Reasonable Doubt (2014)

Korte Inhoud
De toekomstige hoofdofficier van justitie Mitch Brockton raakt betrokken bij een dodelijke verkeersongeval waarbij hij vluchtmisdrijf pleegt. Clinton Davis wordt echter aangehouden nadat ze het lichaam in zijn bestelbus terugvinden en beschuldigd van moord. Mitch probeert de zaak te verwerpen wat vanwege onvoldoende bewijs ook lukt. Mitch zijn perfect leven stort langzaam in elkaar als hij beseft dat de man die hij terug de vrijheid heeft gegeven een geheim verbergt dat hem zal vernietigen.

Genre : Misdaad/Thriller
Land : Canada

Cast :
Samuel L. Jackson : Clinton Davis
Dominic Cooper : Mitch Brockden
Erin Karpluk : Rachel Brockden

Regisseur :
Peter Howitt

Mijn mening

"It looks like you just fucked up our reasonable doubt here, Mitch"

Het leven lacht Mitch Brockden (Dominic Cooper) toe. Hij is een opkomende ster in de gerechtelijke wereld. Een flegmatieke advocaat die een vurig pleidooi kan voeren en die nooit een zaak verliest, zoals hij zelf heel overtuigend zei tegen zijn confrater, getrouwd met een beeldschone vrouw en een lieftallig pasgeboren dochtertje. De toekomst ziet er dus rooskleurig uit. Als hij dan ook nog eens een zaak wint is dit wel een uitstekende reden om dit te gaan vieren samen met de collega’s. Na een avondje tequila hijsen , rijd hij onbezorgd naar huis met zijn eigen auto en voert hij niet zijn initieel plan uit : een taxi nemen. Onderweg vreest hij aangehouden te worden door een politiepatrouille en slaat paniekerig een zijstraat in waar hij onverhoeds iemand van de weg maait. In normale omstandigheden zou je de hulpdiensten bellen en de man bijstaan tot deze arriveren. Mitch beslist echter om alleen te bellen en dan het slachtoffer in erbarmelijke toestand achter te laten. Abnormaal in realiteit. Voor het verder verloop in deze film eerder toepasselijk. Hoe gaat dit verder aflopen als iemand juist datgene doet, wat hij niet zou moeten doen ? De volgende dag verneemt hij dat een zekere Clinton Davis (Samuel L. Jackson) opgepakt is als verdachte.

En dat is dan de aanloop naar een doorsnee, nietszeggende thriller. Een niemendalletje waar niemand ook maar enige ruchtbaarheid aan zou geven als Samuel L. Jackson er niet in meespeelde. Het onderwerp is al meermaals aan bod gekomen en is een inspiratieloos geheel met echt belachelijke onwaarschijnlijkheden. Toegegeven, Mitch is misschien wel een top-advocaat. Maar dat hij zich ook nog eens ontpopt als een rasechte detective die op een nogal domweg eenvoudige manier aanwijzingen ontdekt die blijkbaar voor doorgewinterde rechercheurs moeilijk te vinden zijn, slaat echt alles. Ik moet wel toegeven dat de wendingen in het verhaal niet evident zijn en ze je toch telkens op het verkeerde been zetten.

Je zou ervan uit kunnen gaan dat Mitch zich de hele film in alle mogelijke bochten gaat wringen om uit de handen te blijven van het gerecht. Maar het was ook voor mij een raadsel waarom hij zich toch in deze zaak vastbijt, terwijl hij er zonder kleerscheuren vanaf kon raken. De momenten waarop hij geconfronteerd wordt met vragen en situaties waarna hij er telkens weer bewust van is dat hij diegene is die het misdrijf heeft begaan, is wel aardig uitgewerkt. Maar toch blijven de onwaarschijnlijkheden zich opstapelen. Ik had geen idee dat ontsnappen uit een politiekantoor zo doodsimpel was. En er is dan ook niemand die op het idee komt om het telefoontje na te trekken. Ik ga er echter toch van uit dat alle telefoonverkeer daar wordt afgetapt.

Samuel L. Jackson voelt zich blijkbaar wel lekker in het vel van een geschifte psychopathische maniak. “Meeting Evil” en “Oldboy” zijn de laatste films die ik gezien heb waarin hij speelde. In beide films vertolkte hij ook een nietsontziende gestoorde persoon, die er niks mee inzit om te zorgen voor wat extra slachtoffers. Toch had ik soms het gevoel dat hij hier niet met totale overgave in meedeed. Hij nam zijn befaamde "Samuel L. Jackson”-houding weer aan , maar ging jammerlijk af als een gieter bij het geweeklaag en gejammer vol zelfmedelijden in de slotminuten. Het slot was dan ook helemaal niet verrassend en eigenlijk wel een ontgoocheling. Dominic Cooper zei me eigenlijk niks en herkende hem ook niet op het eerste moment. Blijkt hij toch wel een rol van betekenis gespeeld te hebben in “Abraham lincoln : Vampire hunter”. Geen memorabele film vond ik toen, en dus blijkbaar gewist uit mijn geheugen. Over het algemeen was zijn prestatie voldoende, buiten soms wel echt vreemde gelaatsuitdrukkingen. Maar beide konden het inhoudsloze en stuurloos verhaal niet echt redden, ongeacht hun inspanningen.

Meest positieve van deze film is tenslotte de tijdsduur. Het is een korte 80 minuten durende film waardoor je niet de tijd krijgt om je erover te ergeren. Wil je een doorsnee niet-intellectuele halfzachte thriller zonder enige suspens , dan moet je zeker deze eens een kans geven. Maar ik ben er bijna zeker van dat er betere films te kiezen zijn die meer waar voor je geld geven.