Big Ass Spider (2013)

Korte Inhoud Een reusachtige buitenaardse spin ontsnapt uit een militair laboratorium en terroriseert Detroit. Het leger probeert de spin uit te schakelen door middel van een militaire aanval, maar faalt daarin. Het is aan een groep wetenschappers en een slimme verdelger de spin definitief uit te schakelen, voordat het te laat is voor de stad.

Genre : SF
Land : USA

Cast :
Greg Grunberg : Alex
Lombardo Boyar : Jose
Ray Wise : Major Braxton Tanner

Regisseur :
Mike Mendez

Mijn mening

"I could be the Robin to your Batman, the Tonto to your Lone Ranger…"

Ik ben eigenlijk een beetje bevooroordeeld daar ik een zwak heb voor B-films in de categorie horror en SF. Deze “Big Ass Spider” hoort zeker thuis in het rijtje van low-budget B-films. Er zijn wel meerdere films waarbij de lading gedekt wordt door de titel zelf. Bij “Snakes on a plane” weet je ook wel dat het niet over kippen in een trein zal gaan. En bij “Dinoshark” was het overduidelijk dat het om een dinosaurisachtige haai zou gaan. Kwalitatief gezien was “Big Ass Spider” wel van een veel hoger niveau dan deze laatste. “Dinoshark” was zelfs voor mij als liefhebber van zulke films, een beetje teveel van het goede en vond ik het een verschrikkelijk slechte film. Het begin van “Big ass Spider” is gewoonweg schitterend. Een slow-motion opname waarbij Alex Mathis (Greg Grunman) terug bij bewustzijn komt en verder slentert over de straat, terwijl omstaanders wegvluchten en militairen hun automatische geweren afvuren en het puin neerdendert. En dat op de tonen van “Where is my mind” van de Pixies. Schitterend gecovered op een serene manier. In één woord : adembenemend. En dan het beeld van het uit de kluiten gewassen insect : een soort zwarte weduwe dat zich vastklampt aan een wolkenkrabber en helikopters uit de lucht wegmaait met zijn spitse poten die zich ook in het gebouw boren. Een soort eerbetoon aan de welbekende “King Kong” film.

Natuurlijk is dit niet een film zoals “Pacific Rim” of “Godzilla” waarbij enorme budgetten worden vrijgemaakt waardoor je begint te kwijlen van de CGI en is het acteren soms wel om van te huilen. Verwacht je een goed uitgewerkt verhaal met puntgave trucages en overtuigend en geloofwaardig acteerwerk, dan kan je best deze laten links liggen. Uiteindelijk kan je het vergelijken met de befaamde monsterfilms uit de jaren 50-70 zoals “Them”,”The Swarm”,”The Deadly Mantis” of “Empire of the Ants”, en later “Tremors”,”Starship Troopers” en “Killer Bees”. Allen waarbij de hoofdrolspeler een insect is en deze grootser is dan de film zelf. De acteurs zijn bijzaak. Hier zijn de insecten de sterren.

Het verhaal is inderdaad niet adembenemend. Een enorme spin die een metropool teistert en op korte tijd enorm veel slachtoffers maakt. Dat dekt zowat de gehele lading. De trucages zien er bij momenten helemaal niet uit. Vooral bij de gedeeltes waarbij de spin zich voortbeweegt en toekomstige slachtoffers achternazit. Vreselijk slecht was de achtervolging met de jeep. De jeep werd zelfs in versneld tempo getoond. Iets wat ik sinds Benny Hill niet meer heb meegemaakt. De kleinere exemplaren zagen er aanneembaar uit en het reusachtige exemplaar op het einde was ook genietbaar. De schaarse beelden van toegetakelde lijken en door zuur wegsmeltende gezichten was ook redelijk realistisch. De acteerprestaties waren soms schrijnend slecht behalve het olijke duo Alex, de vrolijke dikkerd en goedaardige insectenverdelger, en Jose, een security agent uit het ziekenhuis met een zoetsappig Mexicaans accent die de helft van de tijd niet weet waarover het gaat en er nogal verbaasd bijloopt. Deze twee figuren zorgen voor de humoristische noot en ik moet toegeven dat er toch enkele gniffelmomenten waren. Persoonlijk vond ik het moment in de lift hilarisch. “Twin Peaks” figuur Ray Wise lieten ze aanrukken om de rol van Major Braxton Tanner te vertolken. Een niet zo indrukwekkende rol uiteindelijk. Natuurlijk mochten de rondborstige in miniscule bikini´s rondparaderende en rondhuppelende vrouwelijke figuranten niet ontbreken.

Normaalgezien ligt de nadruk bij dit genre van films op de rampzalige ontwikkeling en de algehele paniek die hierna ontstaat. “Big Ass Spider” mikt eerder op het komische en luchtige gedeelte. Het enige wat ik zou kunnen aanduiden als minder geslaagd is het gebruik van het welgekende cliché van de onbekende en doorsnee vent die weer komt opdagen om een catastrofe te voorkomen, dat ontstaan is door de fout van een hogere instantie. Al de high-tech die de militairen ter beschikking hadden, konden het probleem niet oplossen. Alex en Jose lossen het weer op met wat moed en een sproeier gevuld met een zelfgemaakte chemische vloeistof. Er zijn wel meerdere films met dit uitgangspunt , waardoor ik er ook niet zo zwaar aan til.

Conclusie : een hoogst aangename monsterfilm met een flinke dosis humor. Een must-see voor de liefhebbers en kijkvoer voor een zaterdagavond met een flinke kom popcorn.