Fear Inc. (2016)

Korte Inhoud
Joe Foster is een zorgeloze puber die graag huivert bij enge films. Op een nacht krijgt hij het visitekaartje van Fear, Inc. aangereikt door een engerd gehuld in een clown-masker. Fear, Inc. is een organisatie die, voor de juiste prijs, de grootste angsten van haar klanten uit laat komen. Ondanks waarschuwingen van zijn vrienden dat Fear, Inc. uit een groep criminelen bestaat, belt Joe het nummer op het visitekaartje.

Genre : Horror/Komedie
Land : VS

Cast :
Lucas Neff : Joe

Caitlin Stasey : Lindsey
Chris Marquette : Ben
Stephanie Drake : Ashleigh

Regisseur : Vincent Masciale

Mijn mening

“I just overheard you guys saying this wasn't scary enough.
If you ever wanna be really scared, just call that number.
Custom scares just for you.
I promise you will not be disappointed.”

Ik heb altijd een probleem gehad met het combineren van horror met komedie. Ik vind de “Scary movie” franchise onnoemelijk slecht. De eerste film kon er nog mee door. Een hele reeks persiflages op bekende horrorklassiekers in één film gepropt. Er waren van die zeldzame grappige gniffelmomenten. Maar na episode twee heb ik het opgegeven. Het werd een persiflage op zichzelf. Nooit een goed teken. Toch was ik aangenaam verrast door “Fear Inc.”, die uiteindelijk hetzelfde stramien volgde, maar op het uiteinde toch anders afliep. Alhoewel het me toch op een bepaald moment de keel begon uit te hangen. Telkens weer leek het alsof Joe (Lucas Neff), die me op bepaalde momenten vreselijk aan Jake Gyllenhaal deed denken, nog altijd in het ootje werd genomen door de firma Fear Inc. Om dan weer overtuigd te zijn van het tegenovergestelde.

Joe is zo’n typische Amerikaanse leegloper die door de financiële situatie van zijn vriendin Lindsey (Caitlin Stasey) een zorgeloos bestaan leidt en zijn dagen vult met ongegeneerd nietsdoen, alcoholische spelletjes spelen en waarschijnlijk uren naar horror kijken op een mega flatscreen. Joe is een levende wikipedia als het over horror gaat en kan moeiteloos citeren uit horrorklassiekers en bepaalde scènes voor de geest halen. Er is bij wijze van spreken echt niks waar hij angst voor heeft en hij geeft aan elke levensbedreigende situatie een geromantiseerde filmische wending. Tot op het moment dat een onbekende hem tijdens een uitstapje het visitekaartje van “Fear Inc.” in de handen duwt. Een bedrijf die je ergste nachtmerrie in vervulling brengt. Custom scares. En ondanks de waarschuwing van jeugdvriend Ben (Chris Marquette), die samen met zijn vrouw Asleigh (Stephanie Drake) op logement zijn, dat het bedrijf niet bepaald betrouwbaar is en de lui die het leiden een nogal lugubere reputatie hebben, kan Joe zich niet weerhouden om toch maar de firma te contacteren.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat vanaf dat moment er zich een aantal verontrustende situatie voordoen. Voordat ze het weten worden de vier belaagd door gemaskerde indringers en begint het stevig uit de hand te lopen. Desondanks blijft Joe erin geloven dat het allemaal een opgezet spel is, in gang gezet door Fear Inc. Zoals verwacht, vond ik het niet bepaald een grappige film. Maar ook al is dit een low-budget film, wist het me toch aangenaam te verassen. Het was redelijk spannend bij momenten en de horror scènes zagen er toch uiterst professioneel uit. Joe in een freddy Kruger outfit was misschien wel het grappigste maar grotendeels was het toch maar flauwe humor. Horror liefhebbers zullen de verwijzingen naar klassiekers wel gauw doorhebben. Vooral de “Saw” persiflage was uiterst geslaagd.

Al bij al was dit een hoogst genietbare film. Ondanks de beperkte middelen en de korte periode waarin het werd gerealiseerd, kon “Fear Inc” toch overtuigen. En dat vanwege het concept, de soms bloederige maar puik gerealiseerde horror scènes en de cast. Het is zo’n film waar je nooit zeker bent hoe het uiteindelijk zal aflopen. “Fear Inc.” is niet echt griezelig genoeg om het horror te noemen. En tevens is het niet grappig genoeg om het komedie te noemen. Maar met een groep vrienden en met dezelfde hoeveelheid drank als de vier in deze film nuttigden, zou dit wel eens een ideale film kunnen zijn om een zaterdagavond mee op te vullen.