Battleship (2012)
Korte Inhoud
In Battleship zien we hoe de vloot van de marine het moet opnemen tegen buitenaardse wezens die het op de aardse watervoorraad voorzien hebben. Opgesloten in een buitenaards krachtveld van meer dan 480 kilometer, moeten 5 wereldse schepen en 5 buitenaardse schepen het zonder enige vorm van communicatie tegen elkaar opnemen in een strijd voor het leven - het lot van de wereld staat op het spel.
Genre : SF/Actie
Land :USA
Cast :
Liam Neeson : Admiraal Shane
Alexander Skarsgård : Stone Hopper
Taylor Kitsch : Alex Hopper
Regisseur :
Peter Berg
Mijn mening
"Let's drop some lead on those motherf..."
Ik had eigenlijk geen hoge verwachtingen toen ik deze "Battleship" opzette, en toch heb ik me goed vermaakt met deze actierijke SF-prent. Uiteindelijk toont deze film datgene waar ze initieel voor gemaakt is : vreselijk veel actie en dom geweld, heroïsme van de bovenste plank en soms wel wat humor. Ondanks de lange speelduur heb ik me toch geen moment verveeld en was het niet zoals gewoonlijk een gevecht tegen de slaap. Toegegeven, je moet niet te veel verwachten van de verhaallijn of enige diepgang. En echt logisch zit het ook niet allemaal in elkaar. Maar dat kan de pret niet bederven en je kan je verwachten aan enkele knallende en actierijke fragmenten.
Over de acteerprestaties kunnen we kort en bondig zijn : die waren er niet wegens totaal overbodig en er geen noodzaak was om diep uitgewerkte karakters naar voor te brengen. Het was weer een samenraapsel van cliché persoonlijkheden zoals we ze in meerdere films al zijn tegengekomen. Je hebt allereerst de broertjes Hopper. De zorgzame en perfecte militair Stone (Alexander Skarsgard) heeft een gecontroleerd netjes leven en kent zijn verantwoordelijkheden en probeert deze op te leggen aan de rebelse losbollige broer Alex (Taylor Kitch). Als ze samen Alex zijn verjaardag vieren in een duistere kroeg, komt daar dan ook puur toevallig de Admiraal zijn dochter Sam (Brooklyn Decker) binnengelopen voor een "Chicken Buritto". De tot de verbeelding sprekende vormen doen de hormonen bij Alex doordraaien en zetten hem aan tot een belachelijke inbraak zoals we ze al eens gezien hebben op You Tube. Voordat je het weet zit hij dan ook bij de zeemacht en schopt het op wel heel korte termijn tot Luitenant.
De Admiraal zelf wordt vertolkt door Liam Neeson. Hij komt behoorlijk weinig in beeld en zal deze rol wel als vulsel voor een gaatje in zijn drukke agenda hebben aangenomen. Rihanna had dan ook nog een rolletje als vrouwelijke macho. Maar om eerlijk te zijn had ik haar totaal niet herkend en vreemd genoeg stoorde ze me helemaal niet. Wat ik wel een glansrol vond omdat het zo spontaan overkwam en uiteindelijk ook het grappigste was, is de vertolking door Gregory D. Dadson die de veteraan Canales speelt. Het moment waarop het buitenaards wezen naar zijn 2 protheses staart vond ik onbetaalbaar. Meest onzinnige (maar noodzakelijke) bijdrage was de bende "Benidorm Bastards" die uiteindelijk het zaakje eventjes gingen oplossen.
Over het beeldmateriaal was ik wel redelijk tevreden. Het had een "Pacific Rim" uitzicht. De speciale effecten waren soms wel enorm indrukwekkend. De buitenaardse ruimtetuigen kwamen realistisch over en zagen er vervaarlijk dreigend uit. Reusachtige gevaartes die zich met enorm geweld verplaatsen op de oceaan. De rondvarende vloot zagen er echter soms echt wel amateuristisch uit. De zeegevechten gaven me een "Pearl Harbour" gevoel. Alleen dat deze laatste film qua effecten er toch iets beter uitkwam. Het moment waarop de "destroyer" die Alex ondertussen aanvoert de dieperik ingaat en hij samen met de Japanse gezagvoerder Nagata op de achtersteven staat, was de vergelijking met de "Titanic" niet ver af. Soms leken de opnames wel gemaakt in een badkuip met Dinkey Toys-speelgoed als vaartuigen. De buitenaardse wezens deden hun best om zo agressief mogelijk over te komen. Maar het kwam toch wel redelijk belachelijk over dat ze eigenlijk een menselijk wezen geen kwaad wilden doen.
Waarom dat die ET's nu naar de aarde kwamen is niet helemaal duidelijk. Voor mij leek het wel alsof het alleen maar was om eens te testen of ze ook een communicatielijn konden opzetten naar hun thuisplaneet. En telkens vraag ik me af waarom het altijd zo moet zijn dat de mensheid contact zoekt met een levensvorm dat lichtjaren van hier zou kunnen bestaan. Als dat zo is, dan mag je er toch van uitgaan dat indien dit ras tot hier kan komen, ze op technologisch gebied ons op alle vlakken overklassen. Goed dat Cal Zapata ons in deze film er tweemaal aan doet denken dat als er een buitenaards ras op het signaal zou afkomen, dat dit hetzelfde zou zijn als toen Columbus de indianen ontdekte. Behalve dat wij nu de indianen zijn.
Ach ja, het uiteindelijk resultaat was zoiets als "Top Gun" waarbij de Amerikaanse superioriteit op militair gebied weer eens gedemonstreerd moest worden. En dat dan ook nog eens met gepensioneerde zeelui die ook nog eens een museumstuk aan het varen krijgen. En bij toeval ligt daar zelfs ook nog eens munitie voor het rapen. Dat uiteindelijk deze schietgrage opa's de aliens terug de ruimte in torpederen en alles weer vredig afloopt zodanig dat Alex de toestemming kan vragen aan de Admiraal om diens dochter te trouwen , zag je van ver aankomen. Maar toch was het aangenaam vertier en verstand-op-nul genieten van een vermakelijk spektakel. Soms moet het ook niet meer dan dat zijn !
Het verdict 5 /10
Links : IMDB , Moviemeter
In Battleship zien we hoe de vloot van de marine het moet opnemen tegen buitenaardse wezens die het op de aardse watervoorraad voorzien hebben. Opgesloten in een buitenaards krachtveld van meer dan 480 kilometer, moeten 5 wereldse schepen en 5 buitenaardse schepen het zonder enige vorm van communicatie tegen elkaar opnemen in een strijd voor het leven - het lot van de wereld staat op het spel.
Genre : SF/Actie
Land :USA
Cast :
Liam Neeson : Admiraal Shane
Alexander Skarsgård : Stone Hopper
Taylor Kitsch : Alex Hopper
Regisseur :
Peter Berg
Mijn mening
"Let's drop some lead on those motherf..."
Ik had eigenlijk geen hoge verwachtingen toen ik deze "Battleship" opzette, en toch heb ik me goed vermaakt met deze actierijke SF-prent. Uiteindelijk toont deze film datgene waar ze initieel voor gemaakt is : vreselijk veel actie en dom geweld, heroïsme van de bovenste plank en soms wel wat humor. Ondanks de lange speelduur heb ik me toch geen moment verveeld en was het niet zoals gewoonlijk een gevecht tegen de slaap. Toegegeven, je moet niet te veel verwachten van de verhaallijn of enige diepgang. En echt logisch zit het ook niet allemaal in elkaar. Maar dat kan de pret niet bederven en je kan je verwachten aan enkele knallende en actierijke fragmenten.
Over de acteerprestaties kunnen we kort en bondig zijn : die waren er niet wegens totaal overbodig en er geen noodzaak was om diep uitgewerkte karakters naar voor te brengen. Het was weer een samenraapsel van cliché persoonlijkheden zoals we ze in meerdere films al zijn tegengekomen. Je hebt allereerst de broertjes Hopper. De zorgzame en perfecte militair Stone (Alexander Skarsgard) heeft een gecontroleerd netjes leven en kent zijn verantwoordelijkheden en probeert deze op te leggen aan de rebelse losbollige broer Alex (Taylor Kitch). Als ze samen Alex zijn verjaardag vieren in een duistere kroeg, komt daar dan ook puur toevallig de Admiraal zijn dochter Sam (Brooklyn Decker) binnengelopen voor een "Chicken Buritto". De tot de verbeelding sprekende vormen doen de hormonen bij Alex doordraaien en zetten hem aan tot een belachelijke inbraak zoals we ze al eens gezien hebben op You Tube. Voordat je het weet zit hij dan ook bij de zeemacht en schopt het op wel heel korte termijn tot Luitenant.
De Admiraal zelf wordt vertolkt door Liam Neeson. Hij komt behoorlijk weinig in beeld en zal deze rol wel als vulsel voor een gaatje in zijn drukke agenda hebben aangenomen. Rihanna had dan ook nog een rolletje als vrouwelijke macho. Maar om eerlijk te zijn had ik haar totaal niet herkend en vreemd genoeg stoorde ze me helemaal niet. Wat ik wel een glansrol vond omdat het zo spontaan overkwam en uiteindelijk ook het grappigste was, is de vertolking door Gregory D. Dadson die de veteraan Canales speelt. Het moment waarop het buitenaards wezen naar zijn 2 protheses staart vond ik onbetaalbaar. Meest onzinnige (maar noodzakelijke) bijdrage was de bende "Benidorm Bastards" die uiteindelijk het zaakje eventjes gingen oplossen.
Over het beeldmateriaal was ik wel redelijk tevreden. Het had een "Pacific Rim" uitzicht. De speciale effecten waren soms wel enorm indrukwekkend. De buitenaardse ruimtetuigen kwamen realistisch over en zagen er vervaarlijk dreigend uit. Reusachtige gevaartes die zich met enorm geweld verplaatsen op de oceaan. De rondvarende vloot zagen er echter soms echt wel amateuristisch uit. De zeegevechten gaven me een "Pearl Harbour" gevoel. Alleen dat deze laatste film qua effecten er toch iets beter uitkwam. Het moment waarop de "destroyer" die Alex ondertussen aanvoert de dieperik ingaat en hij samen met de Japanse gezagvoerder Nagata op de achtersteven staat, was de vergelijking met de "Titanic" niet ver af. Soms leken de opnames wel gemaakt in een badkuip met Dinkey Toys-speelgoed als vaartuigen. De buitenaardse wezens deden hun best om zo agressief mogelijk over te komen. Maar het kwam toch wel redelijk belachelijk over dat ze eigenlijk een menselijk wezen geen kwaad wilden doen.
Waarom dat die ET's nu naar de aarde kwamen is niet helemaal duidelijk. Voor mij leek het wel alsof het alleen maar was om eens te testen of ze ook een communicatielijn konden opzetten naar hun thuisplaneet. En telkens vraag ik me af waarom het altijd zo moet zijn dat de mensheid contact zoekt met een levensvorm dat lichtjaren van hier zou kunnen bestaan. Als dat zo is, dan mag je er toch van uitgaan dat indien dit ras tot hier kan komen, ze op technologisch gebied ons op alle vlakken overklassen. Goed dat Cal Zapata ons in deze film er tweemaal aan doet denken dat als er een buitenaards ras op het signaal zou afkomen, dat dit hetzelfde zou zijn als toen Columbus de indianen ontdekte. Behalve dat wij nu de indianen zijn.
Ach ja, het uiteindelijk resultaat was zoiets als "Top Gun" waarbij de Amerikaanse superioriteit op militair gebied weer eens gedemonstreerd moest worden. En dat dan ook nog eens met gepensioneerde zeelui die ook nog eens een museumstuk aan het varen krijgen. En bij toeval ligt daar zelfs ook nog eens munitie voor het rapen. Dat uiteindelijk deze schietgrage opa's de aliens terug de ruimte in torpederen en alles weer vredig afloopt zodanig dat Alex de toestemming kan vragen aan de Admiraal om diens dochter te trouwen , zag je van ver aankomen. Maar toch was het aangenaam vertier en verstand-op-nul genieten van een vermakelijk spektakel. Soms moet het ook niet meer dan dat zijn !
Het verdict 5 /10
Links : IMDB , Moviemeter
Post a Comment