Dark House (2014)

Korte Inhoud
Wanneer Nick Di Santo erachter komt dat z'n vader nog leeft en misschien zelfs een antwoord heeft op de bizarre gave die Nick heeft, namelijk het zien hoe iemand doodgaat wanneer hij de persoon aanraakt, besluit hij samen met z'n vriend Ryan en z'n vriendin Eve opzoek te gaan. De zoektocht leidt hen naar een verlaten huis waarvan Nick dacht dat het alleen in z'n gedachten bestond.

Genre : Horror
Land : USA

Cast :
Luke Kleintank : Nick Di Santo
Alex McKenna : Eve
Anthony Rey Perez : Ryan

Regisseur :
Victor Salva

Alternatieve titel : Haunted

Mijn mening

"Dark House” aka “Haunted” vind ik nu eens een twijfelgeval. Voor originaliteit krijgen de beide filmtitels zeker en vast geen prijs. Ze hadden het trouwens best "Dark Forest" kunnen noemen daar het zich bijna de hele film in een bos afspeelt. Blijkbaar was Victor Salva, de regisseur van de befaamde “Jeepers Creepers” saga, alle oriëntatie verloren bij de creatie van deze film, want het is nogal een mengelmoes geworden van verschillende horror genres. Tevens worden alle clichés uit het horror genre op een hoopje gegooid. Uiteindelijk is het een variant op “Rosemary’s baby” vermengd met “End of Days” en daar bovenop elementen uit het slasher genre en bovennatuurlijke fenomenen. Een cocktail van horror-genres als het ware. Niet altijd geslaagd, maar over het algemeen was het toch aangenaam om te kijken en op de juiste manier gedoseerd.

Nick de Santo (Luke Kleintank) werd net 23 jaar en bezoekt zijn moeder in een instelling waar ze zich vrijwillig heeft laten opnemen. Nick heeft een speciale gave. Hij kan bij aanraking van een persoon in de toekomst kijken en zien hoe deze persoon om het leven komt. Hij heeft zijn vader nooit gekend, maar hoopt bij dit bezoek achter de waarheid te komen en hoopt eindelijk een antwoord te krijgen op de vraag of zijn vader eventueel hiervoor verantwoordelijk is. Uiteindelijk verloopt het bezoek toch niet zoals hij verwachtte. Zijn moeder verliest het leven in een raadselachtige brand en Nick erft een landhuis. Niet zomaar een huis, maar wel het huis dat hij al sinds zijn jeugd tekent. Samen met zijn goede vriend Ryan (Anthony Rey Perez) en zijn hoogzwangere vriendin Eve (Alex McKenna), gaat hij op zoek naar dit huis, hopend op enige antwoorden.

Je verwacht eigenlijk dat iemand met een beetje gezond verstand de hoogzwangere zou aanraden om rustig thuis te blijven. Maar nee, ze gaat lustig mee op avontuur. De zoektocht leidt hen naar een afgelegen gebied waar ze te horen krijgen dat het huis weggespoeld is tijdens een immense overstroming. Let wel, een volledig huis inclusief de kelder. Wie had dat kunnen denken. Onderweg maaien ze bijna enkele landmeters van de weg die vanzelfsprekend hun hulp aanbieden om het rondzwalkend huis te lokaliseren. Echt spannend en angstaanjagend is deze film geen enkel moment. Zelfs niet als ze Tobin Bell, de geschifte Jigsaw uit de “Saw” films, optrommelen als de creepy huisbewaarder. Die belachelijke pruik die hij opheeft draagt dan ook niet bij tot het creëren van enige suspens. Uiteindelijk zitten we dan met een vervloekt huis, in een donker dreigend bos en een stel rondslenterende chimpansees met vervaarlijk uitziende bijlen. Het groepje wordt aangemaand om op te hoepelen en nooit meer terug te keren. Maar ondanks alle inspanningen verzeilen ze telkens terug bij het vervloekte huis.

Uiteindelijk wordt het toch allemaal een beetje duidelijk en ontvouwt zich de hele opzet en ontaard het in een strijd tussen het goede en het kwade. Ondanks het totaal ontbreken aan schrikmomenten en een spannende intense sfeer, houdt de film je toch in zijn grip en voel je de drukkende en dreigende atmosfeer. Dat het weer een groepje jongeren is in een donker woud en een oud onheilspellend gebouw dat de sleutel bevat om het geheim te ontrafelen, was uiteindelijk niet zo van triviaal belang. De achtervolgingen, de rondzwierende en inbeukende bijlen en de verschillende wendingen die het verhaal nemen maken dit dan toch een genietbare film. Het bijbels thema en de symboliek van het cijfer 23 worden er dan ook nog eens in betrokken.

De acteerprestaties zijn wel niet om over naar huis te schrijven, maar bleken naderhand toch ook niet vreselijk irritant. Luke Kleintank was perfect voor de rol als Nick. Een toekomstige jonge vader die op zoek is naar zijn roots. De momenten dat hij flashbacks kreeg over de uiteindelijke dood van bepaalde personen vond ik redelijk geslaagd. McKenna en Perez deden datgene wat je kan verwachten. En Bell deed waar hij goed in is : het spelen van een oude toch wel angstaanjagende geheimzinnige persoon. De gore gedeeltes waren vermakelijk in beeld gebracht. Niets origineels echter. Het zoveelste door een bijl gespleten hoofd. Het enigste punt waar ik me dan toch over ergerde en met ongeloof mijn hoofd over schudde is het feit dat er toch altijd eentje zo über-geil moet bijlopen, dat hij zelfs de drang niet kan weerstaan om te rampetampen met een vrouwmens uit het gezelschap, terwijl ze omringd zijn door met bijlen rondzwaaiend bloeddorstige oermensen. Een doosje Viagra zou zelfs niet helpen bij mij.

Origineel is deze film dus niet echt. Alles is ooit wel eens ergens in gebruikt. Ze hebben het echter allemaal in één film gepropt. Dus een tekort aan ideeën was niet echt een probleem. Eerder het overaanbod was een probleem. Maar de echte horror-liefhebber zal dit wel appreciëren. Ik zou zelfs durven zeggen dat dit ook een horror is die geschikt voor diegene die niet echt een liefhebber zijn van het genre. Want echt horror is het nu ook weer niet. Zoals ik ergens las : "Talking heating vents are not scary - nor is anything else in Dark House”.