Crave (2012)

Korte Inhoud
Een fotograaf, die achtervolgd wordt door het stedelijk geweld en verval om hem heen, trekt zich terug in een innerlijke wereld van donkere fantasieën. Die gevaarlijke visies komen tot werkelijkheid met dodelijke gevolgen wanneer zijn bedwelmende nieuwe relatie met een mooie jonge vrouw de mist in gaat.
Genre : Drama/Misdaad
Land : USA

Cast :
Josh Lawson : Aiden
Emma Lung : Virginia
Ron Perlman : Pete

Regisseur :
Charles de Lauzirika

Mijn mening

"No, Aiden.
This is real"

"Crave" is een redelijk donkere en naargeestige film. Het is een precieze karakterschets van de fotograaf Aiden (Josh Lawson) die als hobby of als inkomen (is niet helemaal duidelijk voor mij) foto's maakt van slachtoffers van een misdaad. Naarmate de film verloopt wordt het overduidelijk dat hij een vorm van gespleten persoonlijkheid heeft en zichzelf meermaals inbeeld dat hij de reddende engel is in een maatschappij die troosteloos, gewelddadig en meedogenloos is. In zijn fantasie ziet hij zichzelf als bv. de beschermer van een meisje op de metro die lastig gevallen wordt door twee macho's of diegene die één persoon van een storend pratend koppel tijdens een AA meeting , en die dan ook nog eens juist voor hem gaan zitten in een voor de rest lege zaal, met een sloophamer de kop inslaat. Eigenlijk zijn het allemaal situaties die iedereen wel eens meemaakt en waar men dan naderhand over nadenkt hoe het zou zijn als men op de gepaste manier zou reageren. En als Aiden op een bepaald moment zijn mening durft uit te spreken tegen een opdringerige vrouw in een supermarkt, rijdt hij glimlachend voldaan naar huis.

Hij komt steeds dezelfde detective Pete (Ron Perlman) tegen op een misdaadplek of bij een AA meeting. Beide zijn het alcoholisten die de nuchtere weg ingeslagen zijn. Perlman speelt dit personage sober en ingetogen., niet onbevreesd om Aiden telkens te overladen met raad en levenswijsheden.

Aiden leert zijn buurmeisje Virginia (Emma Lung) kennen, die een nogal ingewikkelde relatie heeft met Ravi (Edward Furlong). Deze laatste heeft nog steeds het jeugdige uiterlijk sinds "Terminator 2". Aiden en Virginia hebben een turbulente, maar door Virginia nogal afstandelijke relatie, die uitdooft nadat de twee een voorstelling van een abstracte toneelstuk bijwonen waar Aiden het niet kan nalaten om een denigrerende opmerking te maken (Een opmerking die ikzelf ook wel eens zou willen spuien in zo'n situatie.) . En vanaf dan gaat het duidelijk de verkeerde kant op voor hem. De revolver die hij heeft meegenomen nadat een overvaller deze heeft achtergelaten, blijkt uiteindelijk een dodelijk wapen in zijn handen.

Josh Lawson speelt zijn rol schitterend. Hij zet een intriest personage neer die soms wel eens grappig uit de hoek kan komen maar tegelijkertijd een melancholisch en depressieve indruk nalaat. De would-be held is uiteindelijk een broekschijter die als het er op aankomt, geld voor zijn eieren kiest. Charles de Lauzerika slaagt er in om een duistere film te maken. Tot op het uiteinde hing die sfeer over het geheel, tot op het moment dat Furlong verrijst uit zijn boody-bag en een thumbs-up gebaar geeft. Dat veranderde de hele sfeer van de film en gaf het op dat moment een absurd lugubere wending. Een meesterlijk fragment is het moment dat Aiden eindelijk Virginia weet te veroveren en met haar in bed terechtkomt. Op het moment dat we het beeld krijgen waar het allemaal begon, en we veronderstellen dat het weer een fantasie was, richt hij zich naar de camera en zegt : "No, Aiden. This is real". Verdomd verrassend en grappig !

Velen zullen dit een saaie trage actieloze prent vinden. Ik vond het een sterke poging om het verloop te tonen van iemand wiens fantasiewereld langzaam realiteit wordt.
Was de wending op het uiteinde er niet, en het te gemakkelijke open einde, dan zou ik het hoger waarderen. Tot slot nog vermelden dat ik nooit verwacht had in zo'n filmgenre getrakteerd te worden op een kettingzaagfragment.