkt in de ondergrondse basis. Ze was een stapje voor. Knepler is een weirdo die precies vanonder een paddenstoel is gekropen in de Efteling. Isaacs en zijn 2 stupide rondhossende skinheads zien er totaal verkeerd en belachelijk uit, maar passen toch in het compleet plaatje. Isaacs in zijn trainingspak en lachwekkend tennisoutfit ziet er totaal belachelijk uit. De familie is een parodie op new-age ouders met een snobistische tienerdochter. Hilarisch op een bepaald manier.

Het is dus het totale beeld van Kubrick-achtige surrealistische beelden , gemixt op een donkere en obscure mix van "The Chemical Brothers" als soundtrack, dat het zo'n interessante film werd. Een surrealistisch sprookje vol symboliek waarbij de choreografie en camerabewegingen het naar een hoger level brengt. De actiescenes waren niet technische hoogstandjes, maar waren ook niet van belang in de totale opzet van de film. Het waren voor mij wel aangename onderbrekingen in deze voor de rest zeer arty film.